Wrocław 2018-06-14
Lotnisko Strachowice – Wrocław
Lotnisko Strachowice – Wrocław.
Decyzja o budowie trzeciego lotniska obok Wrocławia zapadła w 1934 roku. Do tej pory głównym Lotniskiem Wrocławia był Gądów Mały. Było to Lotnisko ogólnego użytku, a nadzór na nim był cywilny. Trzecim, niewielkim Lotniskiem była Klecina. Nowe Lotnisko zlokalizowano na terenie wsi Strachowitz (Strachowice), leżącej na zachód od Wrocławia. Niemcy nie ukrywali, że nowe lotnisko będzie typowo wojskowe.
W tym też czasie (1937 rok) germańcy przeprowadzili wielką akcję zniemczania wszystkich nazw geograficznych, które nie brzmiały po germańsku. W ten sposób nazwa Strachowitz została zmieniona na Schöngarten.
Lotnisko Strachowice zaprojektowano z wielkim rozmachem, chociaż ogólny układ odpowiadał projektom francuskim z dwudziestych lat. Czyli; pole wzlotów na planie koła, z nawierzchnią gruntową, a wokoło hangary, inne budynki i obiekty. Bazą Lotniska stało się osiem różnej wielkości i różnego przeznaczenia hangarów. Były hangary remontowe, hangar napraw płatowców, lakiernia, wieża kontroli lotów, stacja paliw i smarów, utwardzone płaszczyzny postojowe, garaże i magazyny. Do tego miało powstać ogromne zaplecze koszarowe i bloki mieszkalne dla kadry. Na terenie powstał wodociąg, kanalizacja i sieć energetyczna. W zimie ogrzewanie miała zapewniać centralna kotłownia. Łącznie miało powstać około 80 budynków i innych obiektów.
Budowa ruszyła w 1936 roku, a przekazanie do eksploatacji nastąpiło w 1938 roku. Większość prac wykonywali więźniowie i robotnicy przymusowi. Do jednostki doprowadzono bocznicę kolejową. Przed zbudowanymi hangarami wykonano utwardzone płaszczyzny obsługowe. Największy jest hangar istniejący do chwili obecnej (2018 rok), zwany hangarem remontowym. W dwóch miejscach zlokalizowano stacje tankowania samolotów, do których paliwo dostarczano podziemnymi rurociągami. Zbudowano strzelnicę dla samolotów.
Bardzo szybko okazało się, że Lotnisko Strachowice jest za małe. Głównie, pole wzlotów miało za małą średnicę. Postanowiono powiększyć pole wzlotów w kierunku zachodnim. Już w trakcie drugiej wojny światowej powstała pierwsza utwardzona droga startowa (RWY).
Po wybuchu drugiej wojny światowej Lotnisko Strachowice pełniło rolę bazy remontowej, bazy szkoleniowej, a także lotniska przerzutu zaopatrzenia na fronty wojenne. W lutym 1945 roku, kiedy zbliżył się front, Lotnisko służyło jako punk ewakuacji cennych przedmiotów i osób z Twierdzy Wrocław. W chwili rozpoczęcia oblężenia Wrocławia, z końcem stycznia 1945 roku, Lotnisko z dnia na dzień okazało się niedostępne i to dla obu stron. Obrońcy Wrocławia korzystali z Lotniska Gądów Mały. W maju 1945 roku Lotnisko zostało zajęte przez sowietów. To we Wrocławiu Rosjanie planowali umieścić swoje naczelne dowództwo wojskowe na podbitą Polskę. Lotnisko było im bardzo potrzebne. Lecz Wrocław okazał się bardzo zniszczony. (Do kapitulacji, Wrocław nie został zdobyty przez sowietów). Problemem jednak okazało się znaczne zniszczenie infrastruktury miejskiej. Trudności z uruchomieniem wodociągów, kanalizacji i elektryczności. Dlatego sowieci zwinęli żagle i przenieśli się do prawie nie zniszczonej Legnicy.
