RWD-DWL RWD-8. 1933r.

Kraków 2023-07-15

Samolot szkolno-treningowy RWD-DWL RWD-8.

W marcu 1933 roku, Jerzy Wędrychowski, Stanisław Rogalski i Jerzy Drzewiecki założyli spółkę zoo Doświadczalne Warsztaty Lotnicze. W 1933 roku, zespół inżynierów opracował samolot szkolno-treningowy RWD-8. Samolot został wybrany na standardowy samolot szkolny dla Polskiego Lotnictwa Wojskowego. W Doświadczalnych Warsztatach Lotniczych zbudowano 100 samolotów RWD-8, a w Podlaskiej Wytwórni Samolotów kolejne 500 egzemplarzy, w tym zmodyfikowane, pod oznaczeniem RWD-8 pws. Był to najliczniej zbudowany Polski samolot, który to rekord został pobity w 70-latach XX wieku konstrukcją PZL An-2.

RWD-8 SP-AMD. 2023 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman
RWD-8 SP-AMD. 2023 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman

RWD-8 SP-AMD. 2023 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman
RWD-8 SP-AMD. 2023 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman

RWD-8 SP-AMD. 2023 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman
RWD-8 SP-AMD. 2023 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman

RWD-8 SP-AMD. 2023 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman
RWD-8 SP-AMD. 2023 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman

RWD-8 SP-AMD. 2023 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman
RWD-8 SP-AMD. 2023 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman

Historia RWD-8.

Konstrukcja RWD-8 powstała w wyniku konkursu ogłoszonego przez Ligę Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej w 1931 roku. W 1931 roku, projekt wstępny opracował inżynier Stanisław Wigura. Pierwszy prototyp RWD-8 został zbudowany w marcu 1933 roku i otrzymał numer 63 oraz znaki rejestracyjne SP-AKN. Pilotem doświadczalnym był pan Kazimierz Chorzewski.

RWD-8 to samolot dwumiejscowy, jednopłat typu parasol, napędzany jednym silnikiem tłokowym. Konstrukcja samolotu jest mieszana. Kadłub samolotu został wykonany jako kratownica z rur stalowych pokrytych sklejką i płótnem. Głównym zadaniem konstrukcji było szkolenie nowych pilotów.

Początkowo prototypy były napędzane różnymi silnikami rzędowymi, 4-cylindry z tłokami stojącymi. W 1934 roku, samolot RWD-8 wyposażono w silnik rzędowy Walter Junior o cylindrach wiszących. Przed drugą wojną światową, wszystkie samoloty seryjne RWD-8 były napędzane Polskimi silnikami PZInż Junior. Był to silnik rzędowy, 6-cylindrowy, o mocy 120 KM (81 kW). W testach porównawczych samolot RWD-8 zdecydowanie pokonał samoloty PZL-5 bis i Bartel BM-4h. Już w 1933 roku, wyprodukowano 5 samolotów seryjnych.

Samoloty RWD-8 były eksploatowane w takich krajach jak: Polska, Hiszpania, Rumunia, Estonia, Jugosławia, Maroko, Brazylia, Węgry. W 1937 roku, Naród Polski ofiarował Wojsku Polskiemu i Aeroklubom 126 samolotów przeznaczonych do szkolenia młodych pilotów, w wyniku zaostrzenia sytuacji międzynarodowej. W Wojsku Polskim samoloty RWD-8 były używane do końca wojny obronnej w 1939 roku, przeciw armii germańskiej.

Dane T-T RWD-8:

Rozpiętość 11,00 m. Długość 8,00 m. Wysokość 2,30 m. Powierzchnia nośna 19,50 m kwadratowego. Masa własna 480 – 500 kg w zależności od serii produkcyjnej. Masa użyteczną 250 kg. Masa startowa 730 – 750 kg w zależności od serii produkcyjnej. Prędkość maksymalna 175 km/h. Prędkość przelotowa 140 km/h. Pułap 5 000 m. Zasięg 440 – 500 km.

RWD-5 replika.

W okresie 2020-2021, miłośnicy lotnictwa zbudowali i oblatali dwie latające repliki samolotów RWD-8 rejestracja SP-AMD oraz rejestracja SP-SCKW. Repliki wykonano głównie z metalu (duraluminium). Zastosowano Czeski silnik VERNER, gwiazdowy, 7-cylindrów, o mocy 125 KM (91,94 kW). Samolot wyposażono we współczesne zegary i radiostację. W kadłubie wygospodarowano schowek na bagaż. Zastosowano koło ogonowe sterowane, zamiast płozy. Zastosowano trymer steru wysokości, którego oryginalne samoloty nie posiadały. Wymiarami i osiągami repliki są bardzo zbliżone do oryginalnych samolotów RWD-8.

Opracował Karol Placha Hetman