Warszawa 2018-01-20
1 Baza Lotnictwa Transportowego w Warszawie.
Początkowo 1. Baza Lotnicza w Warszawie.
Od 2002 roku.
Po przystąpieniu Polski do NATO, jedną z istotnych zmian w strukturach Polskiego Lotnictwa Wojskowego było powoływanie do istnienia Baz Lotniczych. Do tej pory było tak, że był jeden gospodarz lotniska i sprzętu latającego, czyli dowództwo Pułku. Po zmianach lotniskiem i zabezpieczeniem lotów zarządza dowództwo Bazy Lotniczej, a statki powietrzne są własnością jednostki lotniczej, zwykle Eskadry. Tak też stało się na Okęciu. Z 36. Specjalny Pułk Lotnictwa Transportowego wydzielono bazę, która otrzymała nazwę 1. Baza Lotnicza.
1 Baza Lotnicza była oddziałem wchodzącym organizacyjnie w skład Sił Powietrznych. Powstała z rozformowanego Oddziału Zabezpieczenia z dniem 1 stycznia 2002 roku, na podstawie Rozkazu Szefa Sztabu Generalnego WP nr 0-269/Org/P5 z dnia 26 czerwca 2001 roku. Dowódcą 1. Blot od początku jej istnienia był pułkownik Karol Kudlak.
Sztandar dla jednostki został ufundowany w dniu 5 października 2007 roku, dzięki staraniom Społecznego Komitetu Fundatorów, złożonego z przedstawicieli władz samorządowych dzielnicy Warszawa-Włochy i środowiska żołnierzy Bazy Lotniczej Armii Krajowej „Łużyce”. Doroczne Święto 1. Bazy Lotniczej ustanowiono na dzień 5 października.
2011 rok.
W wyniku Zamachu Smoleńskiego, nowy minister obrony narodowej Tomasz Siemoniak, w 2011 roku, jako pierwszą swoją decyzję wydał polecenie natychmiastowego rozformowania 36. Pułku Lotnictwa Transportowego. Była to kontynuacja zacierania śladów po Zamachu Smoleńskim, przez masońsko-liberalny Rząd Rzeczpospolitej Polskiej, pod przewodnictwem premiera Donalda Tuska. Na sprzedaż i do muzeów oddano wszystkie samoloty Jakowlew Jak-40. Jedyny pozostały Tupolew Tu-154 M nb 102, został przebazowany na Lotnisko Mińsk Mazowiecki i tam stoi do chwili obecnej (2024 rok), jak dowód w sprawie Zamachu Smoleńskiego, chociaż chciano już samolot przekazać na złom. Samoloty PZL M-28 Bryza przekazano do innych jednostek użytkujących te maszyny. Większość personelu zwolniono do cywila.
Ale ponieważ życie nie znosi próżni, to Tomasz Siemoniak wydał decyzję o utworzeniu 1. Baza Lotnictwa Transportowego. 1. Baza Lotnictwa Transportowego (1BLTr) rozpoczęła funkcjonowanie w dniu 1 stycznia 2012 roku, na podstawie Decyzji Ministra Obrony Narodowej z dnia 05 sierpnia 2011 roku. Nowa-stara jednostka przejęła wszystkie śmigłowce użytkowane w 36. PLTr., wraz z personelem latającym i naziemnym. 1. Baza Lotnictwa Transportowego jest jednostką wojskową podległą Dowódcy 3. Skrzydła Lotnictwa Transportowego w Powidzu. 1. Baza Lotnictwa Transportowego jest przeznaczona do realizacji transportu powietrznego naczelnych organów władzy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej oraz realizacji zabezpieczenia logistycznego jednostek wojskowych oraz instytucji resortu Obrony Narodowej. Ponadto 1. BLTr realizuje bieżące potrzeby remontowe i obsługę techniczną sprzętu samochodowego, prowadzi naprawy i obsługę okresową sprzętu lotniczego i zabezpieczenia naziemnego. Jednostka utrzymuje również w gotowości do eksploatacji infrastrukturę lotniskową, realizuje zadania ochronne kompleksów wojskowych oraz zabezpiecza wizyty delegacji zagranicznych. W jednostce były wówczas dwa typy śmigłowców; PZL Sokół i Mil Mi-8.