Kiedy Rosjanie zajęli Lotnisko Strachowice, nastąpiła dalsza degradacja Lotniska. W wyniku niewłaściwej eksploatacji zniszczono wodociągi i kotłownie centralnego ogrzewania. Zatkano kanalizację. W zimie palono ogniska w pomieszczeniach, a kiedy było za gorąco wybijano okna. Później zatykano je tekturą, sklejką lub blachą.
Ruch na Lotnisku był bardzo duży. Od czerwca 1945 roku, do wiosny 1946 roku utrzymywany był także ruch cywilny, reaktywowany przez PLL LOT. Przewoźnik wykonywał przede wszystkim loty okrężne, które rozpoczynały się w Warszawie, samolot lądował na kilku lotniskach i lot kończył w Warszawie. Przykładowa trasa: Warszawa – Łódź – Poznań – Wrocław – Katowice – Łódź – Warszawa. Z uwagi na złe relacje Polsko – rosyjskie PLL LOT przeniósł się na Lotnisko Gądów Mały.
Wojsko Polskie w Strachowicach.
Po zakończeniu działań wojennych dywizja Wojska Polskiego, jako 3. Brandenburska Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego, otrzymała rozkaz powrotu do kraju na Lotnisko Kutno. 11. Pułk następnie przebazowano na Lotnisko Łęczyca, a po nim na Lotnisko Czyżyny. Po niedługim czasie 11. PLM został przebazowany na lotnisko na wybrzeżu do Gdynia-Babie Doły.
W 1946 roku pułki: 9. PLM, 10. PLM, 11. PLM zostały podporządkowanie bezpośrednio Dowództwu Wojsk Lotniczych i już w dniu 24 stycznia 1946 roku, Rozkazem Naczelnego Dowódcy WP zostaje powołana do życia 1. Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego ze składem; 1. PLM w Warszawie, 2. PLM w Krakowie (poprzedni 10. PLM), 3. PLM (poprzedni 11. PLM).
Ten system organizacyjny przetrwał do 1950 roku. W tym okresie Pułki eksploatował myśliwce Jakowlew Jak-9, które brały udział w działaniach wojennych.
W związku z wojną w Korei i „kryzysem berlińskim”, sowieci zmusili nas do rozwinięcia armii do rozmiarów większych niż faktyczne potrzeby obronne. W związku z tym zaczęto tworzyć nowe związki taktyczne. W okresie 1950-1953 roku utworzono 6. Dywizję Lotnictwa Myśliwskiego Wojsk Lotniczych. Podstawą tego związku taktycznego staje się 3. PLM Gdynia Babie Doły. W tym celu 3. PLM zostaje przebazowany na Lotnisko Wrocław-Strachowice. Sama 6. DLM WL podlega pod 3. Korpus Lotnictwa Myśliwskiego z dowództwem w Poznaniu.
Przypuszczalnie w 1950 roku, zapadła decyzja Moskwy o przekazaniu Lotniska Strachowice Wojsku Polskiemu. Ponieważ 3. PLM miał został przezbrojony w samoloty z napędem turboodrzutowym należało wybudować nową, betonową DS. Prace te wykonano w okresie 1952-1953. W sprawie informacji o betonowej DS. nie ma pewności, kiedy powstała. Gdyby została zbudowana przez niemców podczas drugiej wojny światowej umieszczono by ją naprzeciwko hangarów. Mało tego, powstałyby trzy DS. na planie trójkąta, jak np. w Mierzęcicach. Tak się nie stało. Pamiętajmy, iż Lotnisko Strachowice nie było dla germańców strategiczne w czasie drugiej wojny światowej (1940r.-1944r.). Wybudowanie DS. na nowym terenie, na zachód od istniejącego pola wzlotów, gdzie było więcej miejsca, nasuwa poważne przypuszczenie, iż pierwsza betonowa DS. powstał właśnie w 1952-1953.
3 PLM stał się nowym gospodarzem Lotniska Strachowice. 3. PLM w 1953 roku rozpoczął przeszkalanie pilotów na samoloty z napędem turboodrzutowym. Pierwszym typem staje się Jak-23, a samolotem szkolnym Jak-17 W Agata.
