Kraków 2010-01-01
Lockheed Martin F-16 C, D Block 52 + Jastrząb.
315 Rozdział 2006-11-08. Polska
Trzeci rok eksploatacji, od 1.01.2009 roku do 31.12.2009 roku.
Struktury lotnictwa taktycznego.
Już ponad 20 lat, zmniejsza się ilość samolotów bojowych w Rzeczypospolitej Polskiej. Maleje liczba jednostek bojowych. Jednak struktura organizacyjna staje się coraz bardziej zawiła i chyba sami zainteresowani nie bardzo wiedzą, o co chodzi. Głównym winowajcą tego stanu rzeczy jest najsłabszy (Jak do tej pory) Minister Obrony Narodowej pan Bogdan Kich. Przypomnijmy, że po przystąpieniu Rzeczypospolitej Polski w 1999 roku, do NATO, wprowadzono nową strukturę organizacyjną polegającą na rozdzieleniu lotniska od komponentu lotniczego. Tak powstały bazy lotnicze i eskadry lotnicze. W efekcie w wielu aspektach dowodzenia i kierowania wystąpił dualizm. Po wielu dyskusjach i sporach od 2007 roku, postanowiono na nowo łączyć baza z eskadrami.
Z początkiem 2008 roku, 31 Baza Lotnicza zmieniła nazwę na 31 Bazę Lotnictwa Taktycznego, a 3 ELT i 6 ELT zmieniły numerację na 1 ELT i 2 ELT. Ta druga zmiana wywołała niezadowolenie lotników. No cóż. Pan Bogdan Klich nie był historykiem, nie był nawet żołnierzem. Był psychiatrą. Po kierowanych z eskadr prośbach do MON wyrażono zgodę i na podstawie wykazu zmian do etatu z dnia 09.10.2008 roku, przywrócono w eskadrach ich wcześniejszą numerację – 3 i 6 eskadra lotnicza. Pamiętajmy. Tradycja w Narodzie, rzecz święta.
Ćwiczenia w Belgii. Tactical Leadership Programme.
Od dnia 19.01.2009 roku, trzy samoloty F-16 z Krzesin, brały udział w praktycznym szkoleniu pod nazwą Tactical Leadership Programme. Bazą stało się lotnisko w miejscowości Florennes, w Belgii. Polskie Jastrzębie realizowały zadania programu wpływające na zastosowanie taktyczne, jak również interoperacyjność planowanych misji. PSP po raz pierwszy brały udział w tego typu szkoleniu. Do tej pory Polacy brali udział w ćwiczeniach w Danii, gdzie były wspólne loty z duńskimi F-16, w ramach programu wymiany eskadr Squadron Exchange, realizowały 2 samoloty F-16 C i 2 samoloty F-16 D.
Do Florennes, w dniu 16.01.2009 roku (w piątek), przebazowano trzy wielozadaniowe F-16. Dzień wcześniej (15.01.2009 roku) samolotem CASA C-295 M z 13 ELTr, z Krakowa, odleciał niezbędny personel techniczny.
Tactical Leadership Programme to międzynarodowa organizacja, powołana do rozwijania umiejętności zastosowania taktyki, doboru technik wykonywania lotów oraz wystandaryzowanych (NATO-wskich) procedur, podczas realizacji wielonarodowych operacjach lotniczych. Polskie F-16 latały między innymi z Mirage 2000 N, Mirage F1CT, F-16 A ADF, AMX, C-130 J, EF-18 M, Tornado IDS, F-4 F, AH-64, F-15 E.
Sprawdzian w Łasku.
