Warszawa 2023-09-02
North American P-51 Mustang. 1940 rok.
North American P-51 Mustang to jest samolot myśliwski opracowany przez firmę North American Aviation. Prototyp pierwszy lot wykonał w dniu 26 października 1940 roku. Samolot został wprowadzony do służby w styczniu 1942 roku. Samolot był eksploatowany w wielu krajach, a za koniec służby uznaje się 1984 roku, kiedy Dominikana wycofała te samoloty ze swojego lotnictwa wojskowego. Zbudowano ponad 15 000 egzemplarzy tych samolotów.
North American P-51 Mustang to amerykański jednomiejscowy myśliwiec dalekiego zasięgu i myśliwiec bombardujący, używany podczas drugiej wojny światowej i w wojnie koreańskiej. Mustang został zaprojektowany w kwietniu 1940 roku, przez zespół kierowany przez inżyniera Jamesa H. Kindelbergera. Samolot był opracowany specjalnie na zapotrzebowanie Brytyjskiej Komisji do sprawa Zakupów Uzbrojenia. Kontrakt z Brytyjczykami podpisano w czerwcu 1940 roku. Prototyp był oznaczony NA-73X. Samolot został zaprojektowany dla silnika Allison V-1710, który później został zastąpiony silnikiem Rolls-Royce Merlin (od wersji Mustang Mk III). Zmiana silnika korzystnie wpłynęła na osiągi samolotu i pozwoliła na nawiązywania równorzędnych walk z germańskimi samolotami. Wcześniej Brytyjczycy preferowali własne samoloty Supermarine Spitfire.
Ostateczną wersją samolotu był Mustang P-51 D, który był napędzany silnikiem Packard V-1650-7, z dwustopniowym doładowaniem. Podstawowym uzbrojeniem było 6 karabinów maszynowych AN/M2 Browning, kalibru 12,7 mm.
W grudniu 1943 roku, samoloty Mustang w wersjach P-51 B, C, D, weszły na uzbrojenie USAAF i były wykorzystywane w Europie dla eskortowania wypraw bombowych na Germanię. Od 1944 roku, samoloty były używane w innych częściach świata w toczącej się drugiej wojnie światowej; Afryka Północna, Morze Śródziemne, Włochy i na Pacyfiku.
W czasie wojny w Korei samoloty P-51 Mustang miały już oznaczenie F-51 i były podstawowym myśliwcem w pierwszych tygodniach wojny. Zostały zastąpione przez myśliwce F-86. Po wojnie w Korei, samoloty F-51 trafiły do krajów biedniejszych i także zostały sprzedane prywatnym kolekcjonerom. Do chwili obecnej (2023 rok), kilkanaście samolotów jest utrzymywanych w zdolności do lotów pokazowych.
Polska
Podczas drugiej wojny światowej, samoloty P-51 Mustang były używane przez pięć dywizjonów Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii. Pierwszą Polską jednostką wyposażoną w samoloty P-51 Mustanga Mk I, był Eskadra „B” 309. Dywizjonu „Ziemi Czerwieńskiej”. Było to w dniu 7 czerwca 1942 roku. W marcu samoloty P-51 otrzymała eskadra „A” Dywizjonu 309. W dniu 13 marca 1944 roku, 316. Dywizjon „Warszawski” otrzymał pierwsze Mustangi Mk III. Następne samoloty otrzymały jednostki: 306. Dywizjon „Toruński" i 315. Dywizjon „Dębliński”. W 1945 roku, 303. Dywizjon „Kościuszki" otrzymał 20 egzemplarzy Mustangów Mk IV/Mk IVA. Po wojnie, pomiędzy 6 grudnia 1946 rokiem, a 6 stycznia 1947, wszystkie pięć polskich dywizjonów wyposażonych w Mustangi zostało rozwiązanych. Polska zwróciła RAF około 80 egzemplarzy Mustangów Mk III i 20 Mustangów Mk IV/IVA, które przekazały je rządowi USA.
Zespół napędowy:
Jeden silnik tłokowy Packard (Rolls-Royce) V-1650-7 Merlin 12-cylinder z podwójnym turbodoładowaniem, o mocy 1 720 KM (1 280 kW). Śmigło 4-łopatowe firmy Hamilton Standard, o średnicy 11 ft 2 in (3,40 m).
Dane T-T P-51 Mustang:
Długość 32 ft 3 in (9.83 m). Rozpiętość 37 ft 0 in (11.28 m). Wysokość 13 ft 4.5 in (4.077 m). Powierzchnia nośna 235 sq ft (21.8 m kwadratowe). Masa własna 7,635 lb (3,463 kg). Masa startowa 7,635 lb (3,463 kg). Masa maksymalna 12,100 lb (5,488 kg). Zapas paliwa 269 US gal (224 imp gal; 1,020 L). Prędkość maksymalna 440 mph (710 km/h, 383 kn). Prędkość przelotowa 362 mph (583 km/h, 315 kn). Zasięg maksymalny 1,650 mi (2 660 km, 1,434 nmi). Pułap użytkowy 41,900 ft (12 800 m). Prędkość wznoszenia 3,200 ft/min (16 m/s).
Opracował Karol Placha Hetman