Ten stan rzeczy trwa jednak krótko, gdyż Polski Przemysł Lotniczy już produkował na skalę masową samoloty PZL Lim-1 będące licencją sowieckich MiG-15. Samoloty te zaczęły docierać do Pułku w 1954 roku.
Na mocy porozumienia z Czechosłowacją Wojsko Polskie otrzymało 33 sztuki szkolno-bojowych CS-102/UTI MiG-15. W dniu 12 maja 1955 roku w Strachowicach lądują pierwsze 3 maszyny o numerach; 142693, 142697, 242234.
Przypuszczalnie jesienią 1955 roku do 3. PLM docierają pierwsze egzemplarze Polskich samolotów PZL Lim-2. Pułk był jednym z ostatnich, który otrzymał te nowe maszyny.
W 1957 roku, nastąpiła w Lotnictwie Polskim znaczna zmiana organizacyjna. Nie wdając się we wszystkie szczegóły, to w ich efekcie 3. PLM przeniesiony zostaje z Lotnictwa Wojskowego do Lotnictwa Obrony Przeciw Lotniczej Obszaru Kraju. Nie ma już dywizji, a największą jednostką organizacyjną jest korpus. 3. PLM zostaje przypisany do 3. Korpusu OPL OK. z dowództwem we Wrocławiu. Oprócz 3. PLM w jego skład weszły; 38. PLM z Powidza, 45. PLM z Babimostu, 62. PLM z Krzesin. Dodatkowo 3. Korpus OPL OK. ma do dyspozycji: 44 Eskadra Lotnictwa Łącznikowego (Wrocław), 14. Pułk Artylerii OPL (Wrocław), 98. Pułk Artylerii OPL (Poznań), 18. Batalion Radiotechniczny (Poznań-Ławica), 22. Batalion Radiotechniczny (Strachowice).
W 1958 roku, na Lotnisko Strachowice wróciły przewozy pasażerskie. Głównym powodem był brak betonowej DS. (RWY) na Lotnisku Gądów Mały. Ponownie na Lotnisku Strachowice lądują i startują samoloty PLL LOT. Są to samoloty: Douglas DC-3, Lisunow Li-2, Iliuszyn Ił-12 B, Iliuszyn (VEB) Ił-14 P.
Loty odbywały się do Warszawy, Łodzi, Poznania, Katowic (Lotnisko Muchowiec), Krakowa (Lotnisko Rakowice-Czyżyny), Rzeszowa, Gdańska (Lotnisko Wrzeszcz), Szczecina (Lotnisko Dąbie) i Koszalina (Lotnisko Zegrze Pomorskie).
Około 1959 roku, 3. PLM przyjął na uzbrojenie pierwsze samoloty myśliwskie typu PZL Lim-5. Samoloty pochodziły z ostatnich serii produkcyjnych. Pierwsza partia liczyła 12 maszyn. Samoloty te na okres około 10 lata stały się podstawowym myśliwcem w Pułku. Użytkowane były w Pułku do końca 80-tych lat XX wieku.
Około 1965 roku było pewne, iż Pułk zostanie uzbrojony w naddźwiękowe samoloty myśliwskie typu MiG-21, które stał się podstawowym sprzętem jednostki do końca jej istnienia. W 1966 roku w jednostce pojawiają się pierwsze MiG-21 F-13. Są to maszyny pozyskane z innych Polskich jednostek wojskowych, które w tym czasie otrzymywały już nowsze wersje tego myśliwca. Na Lotnisko Strachowice na pewno trafiły myśliwce MiG-21 F-13 nb 2017, 2224, 2307. Co się tyczy innych to są wątpliwości. Polegają one na tym, że z końcem 60-tych lat zmieniono numeracje pułków. Pułk z Debrzna zmienił numer z 11 na 9, a pułk z Lotniska Strachowice z nr 3 na 11. A oba pułki użytkowały samoloty MiG-21 F-13. Czyli kolejne samoloty w Strachowicach to mogły być MiG-21 F-13 nb 808, 809, 811, 812, 814.
