Airbus A320. 2025r.

Kraków 2025-05-07

AirPoint Symulator Airbus A-320.

Airbus A-320 to średni samolot pasażerski i jest to rodzina samolotów złożona z samolotów oznaczonych A-319, A-320, A-321. W dniu 22 sierpnia 1987 roku, we Francji, pierwszy lot wykonał prototyp samolotu A-320. W dniu 29 kwietnia 2011 roku, pierwszy samolot A-320 został dostarczony Polskiej firmy lotniczej.

AirPoint Symulator Airbus A-320. 2025 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman
AirPoint Symulator Airbus A-320. 2025 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman
AirPoint Symulator Airbus A-320. 2025 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman
AirPoint Symulator Airbus A-320. 2025 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman
AirPoint Symulator Airbus A-320. 2025 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman

Historia samolotu A320.

Komercyjny samolot pasażerski A 320 jest niezwykle popularną maszyną w Europie i na Świecie. Konstrukcja odniosła duży sukces i obecnie (2025 rok) wciąż jest rozwijana. Aby zrozumieć podstawy jej sukcesu musimy się cofnąć do 60-lat XX wieku. W tym to czasie, rządy największych krajów europejskich doszły do wniosku, iż nie są w stanie konkurować z ogromnymi koncernami lotniczymi z USA. Tylko wzajemna współpraca była w stanie doprowadzić do powstania konstrukcji zdolnych do konkurowania ze statkami powietrznymi powstającymi w USA. Tak narodziły się samoloty bojowe Alpha Jet i Jaguar oraz naddźwiękowy pasażerski Concorde. W lipcu 1967 roku, spotkali się ministrowie Francji, UK, Niemiec i zdecydowali o powołaniu do istnienia holdingu Airbus, który początkowo był programem współpracy i wsparcia, przeradzając się w Europejski Koncern Lotniczy Airbus. W dniu 29 maja 1969 roku, na pokazach lotniczych w Le Bourget we Francji, podpisano umowę inicjującą projekt A-300, pierwszego dwusilnikowego szerokokadłubowego samolotu pasażerskiego w Europie. Konsorcjum Airbus Industry zostało oficjalnie założone w 1970 roku. Siedziba koncernu znajduje się w Tuluzie we Francji. W skład konsorcjum weszło przedsiębiorstwo francuskie France’s Aerospatiale oraz cztery przedsiębiorstwa niemieckie skupione w grupie Deutsche Airbus: Messerschmittwerke, Hamburger Flugzeugbau, VFW GmbH oraz Siebelwerke ATG. Kilka lat później, do spółki dołączyło hiszpańskie przedsiębiorstwo Construcciones Aeronauticas SA., bardziej rozpoznawalne jako CASA (Sewilla). Do współpracy przystąpili także Brytyjczycy zakładając swoją siedzibę w Bristolu. Od 2009 roku, Airbus ma spółki zależne w Chinach (Tiencin), Indiach, USA i Japonii. Pierwszym dzieckiem koncernu stał się udany samolot A-300, oblatany w dniu 28 października 1972 roku. Następnym był Airbus A-310, w którym zastosowano nowe elektroniczne systemy kontroli lotu.

Avions Marcel Dassault – Mercury.

Powstanie samolotu Airbus A-320 było odpowiedzią koncernu Airbus na samolot Boeing B 737 i MD DC-9, które przebojem weszły na trasy europejskie.

Czy to oznacza, że w Europie nie było odpowiednich konstrukcji? Były. Wśród nich wyróżniał się francuski samolot pasażerski Avions Marcel Dassault Mercury. Prace nad samolotem podjęto w 1967 roku. Zbudowano dwa prototypy, dwa płatowce do prób statycznych i 10 samolotów seryjnych dla linii Air Inter. Program był wsparty finansowo przez rząd Francji. Pierwszy latający prototyp, napędzany silnikami Pratt & Whitney JT8D-11, z rejestracją F-WTCC, wzbił się w powietrze w dniu 28 maja 1971 roku. Drugi prototyp z docelowymi silnikami Pratt & Whitney JT8D-15 i numerze rejestracyjnym F-WTMD, oblatano w dniu 19 lipca 1973 roku. Samolot zabierał na pokład 134-162 pasażerów w układzie jedno-klasowym. Układ foteli 3×3 z jednym przejściem. Program miał szansę stać się międzynarodowym, bo do programu weszły firmy włoskie, belgijskie, hiszpańskie, kanadyjskie i szwajcarskie. Liczono na sprzedaż około 300 samolotów. Niestety, nie napłynęły zamówienia z innych linii lotniczych i ostatni samolot Avions Marcel Dassault Mercury zakończył służbę w 1995 roku. Co istotne, samoloty nigdy nie uległy wypadkom i katastrofom, przewożąc około 44 milionów pasażerów. Firma Avions Marcel Dassault w 1975 roku, podjęła także prace nad samolotem Mercury 200 z wydłużonym o 6 m kadłubem i zabierający na pokład ponad 200 osób. Głównym powodem braku sukcesu na rynku była wyższa cena (50 % więcej niż B 737) i ograniczony serwis techniczny poza Francją.

