Kielce 2025-01-15
BSP Jupiter Hunter-1L.
BSP Jupiter Hunter-1L to jest dron bojowy, który jest zasilany energią elektryczną z baterii umieszczonych na pokładzie. UAV jest zdolny do startu i lądowania pionowego, oraz może wykonać zawis w powietrzu, dlatego jest zaliczony do klasy VTOL. BSP Jupiter Hunter-1L jest przeznaczony do rozpoznania i precyzyjnego bombardowania punktowych celów naziemnych. Aparat sprawdził się w warunkach bojowych podczas wojny na Ukrainie. W BSP Jupiter Hunter-1L wykorzystano; szerokopasmową telemetrię, antenę CRPA, elektronikę odporną na radiowe zakłócenia zewnętrzne, system Smart Eye i bezwładnościowy system nawigacyjny.
Bezzałogowe statki powietrzne serii Jupiter są opracowywane i produkowane przez firmę Jupiter Aircraft, założoną w 2014 roku, na terenie Ukrainy, przy udziale germańskich inżynierów lotniczych; firma Quantum Systems z siedzibą w Monachium. Fundowanie firmy nastąpiło po pierwszym ataku towarzysza Putina na Ukrainę, w 2014 roku. Nowa fabryka została oficjalnie oddana do użytku 18 kwietnia 2022 roku, w obecności Ministra Gospodarki germani Roberta Habecka i Ministra Strategicznego Rozwoju Ukrainy Aleksandra Kamyszyna. Według planów fabryka miała zatrudniać 100 pracowników. Maksymalna produkcja miała wynosić 1 000 dronów w ciągu roku. Firma Quantum Systems planowała zainwestować do sześciu milionów euro, w ciągu najbliższych dwóch lat. Prawdopodobnie latem 2022 roku, produkcja dronów została przeniesiona na Słowację. Do chwili obecnej (2025 rok) firma zbudowała kilka bezzałogowych statków powietrznych, z których część była produkowana seryjnie i dostarczona klientom.
Obecnie (styczeń 2025 rok), z uwagi na konflikt gospodarczy na linii Słowacja – Ukraina, prawdopodobnie produkcja została wstrzymana. Ukraina wstrzymała dostawy gazu z państwa moskiewskiego na Słowację.
BSP Jupiter Hunter-1L jest obsługiwany przez jednego żołnierza, przy pomocy walizkowego panelu sterowania. Panel sterowania nie posiada joysticka. Łączność pomiędzy aparatem a panelem sterowania jest szyfrowana. Maksymalny zasięg transmisji wideo wynosi 50 000 m, choć producent podaje zasięg 80 000 m. Fazy pionowego startu i pionowego lądowania są wykonywane automatycznie. Większość zadania bojowego jest także wykonywana automatycznie. Szkolenie operatora trwa kilka dni. UAV Jupiter jest wyposażony w głowicę obserwacyjną. Zastosowana kamera JT-40tl pozwala prawidłowo rozpoznać cele (na przykład pojazd opancerzony) do odległości 3 000 m. Kamera typu JT-30tlr, pozwala rozpoznać taki cel do odległości 10 km. UAV Jupiter H1L potrafi unieść ładunek bombowy o masie do 20 kg. Zasięg maksymalny aparatu wynosi do 350 km. Maksymalny czas lotu do 240 minut. Celność bombardowania z wysokości 300 m wynosi 2 m. Główną zaletą UAV Jupiter jest jego cichy lot.
Sposób bombardowania: Operator na ekranie zaznacza miejsce zrzucenia ładunku, wciska przycisk i monitoruje efekt bombardowania i automatyczny powrót aparatu na miejsce startu. Tryb bombardowania jest automatyczny. Operator w każdej chwili może zmienić zadanie dla aparatu. Dron obsługuje bomby swobodnie spadające, jak i bomby szybujące. Dron może zabrać do 3 bomb.
Zestaw bojowy UAV Jupiter składa się z: trzech aparatów latających, pyłoszczelnej walizki panelu sterowania, dwóch stacji ładowania akumulatorów, każda jednocześnie ładuje dwa akumulatory, 24 akumulatorów, każdy o pojemności 36 000 mAh, minimalna ilość akumulatorów to 8 egzemplarzy. Aparat jest wyposażony w głowice optoelektroniczną typu OES JT-30TR-50. W głowicy zastosowano kamery pracujące w świetle widzialnym i w podczerwieni. Zamontowano także dalmierz laserowy, o zasięgu 5 000 m.