Śmigłowiec PZL WSK W-3 WA Sokół to śmigłowiec wielozadaniowy, dwusilnikowy, zbudowany w układzie klasycznym. Pierwszy lot wykonał w 1979 roku. Przeznaczony jest do transportu 10 osób lub alternatywnie ładunku. Masa startowa wynosi 6 400 kg. Posiada 4-łopatowy wirnik nośny oraz 3-łopatowe śmigło ogonowe. Podstawą zespołu napędowego są dwa silniki turbinowe PZL-10 W, o mocy startowej 662 kW każdy. W PZL WSK Sokół w wersji VIP kabina pasażerska została wyposażona w zintegrowany system audio pozwalający na komunikację wewnętrzną oraz zewnętrzną przez system łączności GSM. Kabina została dodatkowo wygłuszona, co zwiększa komfort lotu. Śmigłowce są wyposażone w system nawigacji z bazą przeszkód terenowych i w radar pogodowy, pokazujące pilotom informacje na wyświetlaczach LCD.
Śmigłowiec Mil Mi-8 to śmigłowiec wielozadaniowy, dwusilnikowy, zbudowany w układzie klasycznym. Śmigłowiec Mil Mi-8 w Polsce jest bardzo dobrze rozpoznawalny, ponieważ był tym śmigłowcem, który przewoził Świętego Jana Pawła II podczas wszystkich jego pielgrzymek w Polsce. W Muzeum Lotnictwa Polskiego w Czyżynach jest oryginalny jeden z tych śmigłowców.
Mil Mi-8 to średni śmigłowiec, przystosowany do wykonywania zadań transportowych ogólnego przeznaczenia, którego masa własna nie przekracza 7 000 kg, a startowa 12 000 kg. Kokpit Mil MI-8 to miejsce dla dwóch pilotów obok siebie z dodatkowym miejscem dla mechanika. Ładownia pozwala na zabranie do 20 pasażerów. Śmigłowiec napędzają 2 silniki turbinowe TW2-117AG o mocy startowej 1 119 kW każdy. Śmigłowiec Mil Mi-8 wyposażony jest w systemy: ogrzewania i wentylacji, dwa niezależne układy hydrauliczne, dwa generatory elektryczne 27 V 18 kW, 6 baterii 28 Ah, gaśnice freonowe do gaszenia silników i zbiorników paliwa. W skład awioniki wchodzą między innymi radiostacje: HF R-842, VHF R-860, interkom, radiotelefon, czteropłaszczyznowy autopilot. Mil Mi-8 ma osprzęt do lotów w każdych warunkach pogodowych w dzień i w nocy.
Z dniem 1 listopada 2013 roku, 1. Baza Lotnictwa Transportowego weszła w skład 3. Skrzydła Lotnictwa Transportowego.
