Kraków 2017-12-07
326 Rozdział 2017-12-01
Boeing B-737 MAX 8
PLL LOT
Historia
Firma PLL LOT.
Po latach rolowania PLL LOT przez koalicję rządzącą Rzeczpospolitą (Platforma Obywatelska, Polskie Stronnictwo Ludowe) nasz narodowy przewoźnik, po zmianach politycznych, pod kierownictwem pana Rafała Milczarskiego odzyskał należną mu pozycję.
Pan Rafał Milczarski urodził się w 1977 roku. Ukończył wydział ekonomii Uniwersytetu Cambridge. Podczas studiów odbywał praktyki między innymi w banku UBS w Zurychu oraz JP Morgan w Londynie. Ma bogate, międzynarodowe doświadczenie w branży transportowej. Po studiach pracował w dziale logistyki morskiej i kolejowej firmy Foster Yeoman Limited z UK. Pan Rafał Milczarski współtworzył Kolej Bałtycką, jednego z pierwszych prywatnych kolejowych przewoźników towarów w Polsce. W 2005 roku, wraz z inwestorem branżowym Freightliner Group z UK, założył firmę Freightliner PL, towarowego przewoźnika kolejowego, którego jako prezes i współwłaściciel poprowadził od początku do osiągnięcia kilkuprocentowego udziału w rynku przewozów towarowych w Polsce. Pan Rafał Milczarski jest też założycielem i byłym prezesem Freightliner DE, niemieckiej spółki zależnej Freightliner PL oraz Związku Niezależnych Przewoźników Kolejowych. Prywatnie jest mężem Martyny i ojcem Marysi, Jasia i Ignacego. Interesuje się historią i gospodarką.
Pan Rafał Milczarski od 28 stycznia 2016 roku jest prezesem zarządu PLL LOT. Pod jego kierownictwem PLL LOT od brzydkiej panienki, której chciano się pozbyć, stała się poważną firmą na rynku lotniczych przewozów komercyjnych. Firma przynosi konkretne zyski. Zawarto umowę z Węgrami na loty z Budapesztu za Wielką Wodę samolotami Boeing B.787 Dreamliner.
Widocznym efektem rozwoju firmy jest nabywanie nowych, nowoczesnych samolotów liniowych. W 2019 roku do PLL LOT trafią trzy nowe Boeing B.787 Dreamliner.
W 2016 roku PLL LOT podpisał umowę na dostawę sześciu samolotów Boeing B.737 MAX 8. Pierwsze dwa dostarczono w grudniu 2017 roku, trzy kolejne w 2018 roku, a ostatni w maju 2019 roku.
Do marca 2019 roku, czyli do drugiej katastrofy B.737 MAX w Etiopii i zawieszeniu użytkowania tych samolotów na całym świecie, PLL LOT miał 5 samolotów.
Program Boeing B-737 MAX.
Samolot Boeing B.737 MAX to kolejna unowocześniona czwarta odmiana kultowego samolotu liniowego Boeing B.737. Poprzednia seria to były samoloty Boeing B.737 NG (Next Generation). Wśród nich najpopularniejszymi były Boeing B.737-800, których produkcja zakończy się w 2020 roku.
To co wyróżnia B.737 MAX 8 od odmian B.737 NG to nowe winglety na końcach skrzydeł. Przypominają one skrzydła ptaków, które potrafią pokonywać tysiące kilometrów. Nowe winglety mają niższą wagę od poprzednich.
Główną zmianą w B.737 MAX 8 są jednak silniki. Są to silniki tej samej rodziny, jaka jest stosowana od lat, ale pozwalają na zużycie paliwa niższe o 15 % w stosunku do modelu B.737-800 NG. Emitują o 40 % niższy hałas. Mają niższą emisję CO2 w spalinach.
Dla pasażerów kabina otrzymała nowy wystrój. Boeing oferuje kilka wzorów obicia na fotelach. Także oświetlenie w kabinie jest wzorowane na tym z samolotów B.787.
