Lotnisko w Kroczewo koło Modlina. 2020r.

Modlin 2020-07-24

Polowe Lotnisko Kroczewo.

Współrzędne geograficzne: 52.473N 20.538E.

PZL P.11. 2019 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman
PZL P.11. 2019 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman

Byłe lotnisko polowe Kroczewo. 2020 rok. Praca Karol Placha Hetman
Byłe lotnisko polowe Kroczewo. 2020 rok. Praca Karol Placha Hetman

Byłe lotnisko polowe Kroczewo. 2020 rok. Praca Karol Placha Hetman
Byłe lotnisko polowe Kroczewo. 2020 rok. Praca Karol Placha Hetman

Byłe lotnisko polowe Kroczewo. 2020 rok. Praca Karol Placha Hetman
Byłe lotnisko polowe Kroczewo. 2020 rok. Praca Karol Placha Hetman

Miejscowość Kroczewo.

Kroczewo to niewielka miejscowość w Województwie Mazowieckim, Powiat Płoński, Gmina Załuski. Miejscowość w 2011 roku, liczyła 613 mieszkańców. Z Kroczewa do centrum Warszawy jest 46 km. Kroczewo leży przy ważnym szlaku drogowym Warszawa-Gdańsk. Obecnie (2020 rok) omija miejscowość obwodnica trasy S7.

W Drugiej Rzeczpospolitej, w Kroczewie istniał dwór z zespołem pakowym. W parku były i są dwa stawy, połączone kanałem. Dwór należał do zamożnej rodziny Czarnowskich herbu Grabie, który miał kilka majątków. Chociaż Kroczewo to mała miejscowość to była tutaj Poczta Polska i stajnia dla zmiany koni w dyliżansach pocztowo-pasażerskich.

W dniu 12 września 1939 roku, okupant niemiecki wygnał właścicieli z majątku. Dwór przetrwał niemal całą wojnę. W styczniu 1945 roku, został wysadzony w powietrze przez wojska niemieckie. Po majątku w Kroczewie nic nie pozostało.

W Kroczewie jest Rzymskokatolicka Parafia św. Jana Chrzciciela, która była erygowana w 1424 roku.

Lotnisko Kroczewo. Początki.

Lotnisko w Kroczewie zostało założone w 1938 roku, jako lotnisko zasadzkowe. W Polsce folwarki z dworami i pałacami doskonale nadawały się na lotniska. Były na nich dobre warunki socjalne-bytowe. Kuźnia była dobrym warsztatem. Pobliskie drzewa dawały dobre maskowanie samolotom, a kawałek łąki służyło za pole startowe. Obecność koni, gwarantowała dobrą łączność. Dla funkcjonowania lotniska Wojsko Polskie zawierało umowę z właścicielem. Z tą umową wiązały się korzyści finansowe dla właściciela. Ale były także obowiązki: koszenie pola wzlotów, usuniecie płotów i rowów. Właściciel miał udostępnić kuźnię, stajnię, kwater dla żołnierzy.

Wiosną 1939 roku, idea lotnisk zasadzkowych została zaniechana, bo Polskie samoloty nie byłyby w stanie dogonić samolotów armii niemieckiej. Lotniska pozostały jako lotniska polowe, czyli ukryte i zamaskowane. Pod koniec sierpnia 1939 roku, większość Polskich samolotów przebazowano na lotniska polowe. W efekcie, w dniu 1 września 1939 roku, lotnictwo niemieckie zbombardowało puste lotniska główne.

W obszarze Nowy Dwór Mazowiecki – Płońsk znalazły się trzy lotniska polowe: Szpondowo, Zdunowo i Kroczewo. Na lotniskach bazowały i z nich działały samoloty PZL P.11 ze składu Brygady Pościgowej. W dniu 5 września 1939 roku, samoloty Brygady Pościgowej przebazowano w region Legionowa.

Okupacja niemiecka.

W dniu 12 września 1939 roku, wojsko niemieckie zajęło Kroczewo i zorientowało się, że tu jest dobrze ukryte lotnisko. Właściciele majątku zostali wypędzeni, z prawem zabrania tylko tego „co do ręki”. Tylko dzięki pomocy byłej służby pracującej w majątku, rodzina Czarnowskich zdobyła wóz i konia.

W czerwcu 1940 roku, wojsko niemieckie rozpoczęło rozbudowę lotniska. Pole wzlotów znacznie powiększono w kierunku zachodnim i północnym. Wysiedlono mieszkańców Trębek Nowych. Podobno, wojsko niemieckie miało płacić za zajęte gospodarstwa, pola uprawne i sady rolnikom. Ale to była nieprawda. W dniu 10 maja 1940 roku, rolnikom dostarczono pisma, nie tylko o nakazie opuszczenia domów, ale o konieczności rozebrania tych domów! Pacyfikacja rolników rozpoczęła się w dniu 15 maja 1940 roku, o godzinie 05:00. Wszystkich obecnych w domach, w sposób brutalny wywlekano na gościniec i pakowano na samochody ciężarowe. Rodziny bestialsko rozdzielono. Wszystkich wywieziono na stację kolejową i wagonami bydlęcymi odesłano w różne części rzeszy i okupowanej Polski. Większość osób trafiła do niemieckich obozów pracy. Pacyfikacje objęła także inne okoliczne wsie, które nie były związane z lotniskiem Kroczewo. Wiele osób nie przeżyło okupacji.