UAV Jupiter H-3, jako kolejna odmiana został zaprezentowany w styczniu 2024 roku, w Kijowie. Według dostępnych informacji, nowa odmiana miała znacznie przewyższać poprzednie odmiany, ale znawcy tematu mają wątpliwości. Nie ujawniono dokładnych informacji o dostępności, czasie dostawy, liczbie UAV i cenie zestawu. Lecz obie strony konfliktu potwierdzają obecność UAV Jupiter H-3 na froncie. Prawdopodobnie UAV Jupiter H-3 były wykorzystywane tylko jako element rozpoznania i nie miały możliwości przenoszenia uzbrojenia. Z pomocą dronów UAV Jupiter H-3 formacje ukraińskie starały się monitorować rozmieszczenie stanowisk ogniowych moskali.
Prawdopodobnie w dniu 17 maja 2024 roku, Ukraina utraciła pierwszy UAV Jupiter. Dron (multicopter) został zestrzelony systemem przeciwlotniczym Buk-M2-1. Taką informację podali moskale. Moskale nie pokazali zdjęć zestrzelonego UAV Jupiter. Ministerstwo obrony moskali opublikowało także film prezentujący działanie bojowe systemu Buk-M2-1. Jest to ten sam system moskiewski który, w dniu 17 lipca 2014 roku, zestrzelił samolot Malaysia Airlines MH17 Boeing B-777-200 z 298 niewinnymi osobami na pokładzie. Do tragedii doszło niedaleko przysiołka Hrabowe, w pobliżu osady Torez, w obwodzie Donieckim na Ukrainie, w odległości około 40 km od granicy ukraińsko-ruskiej.
UAV Jupiter wykonany jest przede wszystkim z kompozytów, co obniża echo radarowe. Całkowita długość UAV Jupiter wynosi 2,58 m. Rozpiętości skrzydeł wynosi 4,8 m. Maksymalna masa startowa wynosi 50 kg. Ładunek użyteczny wynosi 15 kg. Lot poziomy pierwszych wersji UAV Jupiter, odbywa się za pomocą silnika benzynowego z pchającym śmigłem. Prędkość maksymalna wynosi 130 km/h, a prędkość przelotowa 90 km/h. Pułap maksymalny wynosi 4 200 m. Zbiornik paliwa o pojemności 15 litrów, zapewnia zasięg lotu do 400 km. Maksymalny czas lotu z uzbrojeniem wynosi 4 godziny. Maksymalny czas lotu rozpoznawczego wynosi 10 godzin.
Pionowy start i lądowanie odbywa się za pomocą czterech oddzielnych silników elektrycznych, które zostały umieszczone na belkach. Zasilane są przez parę oddzielnych akumulatorów litowo-jonowych, o pojemności 10 000 XNUMX mAh.
Na obecną chwilę wiadomo, że UAV Jupiter jest przereklamowany. Ustępuje podobnym konstrukcjom na rynku podstawowymi parametrami; zasięgiem, długotrwałością lotu, skutecznością bombardowania. Niewielka ilość zastosowanych sensorów, które nie są zdwojone, wpływa na małą skuteczność prowadzonych misji. Możliwość pionowego startu i lądowania wygląda interesująco, ale nie jest czynnikiem decydującym. Wręcz przeciwnie, znacznie komplikuje konstrukcję (silnik spalinowy marszowy, silnik pionowego startu elektryczne). Operatorzy oprócz ładowania akumulatorów, muszą także tankować paliwo.
W odmianie BSP Jupiter Hunter-1L zmieniono układ napędu marszowego. Zastosowano dwa silniki elektryczne, które napędzają śmigła dwułopatowe pchające. Silnik te pobierają dużą ilość energii elektrycznej, co wpływa na obniżenie zasięg aparatu.
Aparat nie posiada komory bombowej i uzbrojenie jest podwieszane pod skrzydłami. Uzbrojenie i śmigła silników do pionowego startu wpływają na zwiększenie oporów aerodynamicznych podczas lotu. Głowica optoelektroniczna umieszczona pod kadłubem, w chwili lądowania jest narażona na uszkodzenia. Jako podwozie aparat posiada dwie płozy.
Dane T-T UAV Jupiter Hunter-1L:
Masa startowa 65 kg. Masa ładunku maksymalnie 20 kg. Rozpiętość 4,87 m. Długość 2,58 m. Prędkość maksymalna 144 km/h. Prędkość przelotowa 90 km/h. Prędkość wznoszenia 3 m/s. Maksymalna prędkość zejścia 2,5 m/s. Pułap maksymalny 4 500 m. Zasięg łączności aparat – panel sterowania sięga do 80 km. Czas lotu 3-4 godziny. System szyfrowania AES256.
Opracował Karol Placha Hetman