Na przełomie 60/70-tych lat Pułk otrzymuje na wyposażenie pierwsze MiG-21 PF i MiG-21 PFM, które stały się podstawowym typem używanym w Pułku. Pozwoliły one na całkowite przezbrojenie Pułku na myśliwce naddźwiękowe, chociaż w 3 eskadrze lotniczej nadal używano samoloty typu Lim-5.
W 1968 roku następuje w Polsce kolejna ważna reorganizacja, która skutkuje zmianą nazwy z 3. PLM na 11. Brandenburski PLM, czyli powrotu do nazwy historycznej. Jest to o tyle istotne, gdyż podkreśla, że Pułk brał udział w walkach przeciwko germańcom. W 1970 roku 11. Pułk otrzymał prawo do posiadania zbiorowego patrona; Osadników Ziemi Dolnośląskiej. W 1973 roku oficjalnie Pułkowi przywrócono jego historyczną nazwę wyróżniającą i do września 1991 roku nosił miano: 11. Brandenburski Pułk Lotnictwa Myśliwskiego OPK im. Osadników Ziemi Dolnośląskiej. Musimy także pamiętać, że w tym czasie 11. PLM stacjonujący w Debrznie zostaje przemianowany na 9. PLM.
W dniu 15 lipca 1970 roku doszło do niecodziennego wypadku podczas ćwiczeń prowadzonych wspólnie z lotnictwem Czechosłowacji. Ćwiczenia odbywały się pod kryptonimem ZENIT-70 i miały na celu zacieśnianie Jednolitego Sytemu Obrony Powietrznej państw – stron Układu Warszawskiego. Jednym z zadań było przechwycenie naruszycela przez myśliwiec. Do tego zadania przygotowywał się kapitan pilot Henryk Osierda z 11. PLM. Okazało się jednak, iż jego samolot MiG-21 PFM jest niesprawny. Nakazano wykonać zadanie na innym samolocie. Był to jednak samolot z pary dyżurnej, uzbrojony w 2 k.p.r. R-3S, a nie w szkolne pociski R-3U. Naruszycielem był Czechosłowacki Su-7 BKL, który był pilotowany przez kapitana Frantiszka Kruźika. W ferworze walki kapitan pilot Henryk Osierda odpalił pocisk. Samolot Su-7 BKL został trafiony. Na szczęście jego pilot szczęśliwie się wystrzelił i uratował, lądując na spadochronie. Strona Polska za utracony samolot przekazała lotnictwu Czechosłowacji samolot Polski Su-7 BKL nr 6023. Piloci incydentu spotkali się i nie mieli do siebie żalu. Czy była to wyłącznie wina kapitana Henryka Osierda? Czy został on odpowiednio poinformowany i tylko zapomniał? Tego nie wiemy. Pilot miał jednak problemy, a na dodatek, pół roku później zginął w katastrofie lotniczej (w dniu 16 lutego 1971 roku).
W okresie od 8 kwietnia do 1 grudnia 1976 roku 11. PLM dowodził pierwszy Polski lotnik – kosmonauta, mjr dypl. pil. Mirosław Hermaszewski.
W sierpniu 1979 roku Pułk został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Około 1980 roku Pułk otrzymał na wyposażenie pierwsze egzemplarze samolotów MiG-21 M / MF. 11. PLM (jako jednostka JW. 1456) działa w składzie trzech eskadr; 1 i 2 z samolotami MiG-21 M / MF, a 3. eskadra z samolotami PZL Lim-5. Samoloty MiG-21 PF / PFM zostały przekazane do innych jednostek.
W 1989 roku, Pułk został zobowiązany do przekazanie kilku samolotów MiG-21 MF do 62 PLM w Krzesinach. Jednak już w 1990 roku samoloty te powróciły do Starachowic, gdyż w Krzesinach nie było dostatecznej bazy osobowej i materiałowej do eksploatacji tych samolotów. W 1990 roku zapadła w MON decyzja o wycofaniu samolotów MiG-21 PF / PFM z eksploatacji w Lotnictwie Polskim. W 1991 roku Pułk posiadał na stanie 24 MiG-21 MF, 5 MiG-21 UM oraz około 4 TS-11 Iskra.