1 Baza Lotnictwa Transportowego zgodnie z Decyzją nr 62/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 6 marca 2012 roku, przejęła i z honorem kultywuje dziedzictwo następujących jednostek lotniczych: 3. Eskadry Wywiadowczej (1918-1925), 13. Eskadry Lotniczej 1. Pułku Lotniczego (1925-1934), 13. Eskadry Towarzyszącej 1. Pułku Lotniczego (1934-1939), 16. i 19. Eskadry Towarzyszącej 1. Pułku Lotniczego (1937-1939), 301. Dywizjonu Bombowego Ziemi Pomorskiej (1940-1943), 3. Eskadry Polskiej 138. Dywizjonu do Zadań Specjalnych RAF (1943), 1586. Polskiej Eskadry Specjalnego Przeznaczenia (1943-1944), 301. Dywizjonu Bombowego Ziemi Pomorskiej im. Obrońców Warszawy (1944-1946), 6. Samodzielnej Lotniczej Eskadry Transportowej (1945-1946), Rządowej Eskadry Transportowej (1946-1947), Specjalnego Pułku Lotniczego (1947-1951), 36. Specjalnego Pułku Lotniczego (1951-1955), 36. Samodzielnego Specjalnego Pułku Lotniczego (1955-1974), 36. Specjalnego Pułk Lotnictwa Transportowego „Obrońców Warszawy” (1974-2011), Bazy Lotniczej AK „Łużyce” (1942-1944), Batalionu Obsługi Dowództwa Wojsk Lotniczych i Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju (1959-1962), Batalionu Obsługi Dowództwa Wojsk Obrony Powietrznej Obszaru Kraju (1962-1979), Oddziału Zabezpieczenia Dowództwa Wojsk Obrony Powietrznej Kraju (1979-1990), Oddziału Zabezpieczenia Dowództwa Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej (1990-2001), 1. Bazy Lotniczej „Bazy Lotniczej AK Łużyce” (2002-2011).
Oznaka rozpoznawcza 1. Bazy Lotnictwa Transportowego wpisuje się w kształt koła na który nałożono znak lotnictwa wojskowego - biało-czerwoną szachownicę, herb Miasta Stołecznego Warszawy, symbol techniczny – fragment koła zębatego, stylizowany - kłos zboża oraz wieniec z liści laurowych. Oznakę uzupełniają: uproszczona sylwetka śmigłowca W-3W Sokół oraz skrót od nazwy 1. Baza Lotnictwa Transportowego. Symbolika nawiązuje do historii i tradycji dziedziczonych jednostek lotniczych oraz zadań jakie obecnie są realizowane przez 1. BLTr. Odznakę rozpoznawczą wprowadzono Decyzją Nr 47/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 lutego 2015 roku w sprawie wprowadzenia oznaki rozpoznawczej 1. Bazy Lotnictwa Transportowego.
Odznaka pamiątkowa 1. Bazy Lotnictwa Transportowego ma kształt stylizowanych skrzydeł, pomiędzy którymi, umieszczona jest biało-czerwona szachownica lotnicza, a w części dolnej umieszczono napis - „1 BLTr” - skrót od nazwy jednostki. Na pierścień nałożono tło z obrysem kuli ziemskiej, stylizowany śmigłowiec W-3W Sokół oraz strzałki pokazujące kontynenty, na które wykonywano loty. Odznakę pamiątkową wprowadzono Decyzją Nr 189/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 3 lipca 2014 roku, w sprawie wprowadzenia oznaki pamiątkowej oraz godła 1. Bazy Lotnictwa Transportowego.
Gulfstream G550 dla Polski. 2017 rok.
W 2017 roku, po siedmiu latach nieobecności, na Lotnisku Okęcie na nowo zagościły samoloty do przewozu najważniejszych osób w państwie. I to od razu dwa typy: Gulfstream G550 oraz Boeing B.737-800.
W dniu 31 sierpnia 2016 roku, Ministerstwo Obrony Narodowej, kierowane przez ministra Antoniego Macierewicza, ogłosiło rozpoczęcie dwóch postępowań na zakup dwóch „małych” i trzech „średnich” samolotów do transportu najważniejszych osób w państwie, które opublikowano 2 września 2016 roku. W rzeczywistości oba kontrakty zostały rozdzielone. Polska strona postawiła trudny wymóg, polegający na dostarczeniu samolotów już w 2017 roku. W dniu 14 października 2016 roku ujawniono dwie oferty, które wpłynęły na samoloty małe: Dassault Falcon 7X francuskiej firmy Dassault Aviation i Gulfstream G550 amerykańskiej firmy Gulfstream Aerospace Corp., należącej do General Dynamics. W dniu 21 października 2016 roku, ogłoszono wybór samolotu G550. W dniu 14 listopada 2016 roku, Inspektorat Uzbrojenia podpisał z Gulfstream Aerospace kontrakt o wartości 440,5 mln złotych netto (538 mln złotych brutto) na dwa samoloty G550 (wraz z pakietem logistycznym, dokumentacją i szkoleniem) z terminem dostaw do 15 sierpnia 2017 roku. Ze strony polskiej kontrakt podpisał Szef Inspektoratu Uzbrojenia MON gen. bryg. Adam Duda, a ze strony amerykańskiej Jeffrey Crosby.