W dniu 10.02.2009 roku, w 10 ELT w Łasku, na lotnisku 32 BLotT w Łasku odbył się sprawdzian gotowości do pełnienia dyżurów w ramach narodowego systemu obrony powietrznej. Kierownikiem treningu był gen. bryg. pil. dr Anatol Czaban – Szef Szkolenia Sił Powietrznych. Obecni byli także: Dowódca 2 SLT – gen. bryg. pil. Włodzimierz Usarek, oraz Dowódca 23 BLot w Mińsku Mazowieckim – płk pil. Robert Cierniak. Scenariusz sprawdzianu składał się z dwóch epizodów. Pierwszy zakładał naruszenie Polskiej przestrzeni powietrznej przez dwa obce statki powietrzne ( w tej roli pojawiły się dwa samoloty typu MiG-29 z 1 ELT w Mińsku Mazowieckim ). Pełniące dyżur samoloty wielozadaniowe F-16 przechwyciły i zidentyfikowały naruszycieli. Obce statki zostały przekierowane do granicy państwa. Podczas drugiego epizodu kontrolnego załoga cywilnego samolotu transportowego ( Bryza M-28 z 13 ELTr w Balicach ) utraciła łączność i orientację w przestrzeni. Para dyżurna F-16 przechwyciła statek i udzieliła pomocy przy sprowadzeniu go na lotnisko. Ocena zadań wykonanych przez pilotów 10 ELT była pozytywna. Wszystkie działania zostały przeprowadzone zgodnie z krajowymi procedurami, w warunkach zbliżonych do tych, które obowiązują podczas pełnienia sojuszniczych misji typu Air Policing. Cała kontrola zakończyła się sukcesem. Przeprowadzona kontrola była jednym z etapów nadania jednostce certyfikatu gotowości do obrony Rzeczypospolitej Polski.
Incydent F-16. 17.02.2009 rok.
W dniu 17.02.2009 roku, w trakcie wykonywania lotu w strefie nad północno-wschodnim obszarem Polski, miało miejsce zdarzenie lotnicze z udziałem samolotu F-16 D, z 31 BlotT. Pilot maszyny całe zdarzenie określił jako „utratę sterowności”. Incydent rozpoczął się na wysokości około 10 000 m. Maszyna utraciła około 2 000 m wysokości. W wyniku podjętych czynności, określonych stosowną procedurą, pilot odzyskał kontrolę nad samolotem. Następnie, zgodnie z obowiązującymi w takich przypadkach zasadami, przerwał wykonywanie zaplanowanego zadania i skierował samolot do bazy.
Również w zgodzie z procedurami, samolot został przekazany do dyspozycji Komisji Badania Wypadków Lotniczych Lotnictwa Państwowego, powołanej do badania okoliczności tego typu zdarzeń lotniczych. Po zakończeniu nakazanych procedurą czynności kontrolnych samolot został przywrócony do lotów. Dowódca Sił Powietrznych miał wstrzymać wykonywanie lotów na wszystkich samolotach F-16. W rzeczywistości nie było konieczności zawieszenia lotów wszystkich Polskich F-16 i Dowódca PSP nie wydał takiego zarządzenia, a to, dlatego, że zdarzenie zakwalifikowano jako incydent, a to nie wymaga zawieszenia wszystkich samolotów F-16.
Natomiast do kabaretu nadawały się teksty drukowane w jedynie słusznej, masońskiej gazecie. A mianowicie, że samolot spadał wykonując niesterowne beczki. Ten dziennikarz nie ma pojęcia o tym, na czym polega niesterowna beczka. Dodatkowo pojawiła się informacja, że „było o krok od katastrofy”. Czyli każdy lot to potencjalna katastrofa.
Ponieważ więcej oficjalnych informacji na ten temat nie było i nikt nie robił z tego afery, należy uznać, że sytuacja taka była do przewidzenia, normalna i z procedurami ( POH ) mającymi jej zaradzić. Sytuacja ta w języku angielskim jest nazywana jako „deep stall”. Występuje w sytuacji dynamicznego przeciągnięcia samolotu przy małej prędkości CAS, co powoduje gwałtowną utratę siły nośnej. Maszyna zaczyna opadać. Komputer sterujący próbuje wyprowadzić samolot sterując statecznością. Samolot dochodzi do poziomu i zaczyna oscylować, to znaczy jego nos zaczyna się to podnosić to opadać. Takie wahanie zmienia się co 1-2 sekundy. Może wystąpić także ruch obrotowy wokół osi pionowej. Maszyna cały czas traci wysokość. Procedura POH przewiduje następujące postępowanie; ciąg silnika na minimum, ewentualny ruch obrotowy korygowany pedałami, wyłączenie stabilizacji wyłącznikiem Overrid (z lewej strony pulpitu), wymuszenie zwiększenia oscylacji poprzez wychylenie drążka sterowego (zwykle na siebie), po kilku oscylacjach i sekundach, maszyna powinna się zbuntować i pójść nosem w dół. Wówczas odzyskuje siły aerodynamiczne na powierzchniach sterowych. Oczywiście należy zwiększyć ciąg i uruchomić Overrid. Podczas takich sytuacji można stracić 5 000 – 8 000 stóp wysokości.