Samoloty MiG-21 MF które były użytkowane w 11. PLM nosiły nb; 6503, 6513, 6514, 6715, 6804, 7399, 7405, 7436, 7489, 7502, 7555, 7600, 7656, 7675, 7715, 7788, 7805, 7811, 7903, 8001, 8005, 8006, 8007, 8009, 8013, 8015, 8022, 8039, 8055, 8099, 8101, 8113, 8122, 8189, 9012, 9108. Samoloty MiG-21 M które były użytkowane w 11. PLM nosiły nb; 1807, 1808, 1809, 1904, 2006, 2007.
Uzupełnieniem samolotów bojowych były samoloty szkolno-bojowe MiG-21 UM. Samoloty MiG-21 UM które użytkowano w 11. PLM nosiły nb; 9296, 9311, 9348, 9349, 9352, 9354.
Samoloty PZL TS-11 Iskra wprowadzono na stan jednostki głównie dla podtrzymania nawyków pilotażowych i uzyskiwania koniecznego rocznego nalotu pilotów. Przypominam, iż sytuacja gospodarcza Polski była bardzo zła. MON stać było w tym okresie na zakup zaledwie 12 MiG-29 i na kolejne nie było szans.
W przededniu przemian społeczno-politycznych w Polsce (1989r.) 11. BPLM nadal podlega pod 3 Korpus OPK (poprzednio OPL OK.) z dowództwem we Wrocławiu, ale już tylko w składzie dwóch pułków. Tym drugim był 62 PLM Krzesiny. Dodatkowo w tym czasie 3. Korpus OPK dysponował: 1. Brygadą Artylerii OPK w Bytomiu, 79. Samodzielnym Pułkiem Artylerii w Poznaniu, 3. Brygada Radiotechniczną.
W 1989 roku, na bazie sprzętu 2. eskadry 11. PLM w Strachowicach utworzono 2. Eskadrę Lotnictwa Myśliwskiego w Mierzęcicach. Była to jednostka organizacyjnie podległa pod 11. PLM, lecz faktycznie była samodzielna. Większość je kadry nie pochodziła ze Strachowic.
W 1991 roku, nastąpiła zmiana nazwy jednostki, konieczna z uwagi na przemiany społeczno-gospodarcze w Rzeczypospolitej. Nazwa 11. Brandenburski Pułk Lotnictwa Myśliwskiego, zmienia się na 11. Pułk Lotnictwa Myśliwskiego. W sierpniu 1994 roku, na podstawie Decyzji MON, patronem Pułku został pilot i dowódca – płk Bolesław Orliński. Wreszcie Pułk ma prawdziwego patrona, wspaniałego Polaka i lotnika, który na dodatek jest pochowany we Wrocławiu.
Z początkiem 1999 roku, została rozformowana 2. ELM Mierzęcice. Samoloty powróciły do 11. PLM Strachowice. Lecz już jesienią 1999 roku zapadła decyzja o rozformowaniu także 11. PLM. Wszystkie jego sprawne MiG-21 MF przekazano do 3. PLM (były 62 PLM) w Krzesinach i 10. PLM w Łasku. Dzięki temu wszystkie będące jeszcze w użyciu MiG-21 MF skupiono w tych dwóch pułkach.
Wojsko Polskie nie zamierzało jednak rezygnować z Lotniska Strachowice. Z początkiem 2000 roku utworzono na nim 3. Bazę Lotniczą. Zapewniała ona głównie obsługę Wojska Polskiego i innych armii NATO biorących udział w misjach zagranicznych. W dniu 30 czerwca 2010 roku 3. Baza Lotnicza została rozformowana.
Lotnictwo Komercyjne.