Ponieważ firma Gulfstream miała w linii produkcyjnej kilkanaście samolotów mogła sobie pozwolić na przesunięcie realizacji zamówień dla innych odbiorców i dostarczyć Polsce samoloty w wyznaczonym terminie. W ten sposób realizacja kontraktu nie przekroczyła 10 miesięcy. Nie byłoby to możliwe przy większym zamówieniu. Z drugiej strony świadczyło o poważnym traktowaniu strony Polskiej przez USA, mimo tak niewielkiego zamówienia. Dla Polski wybrano samolot Nr 5547, który pierwszy lot wykonał w dniu 5 października 2016 roku oraz Nr 5554, który pierwszy lot wykonał w dniu 21 grudnia 2016 roku. Budowę tych samolotów rozpoczęto w 2015 roku dla innych zamawiających. Samolot G550 Nr 5547 zaprezentowano Polskiej delegacji w dniu 6 stycznia 2017 roku w Savannah. Samolot ten następnie przetransportowano do Appleton w stanie Wisconsin, celem wykończenia wnętrza. Podobnie postąpiono z drugim egzemplarzem. W marcu 2017 roku samolot z Nb 0002 zaprezentowano kolejnej Polskiej delegacji. Maszyna była już pomalowana i miała w pełni wyposażony kokpit załogi. Polskie samoloty otrzymały imiona własne: Nb 0001 „Książę Józef Poniatowski”, Nb 0002 „Generał Kazimierz Pułaski”.
W dniu 21 czerwca 2017 roku, na Lotnisku Okęcie wylądował samolot Gulfstream G550 Nb 0001 „Książę Józef Poniatowski”. Samolot powitano salutem wodnym lotniskowej straży pożarnej. W oficjalnej uroczystości samolot ochrzczono i poświęcono. Matką chrzestną była aktorka Pani Halina Łabonarska.
Około godziny 10:00 w dniu 29 lipca 2017 roku, na Lotnisku Bydgoszcz, na terenie którego znajdują się Wojskowe Zakłady Lotnicze Nr 2 wylądował drugi samolot Gulfstream G550 Nb 0002, przeznaczony do transportu najważniejszych osób w państwie. Samolot wylądował w Bydgoszczy dlatego, że Wojskowe Zakłady Lotnicze Nr 2 należące do Polskiej Grupy Zbrojeniowej są ich serwisantem. Samolot otrzymał imię własne „Generał Kazimierz Pułaski”. Matką chrzestną została Pani porucznik Wojska Polskiego Magdalena Kozak, która jest lekarzem specjalizującym się w medycynie ratunkowej i która uczestniczyła w misji w Afganistanie.
W uroczystościach przyjęcia samolotu wziął udział Sekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej Bartosz Kownacki. Podczas wystąpienia sekretarz stanu w MON zaznaczył, że zakup samolotów, a tym samym zapewnienie właściwego transportu dla najważniejszych osób w państwie, było jednym z wielu zadań, jakie stanęły przed rządem premier Beaty Szydło. – Można powiedzieć, że dzisiaj kończymy bardzo ważny etap przywracania normalności. To nie powinno być nic szczególnego, to nie powinno być święto, to powinna być normalność, że Siły Zbrojne zakupują kolejny samolot – dodał wiceminister obrony Bartosz Kownacki.
