Inowrocław 2013-06-23
Lotnisko w Inowrocławiu. Jacewo.
Współrzędne geograficzne: 52.827N 18.325E. Elewacja 85 m.
Historia Inowrocławia.
Inowrocław to jeden z ośrodków Staropolskich Kujaw. Czasami nazywany Miastem na soli. Urodzajne ziemie sprzyjały rozwoju osadnictwa, wzmiankowanego już na 3 000 lat przed nasza erą. Ponadto osada leżała na Bursztynowym Szlaku. Z dnia 20.01.1185 roku, pochodzi pierwsza wzmianka źródłowa, o targu książęcym „in Novo Wladislaw”. Targ znajdował się w pobliżu kościoła Najświętszej Maryi Panny. Osada musiała się prężnie rozwijać, bo już w XII wieku, postawiono tu murowany kościół. Od 1230 roku, Miasto stało się siedziba księcia kujaw Kazimierza I. Miasto otoczono murami, które chroniły zamek książęcy, klasztor i kościół franciszkański, ratusz, warzelnie i starą część osady. Prawa miejskie Inowrocław uzyskał około 1238 roku. W okresie 1466 – 1772, Inowrocław był stolicą Województwa Inowrocławskiego. Miasto rozwijało się systematycznie przez pięć wieków. To w Inowrocławiu toczyły się rozmowy z krzyżakami. Z Inowrocławia pochodzili Królowie Polski; Władysław I Łokietek i Kazimierz Wielki. Początek schyłku Miasta nastąpił od potopu szwedzkiego, w XVII wieku. Szwedzi przyczynili się do kilkukrotnego wybuchu zarazy w Mieście. Największe spustoszenie przyniosła długotrwała wojna północna (1700 – 1721). Ubogie już wówczas Miasto zrujnowali wojska szwedzkie i moskale. Wszystkie próby ożywienia Miasta kończyły się niepowodzeniem. Miasto stopniowo przejmowała mniejszość germańska. W 1772 roku, Miasto znalazło się w zaborze zarazy pruskiej. Od 1836 roku, burmistrzami miasta mogli zostać tylko germańcy. Ruchome dobra kultury Polskiej zaczęto wywozić na zachód. Rozebrano książęcy zamek, a w jego miejscu zbudowano koszary dla zarazy germańskiej. Wygnano zakonników z klasztoru. W takich warunkach, rodził się patriotyzm upokarzanej ludności Polskiej. Powstawały tajne organizacje samokształcenia. W czasie Powstania Listopadowego i Styczniowego, wielu mieszkańców wzięło w nich czynny udział. Względny rozwój Miasta nastąpił w drugiej połowie XIX wieku. Powstało kilka nowych obiektów: drukarnia (1840 rok), pierwsza szkoła średnia (1848 rok), nowy szpital (1870 rok), a w 1873 roku, rozpoczęto budowę linii kolejowej. Z końcem XIX wieku, liczba ludności wzrosła i osiągnęła ponad 26 000 mieszkańców. Nie było to spowodowane rozkwitem Miasta, ale jeszcze gorszą sytuacją na wsi. W 1875 roku, otwarto pierwsze sanatorium. Zbudowano gazownie, elektrownię i położono pierwszy kolektor kanalizacji. W 1912 roku, uruchomiono pierwszą linię tramwajową. Klęska germańców w 1918 roku, i wybuch Powstania Wielkopolskiego przyniósł Miastu niepodległość w dniu 6.01.1919 roku. W 1922 roku, Miasto otrzymało oficjalna nazwę Zdrojowisko Inowrocław i stało się kurortem. W okresie dwudziestolecia Miasto rozwijało się systematycznie. W 1923 roku, uruchomiono Hutę Szkła Irena. W 1924 roku, oddano do użytku kolejny szyb górniczy kopalni soli. W 1930 roku, rozpoczęto budowę Lotniska, które oddano do użytku w 1933 roku. Mimo to wielu mieszkańców pozostawało bez pracy. Dochodziło do buntów i protestów, które były tłumione przez Policję.