Już w styczniu 1992 roku, dla rozwoju lotnictwa komercyjnego na Lotnisku Strachowice utworzono spółkę Port Lotniczy Wrocław S.A. W 1992 roku rozpoczęto rozbudowę dworca lotniczego dostosowując go do obsługi ruchu międzynarodowego, przewidzianego dla obsługi do 500 000 pasażerów rocznie. W kwietniu 1993 roku uruchomiono pierwsze połączenie zagraniczne z Wrocławia do Frankfurtu nad Menem. Potem były kolejne połączenia z: Wiedniem i Kopenhagą.
W 1998 roku, terminal przebudowano i podzielono na krajowy i zagraniczny.
W 1999 roku, uruchomiono terminal cargo. W 1999 roku, uruchomiono system monitorowania pogody, a jego głównym elementem była pogodowa stacja radiolokacyjna.
W 2000 roku, oddano do użytku nową, cywilną remizę Lotniskowej Straży Pożarnej. Do tej pory akcje ratunkowe przeprowadzała Wojskowa Straż Pożarna zlokalizowano w wojskowej części lotniska.
W 2001 roku, oddano do eksploatacji nową wieżę kontroli lotów.
W 2005 roku, ogłoszono konkurs na patrona Lotniska Strachowice. W dniu 6 grudnia 2005 roku ogłoszono, że Port Lotniczy we Wrocławiu otrzymał imię Mikołaja Kopernika.
Port Lotniczy we Wrocławiu bardzo szybko umocnił się na piątym miejscu w Polsce, po Warszawie, Krakowie (Balice), Katowicach (Pyrzowice), Gdańsku (Rębiechowo). W 2007 roku, po raz pierwszy obsłużono ponad 1 000 000 pasażerów. (1 270 tysięcy osób). W 2014 roku po raz pierwszy obsłużono ponad 2 000 000 pasażerów.
W 2006 roku, przewoźnik Wizz Air rozpoczął loty z Wrocławia.
W 2005 roku, dworzec lotniczy (terminal) był za ciasny. Dlatego podjęto decyzję o budowie nowego terminalu na nowym miejscu z dużym terenem parkingowym. Nowy terminal planowano uruchomić z początkiem 2012 roku, tak aby mógł obsługiwać kibiców i piłkarzy na Mistrzostwa Europy w piłce nożnej, które między innymi odbywały się na nowym stadionie we Wrocławiu. Tak się też stało. W sierpniu 2009 roku rozpoczęto budowę nowego terminalu pasażerskiego. Jego oddanie do użytku nastąpiło w dniu 11 marca 2012 roku. Nowy terminal został tak zaprojektowany i zbudowany, że możliwe jest dobudowywanie kolejnych segmentów budynku, a dzięki temu zwiększanie ilości odprawianych pasażerów. Nowy budynek posiada kubaturę 330 429,81 m³. Budynek ma cztery poziomy, w tym jeden podziemny. Obecny terminal jest w stanie obsłużyć 3 500 000 pasażerów. W obiekcie jest 8 stanowisk kontroli bezpieczeństwa, 22 stanowiska odpraw biletowo-bagażowych, 8 kas przewoźników, restauracje, sklepy, toalety, sale konferencyjne, kaplica. Budynek i teren zewnętrzny jest monitorowany. Wartość terminalu to kwota 300 milionów złotych.
Przez kilkanaście miesięcy nowy i stary terminal były użytkowane równocześnie. Przy Terminalu zbudowana została nowa płyta peronowa, która ma powierzchnię 65 000 m² i jednorazowo mieści się na niej 16 samolotów pasażerskich klasy Boeing B-737. Równocześnie podjęto się budowy nowej drogi kołowania.
Budowa nowego Terminalu nie byłaby możliwa, gdyby Wojsko Polskie nie przekazało Spółce terenów. W 2009 roku przekazano 465 hektarów, a w 2010 roku kolejne 237 hektarów.
W 2012 roku, przewoźnik Ryanair wybrał Wrocław jako pierwszą swoją bazę w Rzeczypospolitej. W 2015 roku Ryanair utworzył tutaj swoją bazę techniczną.