Kolejne ćwiczenia. Tactical Leadership Programme.
W marcu 2009 roku, piloci F-16 mieli okazję po raz drugi brać udział w manewrach NATO. Doskonalili oni umiejętność taktycznego latania w dużych ugrupowaniach. Ćwiczenia odbyły się jako Tactical Leadership Programme. Bazą była miejscowości Florennes, w Belgii. Współudział Grecji, Szwecji i Hiszpanii. Szkolenie w powietrzu realizowane było w przestrzeni powietrznej Belgii, Holandii, Niemiec, Francji oraz UK. Szkolenie to miało na celu przygotowanie załóg latających oraz zespołów wsparcia (planowania ) do wykonywania zadań w komponencie lotniczym podczas realizacji operacji NATO. Ćwiczenia potwierdziły dobry poziom przygotowania Polskich pilotów do współdziałania z lotnictwem i innych państwa NATO. Wylot trzech samolotów F-16 C do miejscowości Florennes nastąpił 5.03.2009r. Polskim WSB towarzyszył CASA C-295 M z personelem technicznym i zabezpieczającym. Polskie samoloty wykonały 28 misji ćwiczebnych w czasie 70 godzin, co jest imponującym wynikiem. Powrót do kraju nastąpił w dniu 3.04.2009 roku.
Ćwiczenia. Loyal Arrow 2009.
Ćwiczenia Loyal Arrow 2009 na terenie Szwecji to typowe ćwiczenia lotnictwa państwa NATO. Dla Polskiej strony wyróżniły się tym, że oprócz pilotów i samolotów Polskich F-16 wzięli w nim udział żołnierze z personelu naziemnego. 2 Eskadra Obsługi Lotniska Krzesiny to grupa personelu naziemnego, dzięki której nie wzbiłby się w powietrze żaden Polski F-16. Żołnierze ci w czerwcu 2009 roku, zostali wysłani na ćwiczenia pod kryptonimem Loyal Arrow 2009 na terenie Szwecji. Wyjazd nastąpił w dniu 4.06.2009 roku, drogą morską. Ekipa liczyła 40 osób. Do Szwecji zabrali ze sobą niezbędny sprzęt: klimatyzatory, wytwornice azotu, wózki pod wszystkie zbiorniki podwieszane, masę narzędzi niezbędnych do obsługi F-16 i trochę części zamiennych. W ćwiczeniach brali udział technicy obsługi z Portugalii, Turcji i USA. W tydzień później na ćwiczenia poleciały Jastrzębie. Organizatorem ćwiczeń, w których uczestniczyło 10 państw było Dowództwo Połączone w Lizbonie. Ćwiczenia prowadziło natomiast Dowództwo Komponentu Sił Powietrznych z Ramstein. W ćwiczeniach udział wzięły m.in. Tornada, Harriery, F–15 E, F-18, JAS – 39, Super Puma, KC – 135 oraz F-16 z: Polski, Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych, Niemiec, Norwegii, Portugalii, Włoch, Szwecji, Turcji i Finlandii. W dniu 18.06.2009 roku, po 10 dniach treningu w Szwecji (baza Kallax) 6 samolotów F-16 powróciło do Krzesin.
Ćwiczenia F-16 w Grecji. Squadron Exchange 2009.
W okresie od 15.06.2009 roku do 26.06.2009 roku, w Grecji odbywały się ćwiczenia lotnicze z udziałem Polskich samolotów wielozadaniowych F-16. Ćwiczenie w ramach wymiany eskadr, Squadron Exchange 2009. To kolejny sprawdzian pilotów Jastrzębi.
Program wymiany eskadr realizowany był w bazie Souda na Krecie, do której w dniu 15.06.2009 roku, z Krzesin wyleciało 5 samolotów wielozadaniowych F-16 Block 52+ ( cztery w wersji C oraz jeden w wersji D ) oraz samolot CASA C-295 M transportujący niezbędny personel techniczny wraz ze sprzętem ( w sumie 44 osoby ).