Miasto Inowrocław rozwijało się do kolejnej germańskiej awantury wojennej, rozpoczętej razem z moskalami. Zaraza germańska zorganizowała w Inowrocławiu jedną z siedzib tak zwanego Kraju Warty. Tutejsza ludność Polska poddana została represjom niemającym precedensu w dziejach Miasta. Setki mieszkańców zginęło w miejscowym więzieniu, w wyjątkowo ciężkim obozie na Błoniach i w okolicznych lasach. Kilka tysięcy dzieci wywieziono w głąb germanii i zniemczono. Pierwsze dni okupacji zarazy germańskiej to masowe aresztowania i egzekucje mieszkańców, spośród których największy rozgłos zdobyła sobie tak zwanam „Krwawa niedziela” (noc z 22 na 23.10.1939 roku), dokonana w ramach barbarzyńskich planów germańskich. W nocy 30.11.1939 roku, zaraza germańska wypędziła z Miasta ponad 1 000 Polskich rodzin. W okresie 1940 – 1945, istniał w mieście obóz przesiedleńczy, przez który przeszło około 10 000 Polaków, a kilkuset z nich zostało zamordowanych. W dzielnicy Mątwy znajdował się obóz dla jeńców wojennych. Głównie przebywali w nim brytyjczycy i francuzi. Zginęło ich tutaj około 900. Trudno tutaj, w tych kilku zdaniach ująć zdziczenie zarazy germańskiej i jej bestialstwo.
W dniu 21.01.1945 roku, do Inowrocławia wkroczyły wojska państwa moskiewskiego, zwane wówczas armią czerwoną, a powszechnie przez Polaków nazywane sowietami. I zaczął się kolejny rozdział gnębienia Narodu Polskiego.
W czasach PRL, Inowrocław zyskał status centrum solarstwa i stał się dużą bazą lotnictwa wojskowego. W okresie 1950 – 1999, Inowrocław administracyjnie był w granicach Województwa Bydgoskiego. Zmiana administracyjna w 1975 roku, nie miała wpływu na Inowrocław. Od 1999 roku, Inowrocław należy, jako Miasto i gmina do Województwa Kujawsko-Pomorskiego. Ścisłe centrum Miasta to kamienice, które pochodzą z XIX wieku. W czasach PRL na obrzeżach miasta powstały osiedla mieszkaniowe z blokami o wysokości do 11 pięter. Uruchomiono także kilka nowych zakładów przemysłowych.
Miasto Inowrocław.
Inowrocław leży w pobliżu Noteci w Kotlinie Toruńskiej, na Równinie Inowrocławskiej, w północno-wschodniej części Pojezierza Wielkopolskiego.
Według danych z grudnia 2012 roku, Miasto liczyło 72 643 mieszkańców i dzięki temu zajmowało 49 miejsce wśród miast Rzeczypospolitej Polski. Jak wszystkie Miasta w Rzeczypospolitej Polskiej, od około 1996 roku, liczba mieszkańców systematycznie maleje. Inowrocław ma powierzchnię 30,42 km2. W Gminie 46 % powierzchni to użytki rolne. Dla ratowania sytuacji ekonomicznej, od 2013 roku, Miasto należy do Pomorskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Patronką Inowrocławia jest święta Jadwiga Królowa Polski. Miasto jest silnym garnizonem wojskowym. Oprócz lotnictwa sił lądowych stacjonuje tutaj pułk inżynieryjny, związany z koleją.
W Inowrocławiu krzyżują się drogi krajowe i wojewódzkie: Nr 15 (na odcinku Toruń-Inowrocław-Gniezno), Nr 25 (na odcinku Bydgoszcz-Inowrocław- Konin), Nr 251 Inowrocław-Żnin, Nr 252 Inowrocław-Włocławek. Inowrocław ma uzyskać wschodnią obwodnicę oznaczona Nr S15.
Inowrocław to ważny węzeł kolejowy. Ma połączenie z Bydgoszczą, Toruniem, Gnieznem, Poznaniem, a poprzez magistralę węglową z południem Rzeczypospolitej Polskiej. Na dworcu kolejowym w Inowrocławiu zatrzymują się wszystkie pociągu osobowe. Linie kolejowe w Inowrocławiu: Linia 353 – Poznań Wschód – Skandawa, Linia 131 – Chorzów Batory – Tczew, Linia 742 – Inowrocław – Inowrocław Rąbinek, Linia 206 – Inowrocław Rąbinek – Drawski Młyn, Linia 231 – Inowrocław Rąbinek – Mogilno.