Na przełomie 2015/2016 rok przeprowadzono kapitalny remont RWY (DS). Jednocześnie zwężono jej szerokość z 60 m (58 m) do 45 m. W 2016 roku na kierunku 29 uruchomiono system lądowania ILS (Instrument Landing System) w kategorii II.
Podstawowe dane portu lotniczego. 2018 rok.
Port Lotniczy im. Mikołaja Kopernika we Wrocławiu. ul. Graniczna 190, 54-530 Wrocław. e-mail: airport@airport.wroclaw.pl. informacja o odlotach i przylotach: tel. +48 71 358 13 81. informacja o zagubionym bagażu: tel. +48 71 358 13 87. Aktualny rozkład lotów znajduje się na stronie: www.airport.wroclaw.pl. Kod IATA – WRO. Kod ICAO – EPWR. Elewacja 123 m npm. Współrzędne geograficzne: 51 stopni 06 minut 34 sekundy N, 16 stopni 52 minuty 49 sekund E. RWY: o wymiarach 2 500 m x 45 m, na kierunku 11/29. Nawierzchnia asfalto-beton. Częstotliwość radiowa – Wieża – Wrocław Tower 120,250 MHz. Wykonywanych jest tutaj ponad 30 000 operacji rocznie.
Port Lotniczy im. Mikołaja Kopernika we Wrocławiu położony jest w południowo-zachodniej części Wrocławia, w odległości około 10 km od centrum Wrocławia, w pobliżu Autostradowej Obwodnicy Wrocławia, którą można się dostać na Lotnisko m.in. zarówno od strony Warszawy z drogi S8, od Poznania z drogi S5, a także od południa z drogi krajowej Nr 8 oraz z autostrady A4.
Dojazd autobusem do Lotniska we Wrocławiu; Autobus miejski linii 106 (poprzednio 406) kursuje z/do Dworca Głównego PKP i Centralnego PKS codziennie co 20 minut. Czas przejazdu 25-40 minut (w zależności od pory dnia). Autobus nocny linii 206 kursuje tą samą trasą. Był także autobus linii 249, kursujący na trasie Lotnisko – Jarnołtów, trzy razy w nocy.
Transport pasażerów na Lotnisko zapewnia także przewoźnik autokarowy WRO AIRPORT EXPRESS. Autobus kursuje na trasie Lotnisko – Centrum (Plac Dominikański) – Dworzec Wrocław (PKS/PKP). Kosz przejazdu 10 złotych. Bilet nabywa się u kierowcy.
W porcie lotniczym Wrocław regularne trasy lotnicze obsługują samoloty: Airbus A319, Airbus A320, Boeing B.737-400, Boeing B.737-800, Bombardier CS.100, Canadair Regional Jet 900, Bombardier (De Havilland) DHC-8 400, Embraer 170, Embraer 190.
Linie lotnicze operujące z Lotniska Wrocław: Air France, Eurowings, Ryanair, Lufthansa, PLL LOT, Swiss International Airlines, SAS, Brussels Airlines, Wizz Air.
Spółka.
Zarząd Spółki Port Lotniczy Wrocław S.A: Akcjonariuszami Spółki Akcyjnej Port Lotniczy Wrocław S.A. są: Miasto – Gmina Wrocław – 49,25% akcji, Województwo Dolnośląskie – 31,01% akcji, Przedsiębiorstwo Państwowe „Porty Lotnicze” – 19,74% akcji. Wysokość kapitału zakładowego wynosi 206.830.000,00 – PLN. Wysokość kapitału opłaconego wynosi 206.830.000,00 – PLN.
Port Lotniczy Wrocław S.A. posiada też udziały własne: we WRO-LOT Usługi Lotniskowe Sp. z o.o. 50%, w Lotniczym Dworcu Towarowym Wrocław Sp. z o.o. 40,7 %.
Parkingi o pojemności ponad 3 000 samochodów osobowych. Krótki postój przed terminalem (do 10 minut) – bezpłatny.
Fotorelacja.
Opracował Karol Placha Hetman