Polskie B.737 MAX 8 są w typowym układzie jedno-klasowym i mają 186 foteli.
Program został uruchomiony 30 sierpnia 2011 roku. Prototyp Boeing B.737 MAX został oblatany w dniu 29 stycznia 2016 roku. Certyfikat FAI nadano w dniu 9 marca 2017 roku. Dostawy do użytkowników rozpoczęto w maju 2017 roku. Katalogowa cena wynosi 90-125 milionów $. Samolot jest oferowany w czterech długościach, 737 MAX 7, MAX 8 i MAX 9, zastępując 737-700, -800 i -900, i dalej wydłużonym MAX 10. Samoloty oferują zwykle od 138 do 230 miejsc. Samoloty oferują zasięg od 5 954 km do 7 084 km (3 215 NM – 3 825 NM). Od chwili ogłoszenia programu samolot został zamówiony w zawrotnej ilości 3 954 sztuk (2011-2017). W 2017 roku koncern Boeing Company ogłosił, że zwiększy tempo produkcji modeli B.737 z 42 sztuk miesięcznie do 57 sztuk miesięcznie.
Głównym przyczynkiem do podjęcia programu było opracowanie nowych silników turbowentylatorowych; CFM International LEAP i Pratt & Whitney PW1000G. Silnik te są oszczędniejsze, cichsze i emitują mnie spalin. Podobną decyzję podjął koncern Airbus rozpoczynając program Airbus A.320neo. W 2011 roku koncern Airbus miał już 667 zamówień na nowe samoloty. W połowie 2011 roku przewoźnik American Airlines ogłosił zamówienie 360 samolotów w tym 260 Airbus A.320 i ewentualnie 100 samolotów B.737 NG z silnikami CFM LEAP. Funkcjonujące na rynku USA klauzule uprzywilejowania, zmusiły koncern Boeing Company do opracowania nowego modelu. W dniu 30 sierpnia 2011 roku rada dyrektorów koncernu Boeing Company zatwierdziła program B.737 MAX. Podstawowy model miał być oszczędniejszy w kosztach eksploatacji od nowego Airbus A.320neo o 4 %.
Firma zrezygnowała z opracowania zupełnie nowego płatowca. Tylko określone miejsca poddano modyfikacji. Na pierwszy ogień poszły badania aerodynamiczne. Zmodyfikowano kształt stożka ogonowego, aby jego opływ był laminarny. Wydłużono go o 46 cali. Także zmodyfikowano profil usterzenia pionowego. Wydłużeniu uległa przednia część kadłuba o 30 cali. Opracowano także nowe winglety, które stały się wyróżnikiem samolotu. Koszty modyfikacji wyniosły zaledwie 10-15 % tego, co trzeba byłoby wyłożyć przy opracowaniu nowego samolotu. Przy okazji dyrektor generalny Boeing Company, Jim McNerney ujawnił, że nowy samolot powstanie prawdopodobnie w 2030 roku i będzie kompozytowy. Przypuszczalnie będzie większy.
Samolot B.737 MAX ma mniejsze o 14 % zużycie paliwa niż B.737 NG. W dniu 13 sierpnia 2015 roku pierwszy kadłub B.737 MAX został zmontowany w Spirit Aerosystems w Wichita w stanie Kansas. Wytoczenie samolotu z hali produkcyjnej w Renton nastąpiło w dniu 8 grudnia 2015 roku. W testach wykorzystano cztery samoloty B.737 MAX 8 o numerach 1A001, 1A002, 1A003, 1A004. Testy objęły 2 000 godzin lotu.
Silnik CFM International LEAP.
