Historia
De Havilland D.H. 112 Sea Venom to brytyjski samolot myśliwsko-bombowy, napędzany silnikiem turboodrzutowym, przeznaczony do bazowania na pokładach lotniskowców. Samoloty De Havilland Sea Venom służyły w Royal Navy, Royal Australian Navy oraz we Francji. We Francji była to wersja Sea Venom FAW.20, która była budowana na licencji w fabryce SNCASE (Sud-Est).
Samolot De Havilland D.H. 112 Sea Venom został opracowany w firmie de Havilland Aircraft Company na podstawie samolotu De Havilland Venom Mk. NF.2, samolot bazowania lądowego. Samolot Venom NF.2 był nocnym myśliwcem, z dwuosobową załogą. Zmiany w samolocie Sea Venom obejmowały wprowadzenie składanych skrzydeł, które są składane automatycznie. Kabina załogi jest dwumiejscowa z miejscami obok siebie. Samolot wyposażono w silny radar, który jest obsługiwany przez drugiego pilota. Dodatkowo samolot otrzymał hak do lądowania na lotniskowcach, wzmocnione podwozie, zastosowano uchwyty do zaczepu katapulty, wprowadzono zabezpieczenie antykorozyjne przed słoną wodą morską.
Pierwszy lot wykonano w dniu 19 kwietnia 1951 roku. Testy na lotniskowcach wypadły dobrze. Zbudowano kolejne dwa prototypy. Pierwsza produkcja seryjna samolotów Sea Venom otrzymała oznaczenie FAW.20 (Fighter, All-Weather). Samolot był napędzany jednym silnikiem turboodrzutowym De Havilland Ghost Mk.103. W kolejnych wersjach wprowadzono mocniejszy silnik Ghost Mk.104 i radar produkcji USA. Potem montowano silniki Ghost Mk.105, o ciągu 1 x 24 kN. Z czasem samoloty uzbrojono w pociski rakietowe powietrze-powietrze de Havilland Firestreak.
Samoloty De Havilland D.H. 112 Sea Venom były użytkowane do 1970 roku. Następcą samolotu był myśliwiec De Havilland Sea Vixen, który był napędzany dwoma silnikami i miał skośne skrzydła. Rozważano budowę samolotu Sea Venom DH.116 ze skrzydłami o zmiennej geometrii. Pomysłu nie zrealizowano.
Ponad 10 samolotów De Havilland D.H. 112 Sea Venom znajduje się w muzeach, w Wielkiej Brytanii, Australii, Francji, na Malcia i w Polsce. W Polsce jest samolot De Havilland DH.112 Sea Venom XG.613 – FAW.21. Samolot jest prezentowany na wystawie statycznej w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie.
Konstrukcja
Samolot De Havilland D.H. 112 Sea Venom to samolot myśliwsko-bombowy, przeznaczony do działań w nocy, dlatego posiada radar. Samolot jest dwumiejscowy. Konstrukcja samolotu jest metalowa.
Skrzydła proste składane automatycznie dla hangarowania. Skrzydła otrzymały duże kierownice aerodynamiczne. Na końcach skrzydeł zamontowane stałe zbiorniki paliwa. Skrzydła wyposażono w klapy i lotki. Do skrzydeł przymocowane są belki, na których umieszczono usterzenie.
Kadłub typu szczątkowego mieści radar, komorę podwozia przedniego, kabinę dla dwóch pilotów z miejscami obok siebie, wyposażenie elektroniczne, zbiornik paliwa i silnik De Havilland Ghost Mk.105 (lub starsze). W tyle kadłuba zamontowano hak do łapania liny na lotniskowcu podczas lądowania.
Usterzenie w układzie „H”, wsparte jest na dwóch belkach. Usterzenie pionowe zdwojone o stosunkowo niewielkiej powierzchni i wysokości, co ułatwia hangarowanie na lotniskowcu pod pokładem startowym.
Podwozie trzy punktowe z kołem przednim, chowane systemem hydraulicznym. Wszystkie koła pojedyncze. Amortyzatory olejowo-powietrzne.
Silnik.
Silnik De Havilland Ghost Mk.105 (lub starsze). Sprężarka typu odśrodkowa. Komory spalania typu dzbanowe. Pojedyncza turbina osiowa. Ciąg silnika 1 x 24 kN.
Uzbrojenie.
Samolot ma cztery armatki Hispano Mk.V kalibru 20 mm, (0,787 cala) z zapasem po 150 pocisków na jedną armatkę. Samolot może przenosić dwie bomby o masie 2 x 1000 funtów (454 kg). Samolot może przenosić 8 niekierowanych rakiet RP-3 o wadze 60 funtów.
Dane T-T samolotu De Havilland D.H. 112 Sea Venom:
Rozpiętość 42 stóp 11 cali (13,08 m). Długość 36 stóp 7 cali (11,15 m). Wysokość 8 stóp 6,25 cala (2,5972 m). Powierzchnia nośna 25,9 m2. Masa całkowita 6 985 kg (15.400 funtów). Masa maksymalna 15 800 funtów (7 167 kg). Silnik de Havilland Ghost Mk.105, o ciągu 2 300 funtów siły (24 kN). Prędkość maksymalna 576 mph (927 km / h, 501 kn). Prędkość wznoszenia 5750 stóp / min (29,2 m / s). Zasięg 1,135 km (613 mil). Pułap 39,500 stóp (12 000 m).
Zestawienie
W Polsce jest jeden samolot De Havilland D.H. 112 Sea Venom jako eksponat muzeum w Krakowie.
Samolot Numer XG.613 został zbudowany w 1951 roku. W zakładach De Havilland, samolot służył tylko do testów w locie. Od 1958 roku, był używany do prób jednorazowych zbiorników zewnętrznych w Airplane and Armament Experimental Establishment. Potem służył do testów w bazie Boscombe Down oraz w Royal Aircraft Establishment w Bedford. W 1969 roku, samolot przekazano do składnicy Old Warden Airfield (Shuttleworth) koło Bedford. Był tam eksponowany przez dwa lata. Następnie na wiele lat trafił do muzeum Imperial War Museum w Duxford koło Cambridge. W 2012 roku, egzemplarz został przekazany dla Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie, i został przywieziony do Krakowa w maju 2013 roku.
Opracował Karol Placha Hetman