Kraków 2021-11-15
Partenavia P.68, Vulcanair P.68. 2021r.
Partenavia P.68, obecnie Vulcanair P.68, to lekki samolot pasażersko – transportowy. Samolot zaprojektowany przez włoskiego konstruktora Luigiego Pascale. Początkowo był produkowany przez włoską firmę Partenavia. Samolot pierwszy lot wykonał w dniu 25 maja 1970 roku, w Neapolu, a certyfikat typu uzyskał w dniu 17 listopada 1971 roku. W certyfikacie była mowa o MTOW 1 860 kg (4 100 funtów). Włoski certyfikat został potwierdzony certyfikatem FAA w dniu 7 grudnia 1971 roku. Produkcję rozpoczęto w nowych zakładach w Casoria we Włoszech.
W trakcie produkcji, w 1973 roku, kadłub samolotu został wydłużony, co pozwoliło na zabranie na pokład nawet 10 – 11 osób. Powiększony płatowiec pozwolił na zastosowanie silników turbośmigłowych.
W 1998 roku, prawa do produkcji zostały przeniesione do firmy Vulcanair.
Oryginalny samolot zabierał na pokład sześć osób. Samolot jest górnopłatem. Napęd samolotu stanowią dwa silniki tłokowe w układzie płaskim umieszczone przed krawędzią natarcia skrzydeł. Dla samolotu przewidziano zadania transportu pasażerów i lekkiego towaru.
Do 2020 roku, zbudowano 431 egzemplarzy. Samoloty trafiły w prywatne ręce jako awionetki, do aeroklubów, jako samoloty szkolne. Samoloty weszły do służby w wojsku i służbach państwowych w siedmiu krajach, w tym w USA i UK.
Samolot Partenavia P68 TC Observer w Polsce.
W dniu 22 września 2010 roku, w Neapolu firma Gispro odebrała samolot Partenavia P68 TC Observer. Samolot otrzymał znaki rozpoznawcze SP-GIS i został wpisany do Polskiego Rejestru Cywilnych Statków Powietrznych. Maszyna otrzymała tym samym świadectwo zdatności do lotu w Polsce. Piloci Gispro wykonali w Neapolu lot testowy. Samolot P68 SP-GIS został wyposażony w urządzenia Platformy Fotogrametrycznej Gispro, w skład której wchodzą najnowocześniejsze sensory z zakresu skanowania laserowego, rejestracji zdjęć lotniczych oraz lotniczej termowizji.
Konstrukcja P68.
Samolot jest całkowite metalowy. Samolot zbudowany jest w układzie klasycznym. Skrzydła w układzie górnopłat, o obrysie trapezowym.
Samolot występuje z kadłubem o długości: 9,43 m (30.94 ft) long P.68 Observer, 9,15 m (30.02 ft) long P.68TC Observer, 9,54 m (31.30 ft) long P.68 "Observer 2, oraz wersje z silnikami turbośmigłowymi o długości kadłuba 10,89 – 11,27 m (35.73 – 36.97 ft) long AP68TP-600 „Viator”.
Usterzenie klasyczne z podziałem na stery i stateczniki.
W samolocie zastosowano podwozie stałe, z kołem przednim. Golenie pełnia rolę amortyzatorów. Wiele egzemplarzy otrzymało koła osłonięte owiewkami.
Standartowo napęd składa się z dwóch silników Lycoming IO-360, o mocy 2 x 200 KM (2 x 149 kW). Silniki poruszają dwu-łopatowe metalowe śmigła, które mają zmienny skok. W 1980 roku samolot wyposażono w silniki z turbodoładowaniem Lycoming TIO-360-C1A6D, o mocy 2 x 210 KM (2 x 157 kW).
Dane T-T P68:
Załoga samolotu składa się z jednego pilota. Na pokład można zabrać pięciu pasażerów. Rozpiętość 39 ft 4 in (12 m). Długość 31 ft 0 in (9.55 m). Wysokość 12 ft 3 in (3.40 m). Masa samolotu 3,130 lb (1 420 kg). Maksymalna masa startowa 4,594 lb (2,084 kg). Ilość paliwa 670 litrów. Prędkość maksymalna 160 kn (187 mph, 301 km/h). Zasięg 1,103 nmi (1,269 mi, 2 043 km). Pułap operacyjny 18,000 ft (5 490 m). Prędkość wznoszenia 1,100 ft/min (6.0 m/s).
Opracował Karol Placha Hetman