Świdnik 2013-01-02
Port Lotniczy Lublin.
Współrzędne geograficzne: 51.241N 22.714E.
Miasto Świdnik. 1950 rok.
Razem z budową zakładu WSK PZL Świdnik i późniejszym jego rozwojem, powstawało Miasto Świdnik. Dla budowniczych i późniejszych pracowników Zakładu powstały murowane baraki mieszkalne. Pierwsze zbudowano w pobliżu torów kolejowych i na Franciszkanowie.
Stale napływali nowi ludzie chcący podjąć pracę w zakładzie. Tym ludziom należało zapewnić możliwość zakupu podstawowych produktów żywnościowych i gospodarczych. Dlatego w 1952 roku, Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Miejskiego Handlu Detalicznego w Lublinie powołało oddział w Świdniku. Komuniści obawiali się, że tę dziedzinę życia opanuje inicjatywa prywatna, czyli drobni handlowcy, a tego chciano uniknąć. Pierwsze punkty handlowe umieszczono w barakach i kioskach. Poza tym otwarto stołówkę pracowniczą. Liczba państwowych punktów handlowych (sklepików) szybko urosła do dziewięciu. W sklepikach można było kupić podstawowe produkty żywnościowe, środki czystości, wyroby tytoniowe, a przede wszystkim komunistyczną prasę. Jednak głównym miejscem, gdzie zaopatrywali się mieszkańcy w podstawowe artykuły był (i jest nadal) targ w pobliżu torów kolejowych.
Targ jest położony pomiędzy miastem Świdnik, a zakładami PZL-Świdnik, czyli przy trasie, którą codziennie przemierzało tysiące pracowników i mieszkańców. Problem był w tym, że trzeba było przechodzić przez tory kolejowe linii Nr 7 Warszawa – Dorohusk, co było niebezpieczne. Dlatego w 1973 roku, oddano do użytku przejście podziemne.
W 1954 roku, miejscowość Świdnik liczył już 7 000 mieszkańców. Władze w Warszawie podjęły decyzję o nadaniu jej praw miejskich. Pozwoliło to na zawiązanie Miejskiej Rady Narodowej oraz Miejskiego Komitetu PZPR. W 1955 roku, została otwarta Biblioteka Publiczna.
Rozbudowa Miasta była prowadzona na wzór sowiecki. W wielu aspektach Świdnik przypomina Nową Hutę. Centrum Miasta stał się obecny plac Konstytucji 3 Maja z umieszczonymi przy nim budynkami administracji rządowej i partyjnej.
W Mieście budowano nowe przedszkola i szkoły. Wraz z działalnością WSK w Świdniku zaistniała potrzeba kształcenia dla Zakładu wysoko wykwalifikowanych pracowników. W związku z tym 1.09.1959 roku, otworzono Zasadniczą Szkołę Zawodową. W 1969 roku, uczniowie ZSZ przenieśli się do nowego budynku szkolnego z obszerną salą gimnastyczną i dużym boiskiem. W dniu 8.10.1970 roku, utworzono Technikum Mechaniczne Młodzieżowe, następnie Technikum Mechaniczne Zaoczne oraz Technikum Mechaniczne dla Pracujących. Wobec tego w maju 1971 roku, powołano Zespół Szkół Technicznych im. Zygmunta Puławskiego. Dziś (2012 rok) szkoła funkcjonuje, jako Powiatowe Centrum Edukacji Zawodowej.
W 1960 roku, liczba mieszkańców osiągnęła 11 000 osób. W 1970 roku, liczba mieszkańców wynosiła już 20 000 mieszkańców.
Świdnik, jako komunistyczne Miasto miało być świeckie. Mimo to ludność trwała przy wierze ojców i korzystała ze świątyni w pobliskim Mełgiewie lub jeździła do Lublina. W 60-latach (po wyrzuceniu religii ze szkół) naukę katechezy prowadzono w salkach prywatnych domów. Dopiero w 1975 roku, komuniści wydali pierwsze zezwolenie na budowę świątyni Rzymsko-Katolickiej. Plac pod kościół pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny Matki Kościoła poświęcono w czerwcu 1977 roku, (ulica Kardynała Stefana Wyszyńskiego 32). Notabene, kościół zlokalizowano daleko na północ od centrum Miasta i jeszcze dalej od Zakładu.
W 1979 roku, z okazji 25-rocznicy nadania Świdnikowi praw miejskich przy ówczesnej ulicy Przodowników Pracy, ustawiono na cokole śmigłowiec PZL SM-1. Aktualnie jest to skrzyżowanie Lotników Polskich i Racławicka. Ostatni remont śmigłowca wykonano w 2021 roku i w dniu 26 lipca 2021 roku, ponownie ustawiono na cokole.
Opracował Karol Placha Hetman