Kraków 2020-02-21
095b Rozdział 1952-03-15
AERO Ae-45, Ae-145
Historia
Historia Ae-45
Samolot dyspozycyjny i sanitarny.
Firma Aero Vodochody, zwana w skrócie jako AERO, powstała w 1921 roku. Aero Vodochody mieści się w miejscowości Vodochody w Powiecie Praga Wschód. Pierwszą konstrukcją był samolot pasażerski Aero A-10. W całym okresie międzywojennym, firma Aero Vodochody opracowała i produkowała 22 różne konstrukcje.
Po drugiej wojnie światowej, firma AERO opracowała samolot dyspozycyjny, który otrzymał oznaczenie Aero Ae-45. Samolot został zaprojektowany w 1947 roku. W zespole inżynierów byli: Mirosław Baitler, Jirzi Bouzek, Ondrej Nemec i Frantisek Vlk. Zbudowano dwa prototypy, które oznaczono nr 45.1 oraz 45.2. Pierwszy prototyp został oblatany w dniu 1947-07-21 roku. Samoloty zostały podane testom, które wypadły pozytywnie. W czasie testów oba samoloty przeleciały ponad 20 000 km i kilkakrotnie przeleciały Alpy. W Anglii, samolot Aero Ae-45 wygrał wyścig Norton Griffits Race.
Samolot Aero Ae-45 skierowano do produkcji seryjnej na początku 1949 roku. W okresie od 1949 roku do 1951 roku zbudowano 200 egzemplarzy. Pierwsze samoloty sprzedano do Włoch, Szwajcarii i Węgier. Dopiero później samolot Aero Ae-45 dostarczono do czechosłowackich linii lotniczych.
W 1952 roku, produkcję samolotów Aero Ae-45 przeniesiono do zakładów SPP Kunowice. W nowym miejscu przystąpiono do produkcji udoskonalonej wersji, którą oznaczono Aero Ae-45 "Super Aero”. Samolot ten otrzymał bogate wyposażenie radiowe i nawigacyjne, co spowodowało wzrost bezpieczeństwa przelotów. Jeden z samolotów dokonał przelotu przez Południowy Atlantyk na trasie Natal-Dakar. Samoloty produkowano w dwóch wersjach Ae-45 oraz Ae-45 S, a ich produkcję zakończono w 1958 roku.
W 1958 roku opracowano zmodernizowany samolot, który otrzymał oznaczenie Aero Ae-145. Jego produkcję rozpoczęto w 1959 roku. Do 1961 roku zbudowano około 150 samolotów, które oznaczono Aero Ae-145. Samoloty trafiły głównie do CCCP, Afryki i Azji. Samoloty kupiła nawet Australia. W produkcji seryjnej samolot Aero Ae-145 został zastąpiony samolotem L-200 Morava.
Aero Ae-45 w Polsce. 1952 rok.
Na początku 1952 roku, Polskie Linie Lotnicze LOT zamówiły trzy samoloty Aero Ae-45. Samoloty zostały dostarczone w marcu 1952 roku. Jeden z samolotów Aero Ae-45 został przystosowany do kalibracji naziemnych radiogoniometrów średniofalowych, które wykorzystywano w nawigacji lotniczej.
W dniu 1952-04-01 roku, PLL LOT samolotami Aero Ae-45 uruchomił loty dyspozycyjne. W 1953 roku, jeden z samolotów został poważnie uszkodzony i nie nadawał się do naprawy, dlatego został skasowany. Firma PLL LOT użytkowała samoloty Ae-45 do 1956 roku. W tym czasie, w Polsce odrodziło się Lotnictwo Sanitarne. Oba samoloty Ae-45 były eksploatowane w Lotnictwie Sanitarnym do 1967 roku. W 1957 roku, dodatkowo, dla Lotnictwa Sanitarnego zakupiono jedenaście samolotów Aero Ae-45 "Super Aero”. Samoloty te użytkowano do 1978 roku.
W zbiorach Muzeum Lotnictwa Polskiego w Czyżynach znajdują się trzy samoloty Aero Ae-45.
Pierwszy jest samolot Aero Ae-45 SP-LXH, został przekazany w 1978 roku. Samolot ma numer 172006, został zbudowany w 1959 roku. Samolot był użytkowany w Instytucie Kontroli Cywilnych Statków Powietrznych (IKCSP), a następnie w Przedsiębiorstwie Usług Lotniczych.
Drugi samolot Aero Ae-45 SP-LXC znajduje się na zapleczu w formie destruktu. Samolot ma numer 172011, został zbudowany w 1959 roku. Samolot używano w Zespole Lotnictwa Sanitarnego w Zielonej Górze i po osiagnięciu nalotu 2 800 godzin został przekazany do zbiorów Muzeum w 1980 roku.
Trzeci samolot Aero Ae-45 SP-TNA znajduje się na zapleczu w formie destruktu, bez silników. Trafił do Muzeum w 1985 roku.
Opracował Karol Placha Hetman
Kraków 2020-02-21
095b Rozdział 1952-03-15
AERO Ae-45, Ae-145
Konstrukcja
Samolot dyspozycyjny i sanitarny.
Konstrukcja Aero Ae-45
Samolot Aero Ae-45 to cztero-miejscowy samolot dyspozycyjny i sanitarny. Konstrukcja całkowicie metalowa.
Płat dwudźwigarowy, kryty blachą duralową, wyposażony w klapy krokodylowe. Między silnikami a kadłubem znajdują się sloty, wysuwane podczas otwierania podwozia. Lotki są kryte płótnem.
Kadłub samolotu jest półskorupowy, kryty blachą duralową.
Usterzenie w układzie klasycznym. Stery kryte płótnem.
Podwozie samolotu jest klasyczne chowane w locie.
Napęd Aero Ae-45 to dwa silniki rzędowe Walter "Minor 4 III”, o mocy nominalnej 2 x 107 KM (2 x 78 kW) i mocy przelotowej 2 x 80 KM (2 x 80 KM).
Napęd Aero Ae-145 to dwa silniki Walter M-332, o mocy 2 x 140 KM (2 x 103 kW). Silnik jest rzędowy, z tłokami wiszącymi, chłodzone powietrzem.
Dane T-T Aero Ae-45
Rozpiętość 12,25 m
Długość 7,55 m
Wysokość 2,35 m
Powierzchnia nośna 17,09 m2
Masa własna 845 kg (Ae-45), 960 kg (Ae-145)
Masa użyteczna 550 kg
Masa startowa 1 400 – 1 500 kg
Prędkość maksymalna 280 km/h
Prędkość przelotowa 245 km/h
Prędkość lądowania 90 km/h
Pułap 4 700 – 5 900 m
Zasięg 1 400 – 1 700 km
Opracował Karol Placha Hetman
Kraków 2020-02-21
095b Rozdział 1952-03-15
AERO Ae-45, Ae-145
Zestawienie
W 1952 roku, Polska zakupiła trzy samoloty Aero Ae-45. W 1957 roku kupiono jedenaście samolotów Aero Ae-45 S dla Lotnictwa Sanitarnego.
Opracował Karol Placha Hetman