Grecja to już czwarte państwo, w którym Polscy piloci ćwiczyli sztukę taktyki pilotażu w dużych ugrupowaniach. Polscy piloci Jastrzębi doskonalili już umiejętności taktycznego wykonywania lotów w dużych ugrupowaniach ( ugrupowanie COMAO ) z innymi statkami powietrznymi państw NATO w Danii oraz trzykrotnie w Belgii oraz w tym samym czasie, co w Grecji także w Szwecji. Jeszcze w 2009 roku, Polskie F-16 poleciały do Hiszpanii i Danii. W Grecji Polscy piloci ćwiczyli zadania polegające na przechwyceniach, atakowaniu celów naziemnych, misjach „powietrze – powietrze” czy „powietrze – ziemia”, z podziałem na siły defensywne ( Blue Forces ) i siły agresora ( Red Forces ). W Grecji Polskie samoloty wykonały 55 lotów ( misji ), zwykle w towarzystwie greckich F-16. W dniu 26.06.2009 roku, pięć samolotów F-16 i CASA C-295 M powróciły do Polski.
Instruktorzy z USAF.
Od 2006 roku, czyli od momentu przybycia do Rzeczypospolitej Polski, pierwszych dwóch samolotów F-16, nieustannie na lotnisku w Krzesinach przebywali lotnicy-instruktorzy z USAF. Służyli oni doświadczeniem i wiedzą pierwszym Polskim pilotom Jastrzębi. Zawsze byli to dwaj piloci, z Mobile Training Team, którzy przebywali w Polsce po około 3 miesiące. Przez trzy lata było ich prawie trzydziestu.
W dniu 9.10.2009 roku, po trzech miesiącach wspólnej pracy, opuścili 31 BLotT ostatni dwaj amerykańscy piloci. Byli to major Korey Amundson „Axe” i major Richard Wigle „Tricky”. Żegnał ich dowódca 31 BLotT pułkownik dypomowany pilot Rościsław Stepaniuk. Bez wątpienia, dzięki instruktorom z USAF nasi piloci w stosunkowo krótkim czasie osiągnęli wysoki poziom opanowania F-16, co wielokrotnie potwierdzali piloci z innych krajów NATO, podczas wspólnych ćwiczeń.
Ćwiczenia pod kryptonimem Raróg 09.
W dniach 12-16.10.2009 roku, w Polsce przeprowadzono wspólne ćwiczenia woskowe pod kryptonimem Raróg 09. Organizatorem było dowództwo 2 Skrzydła Lotnictwa Taktycznego w Poznaniu. Przeprowadzono je według fikcyjnego scenariusza. Celem było sprawdzenie gotowości podległych jednostek bojowych do realizacji zadań operacyjnych w warunkach bojowych i kryzysowych. W ćwiczeniach zastosowano kilka epizodów. Wśród nich; ostrzał moździerzowy stanowiska dowodzenia, atak strzelca wyborowego na personel latający, podłożenie ładunku wybuchowego, dezinformacja służb dyżurnych poprzez podawanie fałszywych komunikatów, atak bronią biologiczną. W ćwiczeniach udział brało 8 samolotów F-16 C ( 4 z 31 BLotT Krzesiny, 4 z 10 ELT Łask ). Samoloty wykonywała epizody typowo lotnicze; dyżurowanie w strefie ( FAOR ), atak na cele naziemne ( Air to Ground ), misje przechwycenia na poligonie Ustka ( Air to Air ), misje rozpoznawcze.
W ćwiczeniach brały udział komponenty z 33 BLot Powidz. W dniu 15.10.2009 roku, zorganizowano dla mediów briefing, konferencje, wywiady z dowódcami, pokazy startu i lądowania F-16 do jednego z zadań, prezentacje jednego z epizodów. Epizodem tym był atak terrorystyczny ( kilkanaście osób ) na Lotnisko Powidz. Atak został odparty przez 36 osobowy oddział ochrony obiektu. Jak widać wojsko wyszło naprzeciw mediom, które jednak nie wykazało szerszego zainteresowania. Tylko na wojskowych stronach internetowych można było znaleźć jakieś informacje. Media nadal szukają sensacji i twierdzą, że codzienna służba dla Ojczyzny jest nieatrakcyjna dla społeczeństwa.
Ćwiczenia Toxic Trip 2009.
W pierwszym tygodniu września 2009 roku, Polscy oficerowie wzięli udział w natowskich ćwiczeniach Toxic Trip 2009, organizowanych w S.W.A.F Air Combat Training School, w Szwecji, w miejscowości Uppsala. Ćwiczenia z zakresu obrony przed bronią masowego rażenia organizowane są corocznie przez inne państwa NATO. W tegorocznych ćwiczeniach uczestniczyli oficerowie z Dowództwa 2. Skrzydła Lotnictwa Taktycznego oraz 31 BLotT.