Podstawowe dane T-T Gulfstream G-550; rozpiętość 28,50 m, długość 29,39 m, wysokość 7,87 m, masa startowa 41 277 kg, zasięg 12 501 km. Na pokład zabiera max 19 pasażerów.
Boeing Company B.737-800 BBJ2 dla Polski. 2017 rok.
Do przetargu na samoloty średnie do dnia 14 października 2016 zgłosiło się czterech oferentów, w tym firmy Amerykańska i Polska oraz konsorcja czesko-germańskie i Polsko-słowackie. W dniu 10 stycznia 2017 roku do przetargu zakwalifikowano dwie oferty. Pierwszą była oferta koncernu Boeing Company. Drugą była oferta konsorcjum firm Glomex Military Supplies (Czechy) Lufthansa Technik AG (germania). Obie oferty bazowały na samolotach Boeing B.737-800, czyli jeden z najpopularniejszych samolotów świata. Zaproszenie do składania ofert wystosowano w dniu 20 lutego 2017 roku. W dniu 8 marca 2017 roku wpłynęła oferta od Glomex i Boeing. Obie oferty już w dniu 9 marca zostały odrzucone, bo przekraczały zaplanowany budżet i miały błędy formalno-prawne. Pierwsza oferta była wartości 2,66 miliarda złotych, a druga 3,4 miliarda złotych.
Wówczas strona Polska zdecydowała się na zastosowanie formuły z tak zwanej wolnej ręki. W dniu 10 marca 2017 roku, do koncernu Boeing Company wystosowano zaproszenie do negocjacji. Decyzję podjęto uzasadniając, że w ofertach jest tylko samolot Boeing B.737-800, a tylko koncern Boeing Company ma pełne prawa do jego produkcji, przeróbek, adaptacji i doposażenia. Innym samolotem, który mógł spełnić WTT postawione przez MON był samolot Airbus A.319 CJ, ale żadna firma go nie zaoferowała.
Analizują wybór Boeing B.737-800, trzeba wspomnieć, że koncern Boeing Company miał już w ofercie nowszy Boeing B.737 MAX 8. Koncern na linii produkcyjnej przestawiał się już z 737 NG na nowy model 737 MAX. Problem w tym, że należało, aby samolot Boeing B.737 MAX 8 miał certyfikat Europejski EASA, a proces certyfikacji właśnie trwał. Gdyby wybrano 737 MAX to byłby on najwcześniej w 2018 roku.
Rozmowy z koncernem Boeing przebiegały bardzo sprawnie. Obie strony ze sobą negocjowały już wielokrotnie. Dla Polski zarezerwowano samoloty z dwóch ostatnich serii produkcyjnych. W dniu 31 marca 2017 roku, Inspektorat Uzbrojenia MON podpisał z Boeing Company kontrakt na dostawę trzech samolotów. Umowa obejmuje również obsługę techniczną i szkolenie personelu. Dokument podpisał w obecności wiceministra obrony Bartosza Kownackiego: Szef Inspektoratu Uzbrojenia płk Dariusz Pluta i Jon W. Lewis, Regional Director for Contracts z firmy Boeing Company.
Pierwszy używany Boeing B.737-800 z dostawą w 2017 roku. Dwa następne to Boeing B.737-800 BBJ2 z dostawą 2020-2021. Wartość kontraktu na dostawę B737 to 523,6 mln dolarów (523.644.900 USD) – 2,066 mld zł netto, z podatkiem 2,5 mld zł.
W maju 2017 roku, rozstrzygnięto konkurs na imiona własne samolotów. Kapituła konkursu wybrała; „Marszałek Józef Piłsudski", "Roman Dmoowski", "Ignacy Jan Paderewski" - wszyscy oni, to najważniejsze postacie w historii odzyskania przez Rzeczpospolitą niepodległości w 1918 roku.