Silnik CFM56-7B poddano modyfikacji. Zmieniono wentylator. Ma on 18-łopatek z włókna węglowego zamiast 24-łopatki z tytanu. Ma większy przepływ zewnętrzny; 9:1 zamiast 5:1. Emituje o 40 % mniejszy hałas. Wentylator ma średnicę 68 cali (173 cm), a poprzednio 66 cali (168 cm). Po niewielkich przeróbkach udało się utrzymać odległość gondoli z silnikiem od ziemi na poziomie 0,43 m (17 cali). Trzeba wiedzieć, że Airbus A.320neo ma wentylator 2,00 m (78 cali). W 2013 roku Boeing zdecydował się na jeszcze większy wentylator 176 cm (69,4 cala), bo konstruktorzy wydłużyli przednią goleń podwozia samolotu o 8 cali (20 cm).
Silnik jest dwuwałowy. Wał niskiego ciśnienia ma wentylator i 3-stopnie sprężania oraz 3-stopniową turbinę. Wał wysokiego ciśnienia ma 10-stopni sprężarki oraz 2-stopnie turbiny. Ogólny współczynnik kompresji wynosi 41:1 w porównaniu 28:1 poprzednio. Silnik ma większą temperaturę spalin przed turbiną, niż poprzednio. Silnik ma o 15% niższe zużycie paliwa w układzie napędowym (TSFC), o 20% niższą emisję dwutlenku węgla, o 50% niższą emisję tlenków azotu.
Wyposażenie.
Nieduże zmiany zaszły w kokpicie załogi. Firma Rockwell Collins dostarcza cztery ekrany ciekłokrystaliczne (LCD) o wielkości 15,1 cala (380 mm), stosowane w Dreamliner 787. Poprawi to świadomość pilotów co do sytuacji lotu. Poza tym Boeing nie chciał wprowadzić znacznych zmian, dlatego aby sterowanie samolotem było zgodne z B.737 NG.
Wersje.
B.737 MAX 7 – Najmniejszy z rodziny. Odpowiednik B.737-700. Standardowo przewidziany do 138 pasażerów. Zasięg max 7 130 km (3915 NM). Do tej pory zamówiono około 60 sztuk.
B.737 MAX 8 – Wersja podstawowa. Odpowiednik B.737-800. Zasięg 6 510 km (3 515 NM). Prędkość przelotowa 0,78 Ma.
B.737 MAX 200 – odmiana B.737 MAX 8 dla 200 pasażerów, o bardzo zagęszczonych fotelach. Samoloty zamówił Ryanair.
B.737 8ERX – Wersja która łączy skrzydła i podwozie z MAX 9 z kadłubem MAX 8, dla 150 pasażerów. Celem jest zasięg 7 400 km (4 000 NM), więc możliwe są loty przez Atlantyk.
B.737 MAX 9 – To model, który zastępuje B.737-900. Certyfikacja nastąpiła wiosną 2018 roku.
B.737 MAX 10 – Ponieważ B.737 MAX 9 zdobył mało zamówień koncern Boeing Company zaproponował samolot z większym skrzydłem i mocniejszymi silnikami. W układzie jednoklasowym samolot ma zabierać 226-232 pasażerów. Planowany zasięg 6 100 km (3 300 NM). Problem w tym, że silniki CFM LEAP-1B o ciągu 140 kN będzie dostępny w 2020 roku. W obecnej chwili (2017 rok) program jest zamrożony.
BBJ MAX 8 i BBJ MAX 9 – to planowane wersje business jets, o zasięgu odpowiednio 11 714 km (6 325 NM) oraz 13 000 km (7 000 NM).
Boeing B.737 MAX 8 w Polsce.
Pierwszy samolot Boeing B.737 MAX 8 otrzymał rejestrację SP-LVA, kod typu B38M, model 48AF00. Kolejne samoloty otrzymają rejestracje SP-LVB, SP-LVC, SP-LVD, SP-LVE, SP-LVF.
W dniu 6 listopada 2017 roku w Renton samolot SP-LVA został pomalowany w barwy PLL LOT. Oblot samolotu odbył się w dniu 22 listopada 2017 roku.