Każdego roku kilka państw – w 2009 roku, USA, Francja, Szwecja i Niemcy – przedstawia pozostałym uczestnikom , pełniącym rolę obserwatorów i oceniających, narodowe procedury Contamination Control Area ( CCA ) – procedury likwidacji skażeń personelu latającego. Dodatkowo zaprezentowane zostały sposoby pobierania prób skażonych materiałów do celów dowodowych. Niemcy specjalizowali się w skażeniach chemicznych i biologicznych, USA w prowadzeniu naziemnego, a Republika Czech powietrznego rozpoznania skażeń promieniotwórczych oraz ewakuacji personelu w warunkach skażeń chemicznych, prezentowanej przez Francję. Doświadczenia gromadzone podczas takich międzynarodowych ćwiczeń stanowią bazę do opracowania wielu niezbędnych instrukcji i procedur dla żołnierzy Sił Powietrznych.
Ćwiczenia Bold Avanger 2009r.
W dniach 14-25.09.2009 roku, na terenie Danii odbyły się ćwiczenia Bold Avanger 2009. To kolejne ćwiczenia w których udział brały Jastrzębie. Do Danii poleciały F-16 z 32 BLotT Łask; cztery w wersji C i dwa w wersji D. Ubezpieczeniem były dwa samoloty CASA C-295 M z 13 ELTr. W ćwiczeniu Bold Avenger uczestniczyło ponad 50 samolotów bojowych, transportowych i wsparcia z 12 państw członkowskich ( Czech, Danii, Francji, Grecji, Holandii, Norwegii, Polski, Portugalii, Wlk. Brytanii, Włoch, Turcji i USA ). Piloci różnych statków powietrznych wykonywali zadania w ramach fikcyjnego scenariusza uwzględniającego prowadzenie operacji na podstawie mandatu ONZ. Dowodzenie i kierowanie lotami realizowane było przez Połączony Komponent Sił Powietrznych ( JFAC – Joint Force Air Component ) przebazowany do bazy lotniczej Karup ( Dania ) z Ramstein a także przez CAOC 1 w Finderup ( Dania ). W roli obserwatorów ćwiczenia wzięła udział dodatkowo Szwecja i kilkanaście państw NATO.
Polscy piloci F-16 podczas ćwiczeń wykonali 72 misji, ponad 147 godzin nalotu oraz zrealizowali wiele zadań: Air-to-Air Refuelling – tankowanie w powietrzu, zadanie wymagające ogromnej precyzji i kunsztu lotniczego polegające na zbliżenie się do samolotu-cysterny na bardzo małą odległość i naprowadzenie samolotu do tankowania. Air Combat Tactics – taktyczne manewrowanie, lot do strefy działań. Familliariazion Flight – lot zapoznawczy, polegający na zaznajomieniu się pilota z obszarem działań. Composite Air Operation – połączona operacja powietrzna, polegająca na wspólnym działaniu kilku-kilkunastu statków powietrznych wykonujących różne zadania. Close Air Support – bezpośrednie wsparcie z powietrza, polegające na osłonie działań sił naziemnych. Defensive Counter Air – działania defensywne przeciwko środkom powietrznym przeciwnika. Offensive Counter Air – działania zaczepne przeciwko środkom powietrznym przeciwnika. Red Air – wykonywanie zadań w roli przeciwnika. Surface Attack Tactics / Opposite – atakowanie celów naziemnych / strona przeciwna, polegające na namierzaniu i atakowaniu celów naziemnych. Sweep – wymiatanie, polegające na "oczyszczeniu" danego obszaru przestrzeni powietrznej ze statków powietrznych przeciwnika.
Odwiedziny Amerykanów w Krzesinach.
W dniu 29.09.2009 roku, Bazę w Krzesinach odwiedziła delegacja 52 Fighter Wing (USAFE) stacjonującego w Spangdahlem (Niemcy). Dowódca 31 BLotT płk dypl. pil Rościsław Stepamiuk wraz z Zastępcą Dowódcy 2 SLT, płk. pil. Dariuszem Mikołajczykiem powitał dowódcę amerykańskiej bazy col. Lee T. Wight wraz z towarzyszącymi mu dowódcami, odpowiednikami dowódców grup w naszej bazie. Podczas wizyty goście zapoznali się m. in. z infrastrukturą lotniska, procesem szkolenia lotniczego, poziomem wyszkolenia naszych pilotów. Dowódcy mieli okazję wymienić się doświadczeniami, porównać sposób i zakres funkcjonowania bliźniaczych baz oraz podzielić się spostrzeżeniami, aby móc w przyszłości podjąć bliższą współpracę.