Rozbudową lotniska kierował oddział słynnej niemieckiej organizacji Todt. Oddział przywiózł trochę sprzętu ciężkiego, ale większość pracy wykonywano ręcznie. Przy pomocy około 200 jeńców i około 30 robotników przymusowych prowadzono wszystkie prace. Jeńcy spali w kościele. Robotnicy przymusowi to byli okoliczni rolnicy z wozami i końmi.

Z północnej strony pola wzlotów jest las, który zwany jest Paryżem. Wzdłuż tego lasu postawiono wiele obiektów lotniska. Wybudowano betonowe płaszczyzny postojowe samolotów, drewniane hangary, baraki magazynowe i warsztatowe. Skład paliw zajmował obszar około 400 m2, w którym zakopano 8 zbiorników paliwowych. Do składu paliw zbudowano bocznicę kolejową. Inne obiekty postawią w parku. Zbudowano baraki mieszkalne, lazaret i bite drogi dojazdowe.

Na lotnisku bazowały jednostki uzbrojone w samoloty myśliwskie Me-109 i Fw-190. Podczas Powstania Warszawskiego (sierpień i wrzesień 1944 rok), z lotniska startowały samoloty, które bombardowały naszą Stolicę.

Po drugiej wojnie światowej.

W styczniu 1945 roku, wojsko niemieckie całkowicie zniszczyło obiekty lotniska. Inna wersja mówi, że zniszczeń dokonała także armia sowiecka. Pole wzlotów prowizorycznie naprawiono. Kiedy w maju 1945 roku, Polskie jednostki lotnicze wróciły z frontu, część z nich bazowała na lotnisku w Modlinie. Ponieważ w Modlinie było ciasno, część samolotów przebazowano na lotnisko w Kroczewie. Bazowały tu między innymi samoloty Jak-1 z 1. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego oraz samoloty Po-2 i UT-2 z 2. Pułku Lotnictwa Szturmowego. Potem były także samoloty Jak-3 i szkolne Jak-7.

W kolejnych latach, zaplecze lotniska częściowo odbudowano. Zwłaszcza obiekty od strony Kroczewa. Między innymi bazę koszarową na terenie parku. Rozebrano tory kolejowe do MPS. Zbiorniki paliwowe wykopano, a teren zniwelowano. Zmniejszono pole wzlotów, oddając rolnikom teren zachodni i północny. Będące tam, zniszczone drogi kołowania i płaszczyzny postojowe dla samolotów, okoliczni rolnicy wykorzystali jako materiał budowlany.

Od 1946 roku, z lotniska korzystała Szkoła w Dęblinie. Szkolono tutaj pilotów samolotów Jak-9 (1. szkolna eskadra myśliwska). Szkolenie prowadzono w okresie wiosna-lato. W zimie nie było tutaj odpowiednich warunków.

Po generalnym remoncie lotniska w Modlinie, lotnisko w Kroczewie stało się dla Modlina lotniskiem zapasowym.

W Kroczewie eksploatowano tylko samoloty z napędem śmigłowym. Dlatego jako pierwsi przestali szkolić się tutaj piloci myśliwscy (1953 rok). Pozostali jeszcze lotnicy samolotów szturmowych Ił-10. Od 1955 roku, w Kroczewie zaprzestano lotów szkolnych. Lotnisko przyjmowało samoloty sporadycznie. Lotnisko stało się lotniskiem zapasowym dla 1. PLM, który bazował na lotnisku Bemowo, a następnie na lotnisku Mińsk Mazowiecki. Do 1957 roku, 1. PLM urządzał tutaj przebazowania poligonowe samolotów MiG-15, Lim-1 i Lim-2. Ale w tym czasie, okoliczni rolnicy na polu wzlotów wypasali już bydło.

Lotnisko wykorzystywano do testowania spadochronów, które były produkowane przez zakłady "Aviotex" z Legionowa. Swoje skoki wykonywali tutaj spadochroniarze z Aeroklubu Warszawskiego. To tutaj kpt. Tadeusz Dulla wykonywał swoje rekordowe skoki, w tym skok z 11 900 m. Samolot Ił-28 wystartował z odległego o 8 km lotniska Modlin.

Od 1970 roku, na lotnisku prowadzono szkolenie wojskowych pilotów śmigłowców SM-1. Śmigłowce były na stanie 47. Szkolnego Pułku Śmigłowców. W tym czasie lotnisko miał kryptonim radiowy „Rozdroże”.

W latach 80-tych lotnisko było poligonem dla wojsk przeciwlotniczych. Wykonywano tutaj wspólne ćwiczenia z lotnictwem myśliwskim. Stacjonowały tutaj baterie pocisków rakietowych Kub-M2.

W latach 90-tych, teren został przekazany przez wojsko do zasobów Agencja Mienia Wojskowego i wystawiony na sprzedaż. W 2006 roku teren ten został sprzedany i podlega pod Urząd Gminy w Załuskach w powiecie płońskim. Teren jest wykorzystywany jako rolniczy, chociaż latają tu sporadycznie moto-lotniarze.

Opracował Karol Placha Hetman