Pierwszy samolot PLL LOT Boeing B.737 MAX 8 SP-LVA przyleciał do Polski w dniu 1 grudnia 2017 roku, lądując na Lotnisku Okęcie. Lot wykonano na trasie Renton-Islandia-Warszawa. Pierwszy samolot został skierowany na obsługę trasy Warszawa-Londyn. Kolejny samolot skierowano na trasę do Madrytu. Samoloty obsługują głównie trasy w Europie oraz trasy do Kazachstanu i Izraela.
Nowe samoloty w PLL LOT spowodowały konieczność zatrudnienia dodatkowych pilotów i personelu pokładowego. W 2020 roku będzie pilotów dwa razy więcej niż w 2017 roku. Obecnie (2017 rok) PLL LOT posiada około 600 pilotów. W 2025 roku może ich być 1 500.
W 2018 roku PLL LOT będzie miał 51 samolotów: Boeing 787-8 Dreamliner – 8 samolotów, Boeingi z rodziny 737 – 9 samolotów, Embraer 195 – 6 samolotów, Embraer 175 – 12 samolotów, Embraer 170 – 6 samolotów, Bombardier Q400 – 10 samolotów.
Opracował Karol Placha Hetman
Kraków 2017-12-07
326 Rozdział 2017-12-01
Boeing B.737 MAX 8
PLL LOT
Konstrukcja
Konstrukcja Boeing B.737 MAX 8.
Boeing 737 jest dwusilnikowym turboodrzutowym samolotem komunikacyjnym, średniego i dalekiego zasięgu. Samolot jest zbudowany w układzie klasycznym, jako dwusilnikowy dolnopłat.
Skrzydła.
Skrzydła o konstrukcji metalowej, dwudźwigarowe. Zbudowane w systemie fail safe ( bezpieczne w razie awarii ). Profil skrzydła opracowany przez firmę Boeing. Skos skrzydła wynosi 25,02 stopni, wznos 6 stopni, kąt zaklinowania 1 stopień. Średnia grubość profilu wynosi 12,89 %. Wydłużenie skrzydła wynosi 9,45. Cięciwa skrzydła przy kadłubie wynosi 4,71 m, a na końcu 1,60 m. Lotki wykonano z kompozytu węglowego. Napędzane są przez dwa niezależne układy hydrauliczne z możliwością przejścia na sterowanie ręczne. Na krawędzi spływu umieszczono także trzyszczelinowe klapy. Wykonano je z kompozytu i aluminium. Krawędzie spływu mają konstrukcje typu przekładkowego. Na krawędzi natarcia, od kadłuba do silników umieszczono klapy Krugera. Wykonano je z kompozytów i stopów aluminium. Na krawędzi natarcia, od silników ku końcowi skrzydeł umieszczono trzyczęściowe skrzela ( sloty ). Wykonano je z kompozytów i stopów aluminium. Zarówno klapy Krugera jak i skrzela porusza jeden układ hydrauliczny. Dodatkowo jest zapasowy układ hydrauliczny. Przed tylnymi klapami, na górnej powierzchni umieszczono przerywacze ( spojlery ). Wykonano je także z kompozytów. Biorą one udział w sterowaniu jak i pełnią rolę hamulców aerodynamicznych. Krawędzie natarcia skrzydeł oraz wloty powietrza do silników są odladzane gorącym powietrzem pobieranym ze sprężarek silników. Końce skrzydeł wykonano z kompozytu w formie wingletów, o nowym kształcie, który przypomina końce skrzydeł ptaków szybujących na ogromne odległości. Porządkują one strugi powietrza i zmniejszają opór aerodynamiczny, a w efekcie oszczędzają około 7 % paliwa.
Kadłub.