52 Fighter Wing stacjonuje w bazie lotniczej w Spangdahlem (Niemcy) od 31.12.1971 roku. W Skrzydle służy 5 560 żołnierzy i pracuje około 210 pracowników cywilnych. Skład organizacyjny Skrzydła stanowi: sztab oraz cztery grupy odpowiedzialne za działania operacyjne, zabezpieczenie techniczne, wsparcie działań oraz zabezpieczenie medyczne. W wyposażeniu Skrzydła znajdują się: 42 samoloty F-16, 18 samolotów A-10 oraz dwie mobilne stacje radiolokacyjne TPS-75. W skład Skrzydła wchodzą: 22, 23 i 81 Fighter Squadron ( FS – eskadry/dywizjony myśliwskie ) oraz 606 Air Control Squadron ( ACS – eskadra kontroli przestrzeni powietrznej ). 22 i 23 FS wyposażone są w samoloty F-16 C/D Fighting Falcon, natomiast 81 FS wykorzystuje A-10 Thunderbolt II. Ponadto w skład Skrzydła wchodzą cztery eskadry techniczne, eskadra ochrony oraz eskadry zabezpieczenia medycznego.
Do zadań 52 Fighter Wing należy: utrzymywanie w gotowości samolotów myśliwskich, ich przebazowanie oraz bojowe zastosowanie w ramach wsparcia operacji NATO i jednostek operacyjnych sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych. Ponadto Skrzydło wykonuje zadania kontroli przestrzeni powietrznej w obszarze działań, a także prowadzi wsparcie zadań strategicznego transportu lotniczego.
Ćwiczenia w Hiszpanii Squadron Exchange. 2009 rok.
W drugiej połowie listopada 2009 roku, odbyły się kolejne ćwiczenia lotnicze NATO z udziałem Polskich Jastrzębi. Tym razem z 10 ELT Łask. Kraj – Hiszpania, miejscowość Torrejon pod Madrytem. Partner – Hiszpanie z ALA 12 użytkujący samoloty EF-18 M Hornet.
W dniu 22.11.2009 roku, do Hiszpanii wyleciał samolot CASA C-295 M z 13 ELTr Balice z personelem technicznym i niezbędnym sprzętem. W dniu 23.11.2009 roku, na ćwiczenia wyleciały Jastrzębie; 3 F-16 C i 3 F-16 D z dziewięcioma pilotami. Cały Polski komponent liczył ponad 60 osób. Rankiem 23.11.2009 roku, piloci czekali w napięciu na prognozę pogody i zezwolenie na lot do Hiszpanii. Pogoda jak na te porę roku okazała się łaskawa. Przelot został starannie zaplanowany, głównie dlatego, że należał do jednych z najdalszych przeprowadzonych do tej pory przez Jastrzębie. Na dodatek bez międzylądowań i tankowania w powietrzu. Pilotów niepokoiła możliwość wystąpienia silnych wiatrów górnych i prądów strumieniowych (jetstream), które są zjawiskiem częstym o tej porze roku. Lot przebiegł jednak bez żadnych niespodzianek, a nad Pirenejami powitała pilotów wspaniała, wyżowa pogoda z pięknym słońcem. Przelot z Polski do Hiszpanii zajął ponad 3 godz. a F-16 pokonując dystans ponad 2000 km, bez międzylądowania, spisały się świetnie.
Baza w Torrejon jest byłą bazą amerykańską. Dysponuje DS o długości ponad 4 000 m i ogromną CPPS, pierwotnie budowaną dla największych transportowców i bombowców strategicznych. Co ciekawe, cała DS jest znacznie dłuższa, ale jej zachodnią część wyłączono z użytkowania ze względu na bliskość podejścia końcowego samolotów zmierzających do Madrytu.
