Łęczyca 2022-05-17
37 Pułk Lotnictwa Transportowego w Łęczycy.
1971r.-1994r.
Pułk popularnie był nazywany "Pułkiem Śmigłowców Transportowych".
37 Pułk Lotnictwa Transportowego powstał na lotnisku Leźnica Wielka koło Łęczycy w 1971 roku. Pułk powstał w wyniku głębokiego przeformowania 13. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego. Samoloty myśliwskie przekazano do innych jednostek bojowych. Także piloci i technicy myśliwcy dostali inne przydziały służbowe.
Nowy pułk JW 3214 otrzymał oznaczenie 37. Pułk Lotnictwa Transportowego (37. PŚTr), a na wyposażenie przyjęto śmigłowce. Nowa kadra, przeszkolona w eksploatacji śmigłowców przybyła z Lotniska Latkowo koło Inowrocławia. Była to kadra z 37. Eskadry Śmigłowców Transportowych, utworzonej w 1969 roku. Początkowo były używane lekkie śmigłowce Mil Mi-1 (SM-1) oraz SM-2. Następnie były śmigłowce Mi-2, Mi-4, Mi-6 (trzy egzemplarze), Mi-8.
Etat nowej jednostki nr 20/112 przewidywała 778 żołnierzy i 31 pracowników cywilnych. W rzeczywistości żołnierzy było więcej, bo prowadzono intensywne szklenie żołnierzy zawodowych i żołnierzy służby zasadniczej, którzy byli po szkołach wojskowych.
W dniu 12 października 1972 roku, 37. Pułk Lotnictwa Transportowego otrzymał sztandar.
Mil Mi-6.
Szczególnie dużo uwagi poświęcano szkoleniu przy wielkich śmigłowcach Mil Mi-6, którego załoga składała się minimum z pięciu lotników. W 1974 roku, dla gospodarki narodowej kupiono pierwszy z trzech śmigłowców Mil Mi-6 A. Pierwszy Mi-6 A zakupiono w grudniu 1974 roku, przez firmę Instal do prac dźwigowo-montażowych. Firma Instal swoje biura miała w Nasielsku. Śmigłowiec otrzymał rejestrację SP-ITA. Dwa kolejne śmigłowce Mil Mi-6 A zakupiono na przełomie 1978/1979. Śmigłowiec Mi-6 A SP-ITB zakupiono z funduszy firmy Elbud. Trzeci Mi-6 A otrzymał rejestrację SP-ITC.
Wszystkie trzy Polskie śmigłowce zostały w styczniu 1986 roku, przekazane Wojsku Polskiemu, wchodząc do służby w 37. Pułku Śmigłowców Transportowych na lotnisku Leźnica Wielka koło Łęczycy. Otrzymały numery 063 (ex SP-ITA), 670 (ex SP-ITB) i 671 (ex SP-ITC). Zostały pomalowane na kolor ciemnozielony. Dół kadłuba na jasno niebiesko. Otrzymały boczne, dodatkowe zbiorniki paliwa na stałe. Było to konieczne bo zasięg śmigłowca był niewielki: Zasięg 620 km. Zasięg z max ładunkiem 170 km.
W Wojsku Polskim śmigłowce szybko potwierdziły swoją nieprzydatność. Trzy śmigłowce były w stanie przetransportować tylko jedną kompanię i to nie z całym sprzętem. Lepiej mogłyby się sprawdzić w wojskach specjalnych, których wówczas nie było. Jednak ich hałas był znaczny, a przewaga operacyjna śmigłowców Mi-8 wyraźna. Już w sierpniu 1990 roku, śmigłowce Mi-6 zostały wycofane ze służby. Dwa z nich sprzedano następnie do Ukrainy.
Trzeci 670 (ex SP-ITB) w 1994 roku, trafił do prywatnego muzeum, które zostało założone na terenie przyległym do lotniska Lublinek przez Jerzego Lewandowskiego, posiadacza jednego z pierwszych w Łodzi prywatnych samolotów, pilota, członka Aeroklubu Łódzkiego i pasjonaty lotnictwa. Większość samolotów w muzeum była tylko użyczona, jako dzierżawa. Po śmierci założyciela muzeum, w 2003 roku, kolekcja stała się tematem postępowania spadkowego, które miało zadecydować o jej przyszłości. Muzeum zostało formalnie zamknięte dla zwiedzających. W dniu 16 listopada 2011 roku, śmigłowiec stał się własnością Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie (będącego wówczas w etapie tworzenia). W grudniu 2015 roku, śmigłowiec przetransportowano do Dęblina i poddano renowacji. Od 2016 roku, śmigłowiec jest dostępny do zwiedzania zarówno z zewnątrz jak i w środku.
Mil Mi-8.
Największe sukcesy operacyjne w 37. Pułk Lotnictwa Transportowego odniosły śmigłowce Mil Mi-8. Wykonywały one wiele nietypowych i ważnych zadań, zarówno na rzecz Wojska Polskiego, jak i Polskiej Gospodarki. Żołnierze 37. Pułku Lotnictwa Transportowego brali udział w wielu misjach poza granicami Polski.
Coraz większe trudności w utrzymaniu śmigłowców Mi-8 w pełnej sprawności i brak perspektyw na nową technikę, spowodowało, że zdecydowano się przeorganizować jednostki śmigłowcowe. W 1994 roku, 37. Pułk Lotnictwa Transportowego przekształcono w 1. Pułk Szwoleżerów, który włączono w struktury 25. Dywizji Kawalerii Powietrznej bazującej na lotnisku Nowy Glinnik koło Tomaszowa Mazowieckiego.
Opracował Karol Placha Hetman