Kadłub konstrukcji półskorupowej. Wykonany ze stopów aluminium. Typu system fail safe ( bezpieczny w razie awarii ). Kadłub rozpoczyna kabina złogi. Do 1977 roku budowano ją w układzie trzymiejscowym. Dwóch pilotów i pośrodku mechanik-inżynier pokładowy. Od 1977 roku Boeing 737 był budowany z kabiną dwuosobową. Stwierdzono, iż rozwój urządzeń kontroli silników i innych systemów jest tak duży, a poziom ich niezawodności znacząco wzrósł, że można zrezygnować ze stanowiska mechanika-inżyniera pokładowego. Załoga dwuosobowa jest standardem do chwili obecnej. W kokpicie B.737 MAX 8 pojawiły się cztery większe ekrany zapożyczone z B.787, ciekłokrystaliczne (LCD) o wielkości 15,1 cala (380 mm). Reszta pozostała bez zmian.
Normalne wejście do kabiny zapewniają drzwi umieszczone w lewej burcie. Przednie i tylne. Przednie standardowo są wyposażone w składane schodki, które wysuwają się z pojemnika umieszczonego pod podłogą kabiny. W takie same schodki można wyposażyć tylne drzwi. Na prawej burcie, viza vi drzwi z lewej strony, umieszczono nieco mniejsze drzwi, służące do prac obsługowych samolotu. Pełnią one także rolę drzwi ewakuacyjnych. Wyjścia ewakuacyjne umieszczono dodatkowo nad skrzydłami wraz z oknami. Łącznie 4 sztuki.
W B.737 MAX 8 pasażerowie mają do dyspozycji większe pojemniki na bagaż kabinowy. Dla modeli B.737 MAX 8 sam kadłub niewiele się różni od kadłuba 737 NG 800. Został wydłużony w przedzie o 30 cali, a w ogonie o 46 cali. Wszystko dla poprawy opływu aerodynamicznego. Szerokość 3,76 m, a wysokość 4,01 m. Szerokość kabiny pasażerskiej 3,55 m i wysokość 2,20 m. Przestrzeń komory bagażowej wynosi 43,69 m sześciennego.
Usterzenie.
Usterzenie klasyczne, z podziałem na stery i stateczniki. Stateczniki dwudźwigarowe. Stery wykonane z kompozytu węglowego. Poruszane dwuobwodowym układem hydraulicznym. Awaryjny mechaniczny. Usterzenie poziome typu pływającego ( o zmiennym kącie zaklinowania ). Nim realizowane jest wyważenie samolotu. Rozpiętość usterzenia poziomego 12,70 m.
Podwozie.
Podwozie trójpodporowe z zespołem przednim. Wszystkie golenie ze zdwojonymi kołami osadzonymi na jednej osi. Przednie wciągane do przodu w kadłub, z dwiema pokrywami, główne wciągane w skrzydła i kadłub, ze szczątkowymi klapami. Same koła nie są osłonięte klapą. Sama opona stanowi pewnego rodzaju uszczelnienie komory. Wciąganie i wypuszczanie hydrauliczne, awaryjne grawitacyjne. Amortyzatory olejowo-gazowe firmy Boeing. Hamulce wielotarczowe firmy Bendix lub Goodrich. Układ antypoślizgowy ( ABS ) typu Hydro-Aire Mk.III. Opony podwozia głównego niskociśnieniowe o wymiarach; 40 x 14-16 lub C 40 x 21 lub H 40 x 14,5-19. Opony podwozia przedniego niskociśnieniowe o wymiarach; 24 x 7,7 lub 24,5 x 8,5. Rozstaw podwozia głównego 5,23 m, baza podwozia 14,30 m. Pneumatyki główne 24 x 14,4-19,9, przednie 27 x 7,75.
