Kraków 2017-10-30
Historia
00129a Rozdział 15.06.1929r. Samolot Caproni Caproni Ca.87 z nazwą własną Polonia. Samolot miał odbyć lot z Europy do Ameryki nad Oceanem Atlantyckim.
Samolot Caproni.
Po wielkiej wojnie światowej Włochy były jednym z czołowych producentów samolotów. Funkcjonowało tam kilka wytwórni lotniczych, a wsród nich firma Caproni. W 1925 roku, na bazie samolotu bombowego opracowano samolot pasażerski Caproni Ca.73. Samolot zbudowano w układzie dwupłata, gdzie dolny płat miał większą rozpiętość niż górny. W dodatku lotki umieszczono tylko na dolnym płacie. Na płatowcu zabudowano dwa silniki. Umieszczono je we wspólnej gondoli umieszczonej między płatam dolnym i górnym. Jeden silnik napędzał śmigło ciągnące, a drugi śmigło pchające. Było to dobre i śmiałe rozwiązanie. Kadłub jest stosunkowo obszerny, dlatego łatwo można było samolot bombowy przekształcić w samolot pasażerski. Piloci siedzieli w odkrytej kabinie, a dziesięciu pasażerów we wnętrzu kadłuba.
Jednak historia konstrukcji jest bardziej skomplikowana. W czasie wielkiej wojny światowej firma Caproni zbudowała samolot bombowy (liniowy) Ca.3. Kiedy w 1923 roku, odrodziło się lotnictwo wojskowe Włoch Regia Aeronautica, na uzbrojenie na powrót przyjęto samoloty Caproni Ca.3, które były już przestarzałe i wymagały zastąpienia je nowszymi konstrukcjami. Firma Caproni opracowała nowy samolot oznaczony Ca.73. Maszyna okazała się udana i na jej bazie zbudowano różne wersje i odmiany, wojskowe i cywilne. Były to: Ca.73 – samolot napędzany silnikami Isotta-Fraschini Asso 500. Ca.73bis – samolot pasażerski napędzany silnikami Lorraine-Dietrich. Ca.73ter (później przebudowana wersja Ca.82) – wersja bombowa z karabinami maszynowymi i bombami w kadłubie. Ca.73 quarter G (później przebudowany Ca.89) – bombowiec ze stanowiskiem ogniowym w przedzie, z wyrzutnikami bomb i stanowiskiem do użycia broni gazowej. Ca.74 (później przebudowana wersja Ca.80) – wersja z silnikami Bristol Jupiter. Ca.80S – wersja transportowa do przewozu rannych i transportu spadochroniarzy.
Samoloty oznaczone Ca.74 przemianowano na Ca.80. Samoloty Ca.74/80 pozostawały w służbie do 1934 roku. W 1926 roku, samolot użyto w działaniach wojennych w Afryce Północnej.
Podstawowe dane Ca.73:
Załoga dwóch pilotów. W kadłubie 10 pasażerów. Wymiary długość 15.10 m (49 ft 7 in), rozpiętość 25.00 m (82 ft 0 in), wysokość 5.60 m (18 ft 5 in), powierzchnia skrzydeł 143.0 m2 (1,539 ft2), masa własna 3 400 kg (7,496 lb), masa całkowita 5 390 kg (11,883 lb). Silniki 2 × Isotta-Fraschini Asso, 2 x 373 kW (2 x 500 hp). Prędkość maksymalna 180 km/h. Czas lotu do 3 godzin. Pułap 4 600 m (15,080 ft).
Samolot Polonia.
Samolot Caproni Ca.87 został zamówiony z końcem 1927 roku, przez Polski Komitet, który ze składek Polonii Amerykańskiej zamierzał zrealizować przelot przez Ocean Atlantycki, dokonany przez Polską załogę. Impulsem był udany przelot Charles Lindberg. Lot został zaplanowany na lipiec 1929 roku. Miał być wykonany w kierunku zachodnim z Europy do Ameryki, czyli w kierunku trudniejszym.
Samolot Polonia został zamówiony w fabryce Caproni w jednym egzemplarzu. Bazą dla samolotu była konstrukcja Caproni Ca.73ter, który został poddany dużym modyfikacjom. Kadłub wykonano w sposób umożliwiający bezpieczne wodowanie, czyli typu avion-marin. We wnętrzu kadłuba umieszczono dodatkowe zbiorniki paliwa, które miały zapewnić zasięg ponad 5 000 km.
Zwiększono liczbę silników do czterech. Pierwowzór miał dwa silniki. Silniki umieszczono pod dwa w dwóch gondolach. Silniki przednie miały śmigła dwu-łopatowe, ciągnące. Silniki tylne miały śmigła cztero-łopatowe, pchające. Silniki 4 × Isotta-Fraschini Asso 200, 4 x 195 kW. Wybrane silniki miały zapewnić niską awaryjność.