W październiku 2017 roku koncern Boeing zaproponował wymianę pierwszego używanego samolotu B.737-800 na samolot fabrycznie nowy. Co ciekawe, nie wiązało się to ze wzrostem ceny. Kontrakt renegocjowano z początkiem listopada 2017 roku. Zaproponowany samolot nowy Boeing B.737-86X rejestracja N893BA, został oblatany w dniu 13 kwietnia 2017 roku w konfiguracji 189-osobowej. Był przeznaczony dla chińskich linii nisko-kosztowych 9 Air, ale do października 2017 roku nie został odebrany.
W dniu 25 października 2017 roku, samolot wylądował w Dinard-Pleurtuit-Saint-Malo we Francji. Firma Sabena Technics dokonała tutaj przemalowania samolotu w barwy Rzeczypospolitej. Samolot otrzymał elementy malowania nawiązujące do 100-lecia odzyskania przez Rzeczpospolitą niepodległości. Na stateczniku pionowym, z lewej strony umieszczono wizerunek Józefa Piłsudskiego, a z prawej strony Piłsudskiego, Daszyńskiego, Paderewskiego, Korfantego, Dmowskiego i Witosa. Numer burtowy samolotu to Nb 0110.
W dniu 15 listopada 2017 roku, samolot wylądował na Lotnisku Okęcie. Odbyła się uroczystość chrztu maszyny. Po wylądowaniu na Lotnisku Chopina w Warszawie i po przekołowaniu zgodnie z lotniczym zwyczajem przez kurtynę wodną utworzoną przez wozy lotniskowej straży pożarnej, został on poświęcony przez biskupa polowego Wojska Polskiego generała brygady Józefa Guzdka oraz przez zastępcę Prawosławnego Ordynariusza Wojskowego ks. płk. Aleksego Andrejuka i Naczelnego Kapelana Wojskowego – Ewangelickiego Biskupa Wojskowego ks. bp. płk. Mirosława Wolę. Żołnierz Centrum Szkolenia Łączności i Informatyki w Zegrzu st. szer. Oktawia Nowacka, została matką chrzestną samolotu VIP Boeing B.737-800 „Józef Piłsudski”, który został przyjęty 15 listopada 2017 roku, w 1. Bazie Lotnictwa Transportowego Warszawie w obecności ministra obrony narodowej Antoniego Macierewicza. Pani Oktawia Nowacka to utytułowana sportsmenka; pięcioboistka, zdobywczyni Pucharu Świata, medalistka mistrzostw świata, Europy i Polski oraz brązowa medalistka Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro.
Boeing B.737-800 „Józef Piłsudski” w Polsce przejdzie jeszcze drobne zmiany. Z samolotu liniowego kabina zmieni się na trzyklasową: salonka, biznesowa i ekonomiczna. Pierwszy salon będzie w wersji dla HEAD dla 4 osób, drugi dla 8 osób, trzeci dla 120 osób. Po otrzymaniu drugiego samolotu Boeing B.737-800 BBJ2, pierwszy samolot powróci do USA celem doposażenia w systemy przynależne wersji BBJ2. W ten sposób wszystkie trzy samoloty będą w wersji BBJ2.
Na obecną chwilę pozostałe dwa samoloty mają przylecieć do Polski w dniu 15 września 2020 roku i 15 listopada 2020 roku.