Na życzenie odbiorcy montuje się zestaw do lądowania na lotniskach z nieutwardzoną nawierzchnią. W jego skład wchodzą; rozpraszacze wirów zapobiegające zassaniu ciał obcych przez silniki, płoza zakładana na przednie podwozie chroniąca kadłub przed kamykami, osłony między kołami podwozia głównego chroniące instalację hydrauliczną, i osłony na instalacje hydrauliczną w komorze podwozia, ( wszystkie osłony wykonane z laminatu szklanego ), specjalna farba na bazie teflonu do malowania spodu skrzydeł i spodu kadłuba.
Napęd B.737 MAX 8.
Dwa turbowentylatorowe silniki rodziny CFM 56; CFM International LEAP-1B, o ciągu 119–130 kN. Charakteryzują się wysokim stopniem dwuprzepływowości. Mniejszym hałasem i mniejszą ilością substancji szkodliwych w spalinach. CFM International LEAP-1B o ciagu 2 x 121,00 kN. Współczynnik dwu-przepływu wynosi 9:1. Masa silnika 2 370 kg.
Instalacja paliwowa.
Samolot całe paliwo mieści w skrzydłach i centropłacie. Wlew paliwa do tankowania ciśnieniowego umieszczono przy krawędzi natarcia prawego skrzydła. Tankowanie odbywa się z prędkością 1 135 litrów na minutę. Istnieje możliwość zamontowania dodatkowych zbiorników paliwa w przestrzeni bagażowej w pobliżu centropłata.
Wyposażenie.
Dwie niezależne instalacje hydrauliczne. Trzecia instalacja hydrauliczna jest awaryjna i zasila newralgiczne układy. Ciśnienie w instalacji hydraulicznej ma wartość 2,07 kPa.
Instalacja elektryczna jest zasilana przez 3 generatory prądu przemiennego 3-fazowego. Dwa generatory napędzają silniki i są umieszczone w gondolach silnikowych. Trzeci jest poruszany jednostką APU i jest umieszczony w ogonie samolotu. Ten trzeci uruchamiany jest jako pierwszy i pracuje podczas postoju samolotu na lotnisku. To instalacja turbiny APU firmy Garrett uruchamia silniki główne.
Samolot nie ma instalacji pneumatycznej.
Dane T-T B.737 MAX 8 ( ICAO Typ B38M ):
Rozpiętość z wingletami 35,92 m (117 ft 10 in)
Długość 39,47 m (129 ft 6 in)
Wysokość 12,30 m (40 ft 4 in)
Powierzchnia skrzydeł 127.58 m² (1 370 ft²)
Wysokość kadłuba 3,53 m (11 ft 7 in)
Szerokość kadłuba 3,76 m (12 ft 4 in)
Przestrzeń bagażowa 43,69 m3
Masa własna 45 070 kg
Masa całkowita 79 010 kg
Masa startowa 82 191 kg
Masa do lądowania 69 309 kg
Masa paliwa 21 320 kg
Ilość paliwa 6 820 US gal (25 817 litrów; 5 725 imp gal)
Prędkość max 876 km/h
Prędkość przelotowa 839 km/h
Prędkość przelotowa Mach 0.78 (511 mph, 823 km/h)
Prędkość max Mach 0.82 (544 mph, 876 km/h)
Prędkość lądowania 270 km/h
Zasięg 6 510 km (3 515 NM)
Pułap 12 496,80 m (41 000 ft)
Opracował Karol Placha Hetman
Kraków 2017-12-07
326 Rozdział 2017-12-01
Boeing B.737 MAX 8
Polska
Zestawienie
PLL LOT posiada sześć samolotów B-737 MAX 8. Pierwszy samolot Boeing B.737 MAX 8 otrzymał rejestrację SP-LVA, kod typu B38M, model 48AF00. Kolejne samoloty otrzymają rejestracje SP-LVB, SP-LVC, SP-LVD, SP-LVE, SP-LVF.
Enter Air posiada dwa samoloty B-737 MAX 8. W zamówieni są kolejne.
Opracował Karol Placha Hetman