Gospodarze latający na Hornetach mają więc wokół swojej bazy duży ruch lotniczy. Stosując jednak lokalne procedury radzą sobie świetnie, co jest kolejnym dowodem na to, że koegzystencja lotnictwa bojowego i cywilnego w dużych aglomeracjach jest możliwa. Program Squadron Exchange jest niezwykle bogaty i urozmaicony. Polacy mieli unikalną okazję sprawdzenia możliwości Jastrzębi w bezpośredniej konfrontacji z myśliwcami innego typu, pilotowanymi przez doświadczonych lotników. Przez 11 dni Jastrzębie wspólnie z hiszpańskimi i portugalskimi pilotami wykonywały loty zapoznawcze, misje typu CAS ( Close Air Suport – bezpośrednie wsparcie z powietrza, polegające na osłonie działań sił naziemnych ) czy z innymi typami statków powietrznych w ramach podziału na siły „Red” i „Blue Forces”. Misje COMAO ( Composite Air Operation ). W ćwiczeniach oprócz F-16 z Portugalii brały udział hiszpańskie EuroFighter-y Typhoon, Mirage F1 i F-18. Jastrzębie wykonały 42 misje w czasie 90 godzin. Udział Jastrzębi w ćwiczeniach na terenie Hiszpanii w czasie późnej jesieni jest doskonałym sposobem nie przerywania procesu szkolenia. Bo w tym czasie w Polsce, często lotników czekają długie tygodnie nielotne. Powrót Polskiej ekipy nastąpił w dniu 4.12.2009 roku.
Szkolenie kolejnych przyszłych pilotów samolotów F-16.
Dowództwo Sił Powietrznych rozpoczęło szukanie rozwiązań, aby uzupełnić personel latający samolotów F-16. Jednym ze sposobów okazała się rekrutacja wewnętrzna kandydatów na przyszłych pilotów F-16. Pod uwagę wzięto nie tylko pilotów samolotów bojowych i transportowych ale także pilotów śmigłowców. Po wstępnej weryfikacji utworzono pierwszą grupę kandydatów.
W dniu 14.12.2009 roku, w 31 BLotT Krzesiny rozpoczęło pierwszy kurs podstawowy przeszkalania pilotów na wielozadaniowy samolot F-16 ( Basic Course ). Pierwszą częścią było szkolenie teoretyczne. Po egzaminie kandydaci rozpoczęli szkolenie praktyczne na symulatorze pod czujnym okiem instruktorów. Do szkolenia przystąpiło czterech pilotów i dwóch specjalistów szkolenia naziemnego GSI ( Ground School Instructor ). Kurs teoretyczny trwał będzie do połowy lutego 2010r.. W czasie jego trwania zaplanowano 236 godzin wykładów i 84 godziny zajęć na symulatorze lotów. Po zakończeniu kursu piloci będą latać na szkolno-bojowej wersji samolotu F-16 Block 52+ i w zależności od zdobytych umiejętności, będą wykonywać loty samodzielne. Cały Basic Course trwać miał 9 miesięcy.
Podsumowanie 2009 roku.
Polskie Jastrzębie w 2009 roku, wzięły udział w 8 ćwiczeniach taktycznych, w tym w 6 poza granicami Rzeczypospolitej, na terenie Danii, Szwecji, Grecji, Hiszpanii. Wykonały w nich około 300 misji. Do tego należałoby doliczyć ćwiczenia poligonowe i normalne szkolenie w bazach.
Z dostępnych informacji, wydarzył się tylko jeden incydent, a który nie wywołał żadnych reperkusji. PSP, zgodnie z planem dążą do obsady 72 pilotów F-16. Na koniec 2009 roku, jeszcze tylu nie było. Było 35 pilotów samolotów F-16 posiadających status Basic Mission Capable i zdolność do pełnego wykorzystania samolotu F-16 zgodnie z jego przeznaczeniem. Było 6 instruktorów F-16 z różnymi uprawnieniami. Do kwietnia 2010 roku, ma być kolejnych dwóch. W procesie szkolenia intensywnie wykorzystywane były symulator. Ten w 31 BLotT, zaczął pracować już w marcu 2007 roku, ten w 32 BLotT w listopadzie 2008 roku. W 2009 roku, średnio piloci spędzili w powietrzu 180 godzin, a niektórzy przekroczyli ponad 200 godzin. W 2009 roku, 10 ELT osiągnęła gotowość do pełnienia dyżurów bojowych w NATINADS.
Konstrukcja F-16 C/D Block 50/52/+.
W grudniu 1992 roku, firma General Dynamics Tactical Military Aircraft Division została wykupiona przez gigantyczny koncern Lockheed, który z kolei w 1993 roku, dokonał fuzji z firmą Martin Marietta tworząc firmę Lockheed Martin.
Lockheed Martin F-16 C/D Block 50/52. 1991r.
