Kraków 2023-05-19
Silnik strumieniowy Stanisława Wójcickiego.
W 1956 roku, doktor inżynier Stanisław Wójcicki opracował odrzutowy silnik strumieniowy, którego testy prowadzono z użyciem samolotu Petlakow Pe-2, jako latającej hamowni.
Stanisław Wójcicki w 1946 roku, ukończył Politechnikę Łódzką i uzyskał tytuł inżyniera mechanika. Także w 1946 roku, rozpoczął pracę w Instytucie Technicznym Lotnictwa, który później otrzymał nazwę Instytut Lotnictwa. Inżynier zajmował stanowisko kierownika Oddziału, a następnie kierownika Zakładu Silników Bezsprężarkowych. Inżynier zajmował się zagadnieniami spalania w silnikach pulsacyjnych, strumieniowych i rakietowych. Pod jego kierunkiem opracowano szereg silników pulsacyjnych, strumieniowych. Wśród nich był silnik strumieniowy do śmigłowca PZL JK-1 Trzmiel. Pracował także nad silnikiem rakietowym do kierowanego pocisku przeciwpancernego „Diament”.
Stanisław Wójcicki była autorem wielu publikacji naukowych i książek, między innymi: „Silniki pulsacyjne, strumieniowe, rakietowe”, „Zasady eksperymentu”, „Spalanie”. Był współautorem innych publikacji. W książce „Silniki pulsacyjne, strumieniowe, rakietowe” Stanisław Wójcicki opisał problemy teoretyczne, konstrukcyjne i badawcze silników bezsprężarkowych. Przeprowadził szczegółową analizę procesów elementarnych zachodzących w tych silnikach. Inżynier podał zasady obliczania i projektowania tych silników.
W Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie jednym z eksponatów jest silnik strumieniowy opracowany pod kierunkiem doktora inżyniera Stanisława Wójcickiego. W tym silniki, konstruktor udowodnił, że silnik strumieniowy, kiedy osiągnie odpowiednią temperaturę, zapłon kolejnych porcji paliwa następuje samoczynnie. Badania tego silnika prowadzono w drugiej połowie 50-lat XX wieku. Próby w powietrzu były prowadzone z użyciem samolotu bojowego Petlakow Pe-2, który został przystosowany do roli latającej hamowni.
Opracował Karol Placha Hetman