Samolot otrzymał oznaczenie Caproni Ca.87 Polonia. Samolot, zgodnie z planem, ukończono w maju 1929 roku. Pierwszy lot testowy wykonano w dniu 15 czerwca 1929 roku. Pomimo czterech silników, prędkość maksymalna wyniosła tylko 180 km/h.
Opis do zdjęcia: Uczestnicy uroczystości przed samolotem Caproni Ca.87 Polonia. Widoczni: kardynał August Hlond (w środku), działacz Polonii Amerykańskiej Adamkiewicz (pierwszy z lewej), porucznik pilot rezerwy z PLL LOT Włodzimierz Klisz (drugi z lewej), kapitan pilot z 3. Pułku Lotniczego Adam S. Kowalczyk (czwarty z lewej), konsul generalny Polski w Mediolanie Otton Hubicki (pierwszy z prawej). Na samolocie widoczne godło Polski.
Samolot Caproni Ca.87 Polonia. Uczestnicy chrztu samolotu. W kokpicie pilot. Pracują silniki. Lotnisko Mediolan wytwórnia Caproni. 1929 rok.
Jednak silniki nie pracowały poprawnie. Zostały wymienione na inne. Nie wiadomo czy był to ten sam typ. Silniki rzędowe Isotta-Fraschini Asso były produkowane w różnych mocach 155-195 kW (210-265 KM).
Rozpoczęcie lotu zaplanowano na 4 lipca 1929 roku, w dzień niepodległości USA (Independence Day). Około 25 czerwca 1929 roku, samolot przeleciał z Mediolanu do Baldonnel, lotnisko w Irlandii. W planie był przelot do Chicago z międzylądowaniem na Nowej Funlandia. Czekano na korzystne warunki atmosferyczny, a zwłaszcza korzystny wiatr. Jednak problemy z silnikami nie ustępowały. Decyzja o starcie przeciągnęła się do 13 lipca 1929 roku, kiedy to nadeszła informacja o katastrofie samolotu Amiot 123. Po katastrofie samolotu Amiot 123 z przelotu samolotu Caproni Ca.87 Polonia zrezygnowano. Po rezygnacji z próby przelotu samolot pozostał w Wojsku Polskim. Według większości innych źródeł został zwrócony-odsprzedany wytwórni, zmieniony na samolot bombowy i wcielony do wojska włoskiego.
Konstrukcja
Samolot Caproni Ca.87 Polonia ma konstrukcję drewnianą. Jest to dwu-płatowice, cztero-silnikowy, dwumiejscowy.
Skrzydła dwupłatowe. Górny płat mniejszy od dolnego. Konstrukcja dwudźwigarowa. Lotki zamontowano tylko na dolnym płacie. Konstrukcja drewniana pokryta płótnem. Płaty wzmocniono rozpórkami i naciągami drucianymi.
Kadłub o konstrukcji drewnianej, częściowo kryty sklejką, a częściowo płótnem. Zastosowano sklejkę wodo-odporną i kleje wodo-odporne, co miało zapewnić pływalność konstrukcji. Dodatkowo dolną część kadłuba ukształtowano korzystnie dla przymusowego wodowania. W kadłubie umieszczono dodatkowe zbiorniki paliwa. Dwaj lotnicy siedzą w odkrytym kokpicie.
Podwozie klasyczne z podwoziem głównym i tylną płozą.
Napęd.
4 silniki rzędowe Isotta-Fraschini Asso o mocy 4 x 155-195 kW (4 x 210-265 KM). Silniki umieszczono pod dwa w dwóch gondolach. Silniki przednie miały śmigła dwu-łopatowe, ciągnące. Silniki tylne miały śmigła cztero-łopatowe, pchające.
Dane T-T Ca.87:
Załoga dwóch pilotów. Wymiary długość 15.10 m (49 ft 7 in), rozpiętość 25.00 m (82 ft 0 in), wysokość 5.60 m (18 ft 5 in), powierzchnia skrzydeł 143.0 m2 (1,539 ft2), masa własna 4 000 kg, masa całkowita 6 100 kg. Prędkość maksymalna 180 km/h. Prędkość lądowania 100 km/h. Pułap 4 600 m (15,080 ft). Zasięg 5 000 km.
Zestawienie
Jeden samolot Caproni Ca.87 Polonia przystosowany do przelotu przez Ocean Atlantycki. Po nie odbytym locie przebudowany na samolot bombowy i wcielony do wojska włoskiego.
Opracował Karol Placha Hetman