W Inowrocławiu działa komunikacja miejska. MPK Inowrocław obsługuje 14 linii dziennych i 1 nocną. Tabor jest nowoczesny i składa się z kilkudziesięciu autobusów różnych marek, m.in.: Solaris, Jelcz, Mercedes, MAN, Iveco, Solbus, Kapena i inne. Komunikacja miejska w Inowrocławiu powstała w 1912 roku.
Lotniska w Inowrocławiu.
Na wstępie musimy napisać, że Inowrocław posiada dwa niezależne od siebie lotniska.
Pierwsze Lotnisko leży przy Szosie Toruńskiej, w granicach administracyjnych Miasta i jest własnością Aeroklubu Kujawskiego. Kod EPIN.
Drugie Lotnisko leży także przy Szosie Toruńskiej, jednak dalej, 5 km od centrum Miasta i jest Lotniskiem Wojskowym, 56. Baza Lotnicza.
W 1980 roku, w Inowrocławiu przy szpitalu (ulica Poznańska) oddano do użytku lądowisko dla śmigłowców Pogotowia Ratunkowego.
Lotnisko Inowrocław Jacewo EPIN. 1933 rok.
Lotnisko Inowrocław EPIN to typowo Polskie Lotnisko, które powstało w okresie dwudziestolecia międzywojennego.
Początki Lotniska w Inowrocławiu to lato 1929 roku, kiedy to w Mieście odbywał się VI tydzień Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej to była prężna organizacja, która powstała w wolnej Rzeczypospolitej, a profil jej działania był podyktowany wielką wojną światową. Pomysł budowy w stolicy Kujaw lotniska spotkał się z akceptacją głównych władz Miasta. Wiceprezydenta Miasta pana Władysława Juengsta uznano ojcem całego przedsięwzięcia. Lotnisko zlokalizowano przy tak zwanej Szosie Toruńskiej. Pod obiekt przeznaczono około 50 hektarów, do tej pory wykorzystywanych, jako wojskowy plac ćwiczeń Inowrocławskiego garnizonu. Przez mieszkańców teren ten był nazywany Błoniami. Budowę Lotniska rozpoczęto w 1930 roku, choć inne źródła podają datę 1933 rok. W czerwcu 1933 roku, z początkiem wakacji, cała młodzież szkolna przybyła na Lotnisko, celem porządkowania terenu. Co ważne, każdy z tych młodych ludzi przyniósł ze sobą woreczek ziemi. Był to symbol na wzór usypywania kopca Piastów, tylko na miarę nowego XX wieku.
Aeroklub Kujawski w Inowrocławiu powstał w styczniu 1933 roku, jako ósmy aeroklub w Polsce. Nadano mu wówczas imię „Pierwszego Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego”. Uroczyste otwarcie lotniska nastąpiło w dniu 24 września 1933 roku. Aeroklub rozwijał się dynamicznie. Przybywało członków i wyszkolonych lotników. Wśród absolwentów był między innymi kapitan Kazimierza Burzyński pilot PLL LOT. Była także pani Krystyna Klimaszewska znana pod panieńskim nazwiskiem Ganowiczówna (1913 – 1999) – mistrzyni Polski w szybownictwie z 1935 roku, działaczka ruchu oporu w strukturach Dowództwa Głównego AK, pod pseudonimem „Ewa”.
Pod koniec 30-lat XX wieku, prowadzono rozbudowę lotniska i starano się o certyfikat lotniska cywilnego. Lotnisko miało obsługiwać tutejsze uzdrowisko. Niestety, wszystkie te działania przerwały nawały: germańska i sowiecka, które rozpoczeły drugą wojnę światową. Po drugiej wojnie światowej, w 1945 roku, Aeroklub powrócił do swojej działalności. Wielu członków zapisało się piękną kartą w dziejach Polskiego lotnictwa, zdobywając liczne medale i laury. Obecnie Aeroklub Kujawski prowadzi szkolenia w sześciu sekcjach: samolotowej, szybowcowej, paralotniowej, mikrolotniowej, spadochronowej i modelarskiej.
