Kraków 1.05.2007r.
WSK Mielec MiG-17, Lim-5, Lim-5 P. Konstrukcja. 1956r.
140 Rozdział 1956.05.25.
Polska. Samolot myśliwski.






Konstrukcja Lim-5.
Samolot stanowi konsekwentne rozwiniecie konstrukcji MiG-15 bis ( Lim-2 ), który otrzymał przede wszystkim nowy zespół napędowy wyposażony w dopalacz, jakiego poprzednicy nie posiadali. Cały układ samolotu pozostawiono, ale dzięki dłuższemu zespołowi napędowemu, wydłużeniu uległ kadłub, przez co samolot stał się smukły. Wyraźnie mocniejszy ciąg zespołu napędowego nie spowodował jednak, że samolot stał się konstrukcją naddźwiękową. Co prawda, maszyna jest zdolna do osiągania prędkości równej lub nieznacznie większej od Ma-1, i to w locie poziomym, ale trwa to tylko krótki czas i jest okupione znacznym zużyciem paliwa. Co jednak najważniejsze to na samolotach seryjnych montowany jest automat, który przy prędkości M-0,97 wychyla hamulce i chowa je automatycznie po zmniejszeniu prędkości do Ma-0,92. Czyli jest to typowy myśliwiec nie przekracza prędkości dźwięku.
Samolot Lim-5 to jest jednosilnikowy, jednomiejscowy myśliwiec frontowy, zbudowany w klasycznym układzie. Średniopłat, ze skośnym skrzydłem. Konstrukcja półskorupowa, nitowana.
Skrzydło skośne, nazwane sierpowe, o kącie skosu 45 stopni przy kadłubie i 42 stopnie na końcu. Zastosowano profil laminarny S-12s u nasady i SR-11 na końcu. Powierzchnia skrzydeł wynosi 22,6 m 2, kąt zaklinowania 1 stopień, wznos –3 stopnie, grubość względna 8 %, wydłużenie 4,08, zbieżność 1,23. Konstrukcja jest jednodźwigarowa z tylnym dźwigarem pomocniczym. Na końcu każdego skrzydła są masy obciążające po 5,1 kg. Klapy zaskrzydłowe o łącznej powierzchni 2,86 m2, wychylane do startu o 20 stopni, a do lądowania o 60 stopni. Lotki o łącznej powierzchni 1,6 m2, wychylane są w górę i dół po 18 stopni. Na lewej lotce zamontowano trymer, poruszany silniczkiem elektrycznym. Na górnej powierzchni płatów trzy pary kierownic aerodynamicznych. Skrzydło montowane jest do kadłuba przy pomocy czterech węzłów.
Kadłub samolotu o przekroju kołowym, technologicznie podzielony na dwie części. Przednia część złożona jest z 13 wręg, tylna z 18. Do wręgi 13 montowany jest silnik i tylny dźwigar skrzydeł. Maksymalna średnica kadłuba wynosi 1,45 m, wydłużenie 6,17 m. Grubość pokrycia wynosi od 1,5 do 1 mm. Ścianki kanałów powietrznych mają grubość 0,8 mm. Hamulce aerodynamiczne o łącznej powierzchni 0,98 m2, są wychylane o kąt 55 stopni. Hamulce obsługuje pilot, a dodatkowo automat nie dopuszczający do przekroczenia krytycznych prędkości. Przy prędkości Ma-0,97 hamulce się otwierają, a zamykają przy Ma-0,92. Kabina pilota jest częściowo opancerzona od dołu. Oszklenie to przedni stały wiatrochron ze środkowym oknem pancernym i owiewka odsuwana ręcznie do tyłu. Na szczycie oszklenia zamontowano peryskop do obserwowania tylnej strefy. W kabinie instalacja przeciwprzeciążeniowa z ubiorem PPK-1 oraz fotel wyrzucany z zasłonką na twarz. Katapultowanie jest dozwolone w locie powyżej 250 m i do prędkości 850 km/h.
Usterzenie pionowe o kącie 56 stopni, powierzchni 4,26 m2, w tym 0,947 m2 steru. Kąt wychylania po 25 stopni w każdą stronę. Usterzenie poziome o kącie 45 stopni, o powierzchni 3,10 m2, w tym 0,884 m2 sterów. Na lewym sterze jest trymer. Stery wychylane są 32 stopni w górę i 16 stopni w dół.
Podwozie przednie o rozmiarach koła 480 x 200, główne z kołami 660 x 160. Baza podwozia 3,368 m, rozstaw 3,849 m.
Silnik Lim-5.
Budowane w Polsce licencyjne samoloty Lim-5, Lim-5 P napędzane są silnikami produkowanymi także na podstawie licencji przez Polski przemysł w WSK Rzeszów. Jest to silnik Lis-5 ( licencyjny silnik ) o ciągu 1 x 26,46 kN ( 1 x 2 700 kG ), a z dopalaniem 1 x 33,12 kN ( 1 x 3 380 kG ).