Podstawowe dane Avions Marcel Dassault Mercury; układ klasyczny, dwa silniki turbo-wentylatorowe PW JT8D-15 o ciągu 2 x 69 kN. Masa własna 27 900 kg, całkowita 52 000 kg, prędkość przelotowa 946 km/h, prędkość lądowania 220 km/h, zasięg z ładunkiem 1 770 km.

Powstanie samolotu Airbus A-320.

Prace nad samolotem A-320 prowadzono już od 1981 roku. Pierwsze oficjalne informacje o programie zostały ujawnione podczas Salonu Lotniczego 81 w Paryżu. Podano wówczas informacje, że linia lotnicza Air France zamówiły już 50 maszyn oznaczonych wówczas A 320-200. Dostawy planowano rozpocząć w 1986 roku. W pierwszych planach miały powstać wersje A 320-100, zabierający na pokład 130 pasażerów i A 320-200 ze 160 miejscami pasażerskimi. A 320-200 jest dłuższy od A 320-100 o 3,20 m, co pozwala na pomieszczenie od 154 do 172 foteli pasażerskich. Główne różnice miały być w długości kadłuba, masie operacyjnej i ciągu zespołu napędowego. Dla kadłuba wybrano taką szerokość, aby pomieścić w jednym rzędzie fotele w układzie 3 x 3, czyli tak jak w B 737 i DC-9. Pod pokładem kabiny pasażerskiej umieszczono bagażnik o wysokości 1,21 m i szerokości 1,56 m, co pozwala na umieszczenie kontenerów lotniczych typu LD3. Wybrano skrzydło o skosie 25 stopni, wydłużeniu 9,5, powierzchni 125,8 m2. Skrzydło zostało określone jako wysoko-wyporowe o wyższej jakości aerodynamicznej, które ma zmniejszać zużycie paliwa.

Już wówczas było wiadomo, iż samolot wymaga dwóch silników turbo-wentylatorowych o ciągu 2 x 112,2 kN (2 x 11 460 kG). Z dostępnych silników brano pod uwagę; Rolls-Royce RJ 500 (miał być dostępny w 1983 roku), RJ 500-35 produkcji Japońskiej (miał być dostępny także w 1983 roku), Pratt-Whitney PW-2025 (rozwinięty z silnika JT-10D) oraz wspólne dzieło General Electric – SNECMA CFM International CFM-56-200.

Podstawowe dane A 320-200 (1981 rok); rozpiętość 34,57 m, długość 39,24 m, wysokość 11,85 m, powierzchnia skrzydeł 125,8 m2, masa własna 40 835 kg, masa startowa 71 900 kg, masa frachtu 19 565 kg, masa paliwa 18 800 kg, masa max do lądowania 65 700 kg, prędkość przelotowa 832 km/g (Ma-0,78) na wysokości 10 620 m, zasięg max ze 172 pasażerami 3 700 km.

Program samolotu A-320 oficjalnie rozpoczęto w 1984 roku. Od samego początku koncern reklamował samolot, jako pierwszy na świecie samolot komercyjny z cyfrowy układ sterowania lotem; fly-by-wire. I chociaż była to informacja trochę naciągana, to kokpit pilotów bez tradycyjnego wolantu działał mocno na wyobraźnię. Wolant został zastąpiony dżojstikiem (joystick), który dla lewego fotela jest po lewej stronie, a dla prawego po prawej. W reklamach wciąż podkreślano, iż w konstrukcji są użyte technologie, które daleko wyprzedzają te stosowane u konkurentów, a zwłaszcza B 737 i B 727, z którymi musiał konkurować. Ponieważ wizualnie samolot miał być zbliżony do B 737 i Avions Marcel Dassault Mercury i miał mieć identyczny układ kabiny pasażerskiej, to należało zadbać, o jak najniższe koszty eksploatacji. W lutym 1981 roku, przedstawiciele Airbusa zaprezentowali po raz pierwszy model A-320. Określając parametry tego samolotu, konstruktorzy postawili sobie za zadanie zastosowania najnowocześniejszych technologii takich jak: cyfrowy układ lotu fly-by-wire, nowoczesną awionikę typu glass cockpit (EFIS), centralny układ zarządzania lotem. Podkreślano znacznie większy zasięg niż samolotu B 727 i to aż o 50 %. Były to już 80-lata XX wieku, więc znacznie szerzej w konstrukcji pojawiły się kompozyty. Pewnym szokiem dla załóg samolotów komercyjnych była dwuosobowa kabina. Był to czas, kiedy w świecie lotniczym trwała żywa dyskusja nad ilością osób w kokpicie. Utrata trzeciego człona załogi nie zyskiwała poparcia personelu latającego. Lecz linie lotnicze były wręcz zachwycone. Pasażerom było to w zasadzie obojętne. Prasa francuska określała samolot niezwykłymi epitetami; samolot-robot, samolot-komputer, latający komputer, inteligentna maszyna itp.