Wersja Boeing Business Jet - BBJ2 posiada dodatkowe zbiorniki paliwa dla zwiększenia zasięgu, który stał się międzykontynentalny. Samolot ma certyfikat ETOPS-180, który pozwala na lot na jednym silniku do lotniska zapasowego odległego o 180 minut lotu. W rzeczywistości samolot na jednym silniku jest w stanie utrzymać się w powietrzu do trzech godzin. Wersja BBJ2 z ośmioma pasażerami ma zasięg 10 453 km. Kiedy na pokładzie jest 55 osób, samolot doleci bez międzylądowania z Warszawy do Pekinu, a z 70 pasażerami bez międzylądowania z Warszawy do New York. W zależności od życzeń użytkownika samolot posiada na pokładzie dodatkowe, specjalne wyposażenie. Mogą to być aktywne i pasywne systemy obrony, łączność w standardzie wojskowym, wojskowy system bliskiej nawigacji TACAN, system nawigacji Szakal, system GPS, łączność satelitarną z możliwością przesyłania danych o klauzuli „tajne”, wojskowy system identyfikacji statków powietrznych IFF. Ponadto, na ich pokładzie jest system podtrzymywania życia. Samolot, umożliwi nie tylko transport typu HEAD, ale również ewakuację, transport żołnierzy czy przewóz rannych na długich dystansach. Samoloty mają posiadać szeroki zakres wojskowych systemów nawigacyjnych i pomocniczych oraz podnoszących poziom bezpieczeństwa takich jak: System identyfikacji swój-obcy IFF zgodny ze standardem NATO. System pozycjonowania GPS z modułem antyzakłóceniowym SAASM (Selective Availability Anti-spoofing Module). Wojskowy system radionawigacji TACAN (umożliwiający również wykorzystanie radiolatarni VOR/DME). Systemy aktywnej i pasywnej obrony oraz ochrony i ostrzegania o opromieniowaniu przez stację radiolokacyjną. System łączności satelitarnej jawnej i kodowanej. Sieć Vi-Fi. Systemy łączności UHF, VHF i HF zgodne ze standardami Wojska Polskiego i NATO.
Ponieważ samolot Boeing B.737-800 VIP „Józef Piłsudski” wejdzie do służby w czerwcu 2018 roku, dlatego umowa z PLL LOT na przewóz najważniejszych osób w państwie samolotami Embraer 175 została przedłużona do połowy 2018 roku. Również od tego momentu wszystkie zadania związane z transportem VIP-ów przejmą Polskie Siły Powietrzne i stacjonująca na Okęciu 1. Baza Lotnictwa Transportowego. W ten sposób zakończy się „tanie państwo Donalda Tuska”.
Aktualnie (2017 rok) MON i PLL LOT pertraktują z koncernem Boeing Company na temat utworzenia centrum szkoleniowego dla pilotów wojskowych i cywilnych, którzy będą pilotować samoloty Boeing. Trzeba wiedzieć, że PLL LOT zamówił już sześć nowych samolotów Boeing B.737 MAX, które przylecą do Polski najpóźniej do maja 2019 roku. Do tego PLL LOT dysponuje starszymi maszynami: B.737-400 (trzy sztuki) i B.737-800 (cztery). Do momentu powstania centrum szkoleniowego w Warszawie Polacy trenują w ośrodku w Crawley, niedaleko lotniska Gatwick w Wielkiej Brytanii. W zajmującym prawie pięć tysięcy metrów kwadratowych campusie piloci doskonalą umiejętności na samolotach Boeing 787, 777 i 737. W sumie znajduje się tam 13 symulatorów, a ośrodek jest największym tego typu poza USA.
Dowódcy 1. Bazy Lotnictwa Transportowego:
płk pil. Sławomir Mąkosa (od 1 stycznia 2012 roku), płk dypl. pil. Dariusz Tatarowski (od 9 czerwca 2014 roku), płk pil. Stanisław Kondrat (od 2 maja 2016 roku ).
Adres: JW4198 1 Baza Lotnictwa Transportowego, ul. Żwirki i Wigury 1c, 00-909 Warszawa 60. Sekretariat: tel.: + 48 261 - 821 – 470, fax: + 48 261 - 821- 470, e-mail: 1bltr@ron.mil.pl. Służba dyżurna: tel.: + 48 261 - 821- 468, fax: + 48 261 - 821- 305. Kancelaria: tel.:+ 48 261 - 821 – 289, fax: + 48 261 - 821 – 350.
Opracował Karol Placha Hetman