Dopalacz połączony jest z silnikiem i stanowi przedłużoną i odpowiednio uformowaną rurę wylotową. Umieszczono tam zestaw wtryskiwaczy, przez które dostarczane jest dodatkowe paliwo, a jego spalenie wywołuje wzrost ciągu. Dopalacz zakończony jest regulowaną dyszą. W czasie pracy dopalacza dysza jest całkowicie otwarta. Przy wyłączonym dopalaczu ruchome segmenty zwierają się zmniejszając przekrój otworu wylotowego. Paliwo do silnika podaje pompa PCR-1-5.
Paliwo umieszczono tylko w kadłubie samolotu, w identyczny sposób jak w myśliwcu Lim-1 / -2. główny zbiornik paliwa typu miękkiego umieszczono pomiędzy kabiną, a silnikiem i ma pojemność 1 200 ( 1 250 ) litrów. Drugi zbiornik typu metalowego składa się z dwóch połówek obejmujących silnik w tylnej części kadłuba. Zbiornik ma pojemność 2 x 165 litrów.
Wewnętrzny zapas paliwa można powiększyć poprzez zastosowanie zbiorników podwieszanych pod skrzydłami o pojemności 2 x 400 litrów. Zbiorniki te wykonane są z blachy duraluminiowej lub tworzywa sztucznego. Istnieje możliwość ich zrzutu podczas lotu.
Instalacje Lim-5.
Samolot wyposażono w rozbudowaną automatykę różnych układów zasilanych przy pomocy różnych instalacji; paliwowa, hydrauliczna, pneumatyczna, tlenowa, klimatyzacji, elektryczna i przeciwoblodzeniowa.
Radiostacja nadawczo-odbiorcza UKF R-800 lub R-801 W. Urządzenie identyfikacyjne swój-obcy SRO-1, SRO-2 lub Chrom ( w ostatnich seriach Lim ). Urządzenie to automatycznie odpowiada na wysłany drogą radiową specjalny kod z innego samolotu lub stanowiska naziemnego.
Urządzenie ostrzegające o opromieniowywaniu Syrena-2. Sygnalizuje ona o promieniowaniu tylnej pół-strefy samolotu przez dalmierz radiolokacyjny lub SR ( stację radiolokacyjną ) samolotu przeciwnika.
Zestaw OSP-48 służący do lądowania według przyrządów ( radiowysokościomierz RW-2, radiokompas ARK-5, odbiornik sygnałów przelotu nad radiolatarnią MRP-48 P ). Radiowysokościomierz RW-2 dokonuje precyzyjnego pomiaru w zakresie od 0 m do 600 m. Jego antena odbiorcza umieszczona jest na lawecie uzbrojenia strzeleckiego, a nadawcza w tyle kadłuba. Antena typu ramowego radiokompasu ARK-5 i antena odbiornika przelotu nad radiolatarnią MRP-48 umieszczona jest pod kadłubem w osłoniętej szkłem organicznym kapsule.
Celowanie umożliwia optyczny automatycznym celownik żyroskopowy ASP-4 NM ( lub starszy ASP-3 NM ), współpracujący z radio-dalmierzem SRD-1 M, który mierzy rzeczywistą odległość do atakowanego celu.
W wyposażeniu pilotażowo-nawigacyjnym; prędkościomierz KUS-1200, sztuczny horyzont AGI-1, busola żyromagnetyczna DGMK-1, wariometr.
Uzbrojenie Lim-5.
Uzbrojenie samolotu zostało praktycznie przejęte z myśliwca MiG-15. W jego skład zwykle wchodzi jedno działko N-37 D ( lub podobne ) z zapasem 40 sztuk naboi i dwa działka NR-23 ( lub podobne ) z zapasem 80 sztuk naboi na każde działko. Bywają też samoloty z mniejsza ilością działek; np. 1 kal. 37 mm. i 1 kal. 23 mm. System montowania działek oparto o opuszczaną do dołu lawetę. Uzupełnieniem jest fotokarabin typu S-13.
Stałym wyposażeniem samolotu jest także elektrorakietnica EKSR-46 zabudowana w stateczniku pionowym, blisko jego nasady. Ma cztery rakiety sygnałowe w różnych barwach.
Wszystkie wersje maja możliwość przenoszenia dwóch bomb o masie od 2 x 50 kg do 2 x 250 kg. Montowane są one za pomocą zamków-wyrzutników D-4-50 w miejscu dodatkowych zbiorników paliwa.
Część maszyn standardowo wyposażono w aparat fotograficzny AFA-39. aparat umieszczono w dolnej części kadłuba w połowie jego długości. Wykonuje on do 200 zdjęć z wysokości w zakresie od 500 m do 5 000 m.
Konstrukcja Lim-5 P.
W porównaniu do wersji podstawowej samolot otrzymał celownik radiolokacyjny RP-5. Jest on zbudowany w systemie dwuantenowym. Jedna antena poszukiwania, druga antena celowania. Obie umieszczono w przedniej części kadłuba. Jedną w przegrodzie chwytu powietrza, drugą nad chwytem powietrza.
Ponieważ SR ( stacja-celownik radiolokacyjny ) ma swoją znaczną wagę dlatego dla odchudzenia samolotu zamiast lewego działka N-37 D montowano lżejsze NR-23. Dzięki temu samolot miał trzy jednakowe działka.