Głównym obiektem Lotniska był hangar z zapleczem. Po trzech latach budowy, w dniu 24.09.1933 roku, odbyło się uroczyste otwarcie Lotniska. Impreza rozpoczęła się mszą świętą, podczas której dokonano poświęcenia nowego obiektu i nadano mu imię Pierwszego Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego. To była wielka uroczystość, w której wzięli udział niemal wszyscy mieszkańcy Miasta Inowrocław i okolic. W pierwszych dniach, na Lotnisko przychodziło wiele osób, które chciały obserwować samoloty. W ramach LOPP powstała sekcja lotnicza i modelarska. Jednocześnie, w 1932 roku, utworzono Kujawską Sekcję Aeroklubu Poznańskiego, która w dniu 19.01.1933 roku, stała się Aeroklubem Kujawskim, istniejącym do chwili obecnej. Główną sekcją aeroklubu stała się sekcja szybowcowa lotnictwa nizinnego. V Krajowe Zawody Szybowcowe odbyły się po raz pierwszy na terenach nizinnych w 1937 roku, właśnie w Inowrocławiu. Wychowankowie z Inowrocławskiego Lotniska często wstępowali do Polskiego Lotnictwa Wojskowego. Wielu z nich stanęło do obrony Polskiego Nieba przed zarazą germańską we wrześniu 1939 roku. W planach obronnych Rzeczypospolitej Polski Lotnisko Latkowo było traktowane, jako zapasowe dla jednostek bazujących w pobliskich; Toruniu i Bydgoszczy. Po II wojnie światowej Aeroklub Kujawski reaktywował swoją działalność. Wyszkoliło się tutaj wielu pilotów szybowców, samolotów, skoczków spadochronowych. Osiągano także sukcesy w modelarstwie. Na Lotnisku kilkanaście razy do roku są organizowane zawody szybowcowe, paralotniowe i samolotowe.
Lotnisko Inowrocław.
Lotnisko nosi kod ICAO – EPIN. Ma współrzędne geograficzne; N 52 stopnie 48 minut 23 sekundy, E 18 stopni 16 minut 50 sekund. Leży na wysokości 85 m nad poziomem morza. Standardowo dysponuje trzema równoległymi drogami startowymi o nawierzchni gruntowej (trawa); kierunek 14/32 760 m x 100 m, kierunek 14/32 690 m x 100 m, kierunek 14/32 390 m x 100 m. Radio pracuje na częstotliwości 122,6 MHz.
Głównym obiektem Lotniska jest hangar mający w podstawie około 25 m x 40 m. Oprócz tego jest kilka innych budynków. Aeroklub jest posiadaczem kilku lekkich, jednosilnikowych samolotów i szybowców.
Lotnisko Inowrocław znajduje się w północno-wschodniej części miasta Inowrocław, praktycznie w jej granicy, przy ulicy Toruńskiej 160. Pole wzlotu lotniska ma kształt nieregularny. Na kierunku równoleżnikowym ma długość maksymalna 1 000 m, a na kierunku południkowym ma długość 900 m. Powierzchnia pola wzlotów wynosi około 45 hektarów. Lotnisko posiada jeden RWY o kierunku 14/32, o długości 760 metrów oraz dwa dodatkowe RWY, o wymiarach 690 i 390 metrów.
RWY 1: 078/258 (08/26), 760 x 100 m. RWY 2: 314/134 (31/13), 690 x 100 m. RWY 3: 004/184 (36/18), 390 x 100 m. Na lotnisku obowiązują: dla statków powietrznych z napędem prawy krąg nadlotniskowy a dla statków powietrznych bez napędu lewy krąg nadlotniskowy. Ze względu na naturalne przeszkody zabrania się T/O z RWY 31 i LDG na RWY 13. Stacja benzynowa po drugiej stronie szosy.
Kod lotniska ICAO: EPIN. Adres ul. Toruńska 160, 88-100 Inowrocław Telefon: 52 357 32 28 Mobilny: 693 353 228.
Od dnia 1 lipca 2022 roku, w miejsce dotychczasowej częstotliwości 122.605 MHz na lotnisku Inowrocław EPIN (Inowrocław Radio) obowiązuje nowa częstotliwość 120,810 MHz.
Opracował Karol Placha Hetman