Z końcem 80-lat XX wieku, samoloty Block 40/42 poddano kilku kolejnym modernizacjom, które w jeszcze większym stopniu zwiększyły możliwości bojowe. Główną zmianą była modernizacja urządzeń WRe – urządzenia ostrzegającego przed promieniowaniem oraz wyrzutników flar i dipoli. To pierwsze zostało wymienione na AN/ALR-56M – nieznacznie uproszczoną odmianę urządzenia używanego w samolocie F-15, a stosowanego też od początku na samolotach F-16 Block 50/52. Urządzenie AN/ALR-56M działa w znacznie szerszym zakresie częstotliwości niż dotychczas stosowane urządzenia, m.in. obejmuje także zakres "K" ( 20 do 40 GHz ), a wymienna biblioteka danych zawiera informacje o najnowszych rosyjskich, znanych zestawach OPL. Wyrzutnie flar AN/ALE-40 zostały zastąpione przez AN/ALE-47.
Na środkowych, podksrzydłowych zaczepach uzbrojenia montuje się również pojemniki z holowanymi wabikami AN/ALE-50 Advanced Airborne Expendable Decoy (AAED). Pierwsze tego rodzaju pułapki zaczęły pojawiać się na samolotach F-16 we wrześniu 1996 roku. Pułapka jest holowana za samolotem na przewodzie światłowodowym. Wabik wyposażono w źródło promieniowania podczerwonego i specjalny odbijacz kątowy promieniowania radiolokacyjnego. Samolot F-16 zabiera cztery pułapki, po dwie w obu belkach nośnych.
Zwieńczeniem kolejnego etapu prac stał się samolot F-16 C/D Block 50/52. Samolot stał się wyspecjalizowany w przełamywaniu naziemnej obrony powietrznej głównie przy użyciu k.p.r. klasy p-z AGM-88 HARM. Pierwszy samolot tego typu wystartował 22.10.1991 roku, a już w grudniu 1991 roku, pierwsze maszyny dostarczono wojsku.
Modernizacja samolotów F-16 C/D Block 40/42 do wersji Block 50/52.
W 1995 roku, w USAF, w 38 samolotów F-16 C/D Block 40, ze 31. Skrzydła Myśliwskiego z Aviano, przeszły modyfikację w ramach programu Sure Strike. Wyposażenie kabiny samolotów dostosowano do użycia gogli noktowizyjnych NVG oraz zamontowano na nich modemy IDM Improved Data Modem. IDM służą do wymiany informacji w systemie Link 16 (JTIDS). Umożliwiają one wzajemne przekazywanie danych pomiędzy samolotami oraz pomiędzy samolotami i jednostkami naziemnymi, na przykład wysuniętymi posterunkami FAC. Takie same terminale otrzymały też śmigłowce AH-64 D Apache, co umożliwia wzajemną wymianę informacji i współpracę samolotów ze śmigłowcami.
W 1997 roku, uruchomiono kolejny program modernizacji, o nazwie Gold Strike, którego celem było zapewnienie możliwości przekazywania poprzez IDM kolorowych obrazów video, na przykład map z sytuacją taktyczną, wprowadzaną na naziemnych stanowiskach dowodzenia. Program Gold Strike objął praktycznie całą flotę samolotów Block 40/42, które otrzymały wyposażenie jak w ramach programów Sure Strike oraz Gold Strike. Modernizacja została zakończona do 2003 roku.
W użytkowanych samolotach F-16 wojsk USAF, zamontowano unowocześnioną stację radiolokacyjną AN/APG-68 (V) 5 z silniejszym procesorem.
Płatowiec ma resurs 8 000 godzin, co przy rocznym nalocie 200 godzin daje 40-letni okres eksploatacji.
Nowsze silniki.
Równolegle z modyfikacją wyposażenia awioniki, montowano mocniejsze silniki; F-100-PW-229 o ciągu 1 x 79,10 kN, z dopalaniem 1 x 128,90 kN lub F-110-GE-229 o ciągu 1 x 75,70 kN, z dopalaniem 1 x 129,40 kN. Jednak te silniki, w początkowym okresie zaczęły sprawiać kłopoty w użytkowaniu, dlatego w lipcu 1991 roku, powrócono do silnika wersji F-110 GE-100, do czasu przekonstruowania czwartego stopnia wentylatora, który był sprawcą kłopotów.
Opracował Karol Placha Hetman