Aby program mógł się rozwijać, musiały się pojawić zamówienia od linii lotniczych. Pierwszym klientem Airbusa A-320 stał się narodowy przewoźnik Francji, Air France. W 1983 roku, Airbus zebrał zamówienie na 80 maszyn. W 1988 roku, koncern miał już 600 twardych zamówień z całego świata.

Samolot oblatano w dniu 22 lutego 1987 roku. W 1988 roku, samolot otrzymał europejski certyfikat. W dniu 28 marca 1988 roku, samolot A 320 wykonał swój pierwszy lot komercyjny w barwach linii Air France.

Katastrofa A-320 w dniu 26 czerwca 1988 roku.

Nie minęły trzy miesiące od rozpoczęcia lotów komercyjnych, a doszło do katastrofy, która wstrząsnęła całym światem lotniczym. Samolot A-320 należący do linii Air France roztrzaskał się o zbocze wzniesienia porośniętego lasem, grzebiąc w szczątkach „tylko” trzy osoby, ze 127 będących na pokładzie. Samolot A 320-100 F-GFKC nr 009, napędzany dwoma silnikami CFM-56-5A1. Dostarczony 24 czerwca 1988 roku. Samolot w powietrzu spędził 22,5 godziny. Katastrofa była wynikiem złego przygotowania załogi do lotu, a wręcz zlekceważenia odpowiedniego przygotowania do lotu. Ujawniono także, że rozmowy w kokpicie były prowadzone poza zaistniałą sytuacją. Pilotom odebrano licencje i zwolniono ich z pracy w Air France.

Samolot A-320 jest bazowym modelem dla; A-318, A-319, A-320 i A-321.

W 1999 roku, producent dostarczył 1 000 egzemplarz rodziny A-320. Do 2013 roku, zbudowano ponad 5 400 maszyn rodziny A-320, a portfel zamówień wynosił kolejne 3 750 egzemplarzy. Modele A-320 są budowane w Tuluzie, a wersje A-318/A-319/A-321 są składane w germani w Hamburgu, gdzie także miała być przeniesiona produkcja A-320. Elementy kadłuba do zakładów są transportowane przy pomocy specjalnej wersji Airbusa A -300, model A300-600ST Beluga. Produkcję A-320 podjęto także na terenie Chin, w mieście Tiencin, na rynek azjatycki. Zakłady Airbusaw Tianjin dostarczyły 126 samolotów od czerwca 2009 roku i planował do 2013 roku, dostarczyć kolejne 46 maszyn. W 2013 roku, produkcja maszyn rodziny A-320 wynosiła 42 maszyny w ciągu miesiąca. Jednak była to produkcja prowadzona na trzech liniach produkcyjnych (Francja, Chiny, Niemcy), a nie jak B 737 na jednej.

Samolot A-320 NEO. 2014 rok.

Ponieważ technika idzie do przodu, koncern Airbus zdecydował, o modyfikacji rodziny samolotów A-320 odkreślając ją jako A-320 NEO. Nowy samolot ma zużywa o 15 % mniej paliwa, dzięki temu zasięg może wzrosnąć o 800 km. Jego ładowność wzrosła o 2 000 kg. Samolot jest również cichszy i bardziej przyjazny dla środowiska. 

Do końca marca 2025 roku, Airbus dostarczył łącznie 11 971 samolotów rodziny A320, obejmującej modele A318, A319, A320 i A321, zarówno w wersjach CEO (Current Engine Option), jak i nowszych NEO (New Engine Option). Samoloty są używane przez 375 operatorów. Airbus jest drugim po Boeing B-737, którego zbudowano więcej. Do końca marca 2025 roku, Boeing dostarczył łącznie 12 030 samolotów z rodziny 737, co czyni go najczęściej dostarczanym samolotem pasażerskim w historii lotnictwa. Do marca 2025 roku, dostarczono 1 784 samoloty w wersji B-737 MAX.

AirPoint Flight Simulator Experience.

AirPoint to firma, która oferuje możliwość lotu w symulatorach samolotów komercyjnych na terenie Polski. Obecnie (2025 rok) firma posiada 7 symulatorów: Boeing 737-800 w Warszawa i Katowice, Boeing 737 MAX-8 w Warszawa i Poznań, Airbus A320 w Kraków, Gdańsk, Wrocław. Kokpity są odwzorowane jeden do jednego i jest tu ponad 600 przełączników i kontrolek. Pilot ma widoczność z kokpitu o kącie 210 stopni i widzi obraz generowany przez trzy projektory typu FULL HD. W systemie jest zapisanych ponad 24 000 lotnisk z całego świata. Symulowana jest pogoda, a także sytuacje awaryjne. W systemie jest ponad 1 000 różnych scenariuszy zdążeń i sytuacji. Symulatory są dostępne dla dzieci i dla osób starszych, dla mężczyzn i dla kobiet. Praktycznie każda osoba może wczuć się w rolę pilota.

Opracował Karol Placha Hetman